Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Even voorstellen!


#31
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 06-11-2018, 22:07 door Zip.)

@Julian,

Bedankt!!!

Liefs Zip

(06-11-2018, 17:27)JD9 schreef: Hallo Julian,
Ik herken het piekeren en heb ook vaak paniekaanvallen. Ik kan ook niet goed met te veel verantwoordelijkheid omgaan. Ik zie altijd wel beren op de weg. Heb jij dat ook? Zoveel gepieker en vooral paniekaanvallen gun je echt niemand. Het is echt super vervelend.

Hallo JD9

Ik herken ook wat jij schrijft. Paniekaanvallen vind ik wanhopig ik kom daar dan ook niet meer uit. Ik blijf daar in hangen.Angst voor de angst...aaarhh ik ga er nog eens aan dood. Mooi ben ik eindelijk van mijn leven af....
Maar nu slik ik sinds maart lorazepam 2x per dag en nu kan ik tenminste de winkel weer in. Ik durfde echt niet meer...verlamd van angst.
Teveel verantwoordelijkheid heb ik op het moment ook moeite mee. En dat terwijl ik vroeger een eigen bedrijf had! Toch begon het toen voor het eerst mijn klachten.ik denk nu wel eens dat de verantwoordelijkheid te groot was. Ondanks dat ben ik er toen bovenop gekomen en vond ik het toch weer leuk. 

Piekeren doe ik ook veel teveel en beren op de weg? Ik kan er soms niet meer doorheen...een en al beer...zucht...

De enige ontlading die ik heb is s'nachts alleen dan ben ik ontspannen. Niet dat mijn hoofd dan leeg is maar goed. Ik lig rustig, da's al wat!!!!

Liefs Zip
Antwoord

#32

(06-11-2018, 21:54)Zip schreef: @Julian,

Bedankt!!!

Liefs Zip


Hallo JD9

Ik herken ook wat jij schrijft. Paniekaanvallen vind ik wanhopig ik kom daar dan ook niet meer uit. Ik blijf daar in hangen.Angst voor de angst...aaarhh ik ga er nog eens aan dood. Mooi ben ik eindelijk van mijn leven af....
Maar nu slik ik sinds maart lorazepam 2x per dag en nu kan ik tenminste de winkel weer in. Ik durfde echt niet meer...verlamd van angst.
Teveel verantwoordelijkheid heb ik op het moment ook moeite mee. En dat terwijl ik vroeger een eigen bedrijf had! Toch begon het toen voor het eerst mijn klachten.ik denk nu wel eens dat de verantwoordelijkheid te groot was. Ondanks dat ben ik er toen bovenop gekomen en vond ik het toch weer leuk. 

Piekeren doe ik ook veel teveel en beren op de weg? Ik kan er soms niet meer doorheen...een en al beer...zucht...

De enige ontlading die ik heb is s'nachts alleen dan ben ik ontspannen. Niet dat mijn hoofd dan leeg is maar goed. Ik lig rustig, da's al wat!!!!

Liefs Zip

Hoi Zip, ja vreselijk he die paniekaanvallen... Ik ben altijd bang dat ik opgenomen moet worden als ze op het ergst zijn, maar dan ben ik letterlijk en figuurlijk nog verder van huis.Gelukkig gaat het op dit moment, maar dat schommelt zo erg momenteel helaas. Fijn dat je wel weer de supermarkt in durft! Fijn ook dat je je 's nachts een beetje ontspannen voelt. Ik heb nu nog de medicatie waardoor ik goed slaap, maar die willen ze helemaal afbouwen helaas en daar maak ik me ontzettend druk, als ik dalijk ook nog niet meer kan slapen pff.
 Man wat kan het leven toch moeilijk zijn he. Ik leef erg met je mee. Hopelijk kunnen wij elkaar op dit forum wat ondersteunen. Samen staan we sterker. Ik wens jou heel veel kracht en moed toe!
Antwoord

#33

(07-11-2018, 18:49)JD9 schreef: Hoi Zip, ja vreselijk he die paniekaanvallen... Ik ben altijd bang dat ik opgenomen moet worden als ze op het ergst zijn, maar dan ben ik letterlijk en figuurlijk nog verder van huis.Gelukkig gaat het op dit moment, maar dat schommelt zo erg momenteel helaas. Fijn dat je wel weer de supermarkt in durft! Fijn ook dat je je 's nachts een beetje ontspannen voelt. Ik heb nu nog de medicatie waardoor ik goed slaap, maar die willen ze helemaal afbouwen helaas en daar maak ik me ontzettend druk, als ik dalijk ook nog niet meer kan slapen pff.
 Man wat kan het leven toch moeilijk zijn he. Ik leef erg met je mee. Hopelijk kunnen wij elkaar op dit forum wat ondersteunen. Samen staan we sterker. Ik wens jou heel veel kracht en moed toe!
Hallo JD9,

Ik hoop soms dat ik opgenomen wordt. Ik zei vandaag nog tegen mijn casemanager dat ze me maar opladen met een ziekenwagen...pfff....
Maar nu gaat het weer wel, nu zou ik dit dus niet willen. Maar blijkbaar heb ik soms echt van die momenten dat ik veel hulp wil blijkbaar. Zo wanhopig in het leven staan. Het niet meer zien zitten.Mega zwaarmoedig.... Als ik niet uit kijk m'n bed niet meer uitkomen. Soms denk ik echt "ho, stop nu" anders ga ik mezelf nog verwaarlozen...

Maar als jij niet kan slapen omdat de medicatie weg is, dan vraag je ze toch terug? Die moeten ze toch geven? Volgens mij wel. Vraag het anders vtv. Miss stelt je dat wat gerust? 

Het leven kan heel moeilijk zijn! Ik zeg ook altijd tegen de hulpverlening dat ik zo opzie tegen het leven... Ja...het leven kan heel moeilijk zijn. 
Iemand die ik pas ontmoet heb zegt dan tegen mij positief denken...dan denk ik: hij snapt het niet, zelfs mijn casemanager zegt dat het zo helaas niet werkt. 

Samen staan we zeker sterker! Ik denk wel dat we elkaar kunnen steunen hier...ik heb hier al veel steun gevonden.
Jij ook veel kracht en moed toegewenst!

Liefs Zip
Antwoord

#34

(07-11-2018, 22:13)Zip schreef: Hallo JD9,

Ik hoop soms dat ik opgenomen wordt. Ik zei vandaag nog tegen mijn casemanager dat ze me maar opladen met een ziekenwagen...pfff....
Maar nu gaat het weer wel, nu zou ik dit dus niet willen. Maar blijkbaar heb ik soms echt van die momenten dat ik veel hulp wil blijkbaar. Zo wanhopig in het leven staan. Het niet meer zien zitten.Mega zwaarmoedig.... Als ik niet uit kijk m'n bed niet meer uitkomen. Soms denk ik echt "ho, stop nu" anders ga ik mezelf nog verwaarlozen...

Maar als jij niet kan slapen omdat de medicatie weg is, dan vraag je ze toch terug? Die moeten ze toch geven? Volgens mij wel. Vraag het anders vtv. Miss stelt je dat wat gerust? 

Het leven kan heel moeilijk zijn! Ik zeg ook altijd tegen de hulpverlening dat ik zo opzie tegen het leven... Ja...het leven kan heel moeilijk zijn. 
Iemand die ik pas ontmoet heb zegt dan tegen mij positief denken...dan denk ik: hij snapt het niet, zelfs mijn casemanager zegt dat het zo helaas niet werkt. 

Samen staan we zeker sterker! Ik denk wel dat we elkaar kunnen steunen hier...ik heb hier al veel steun gevonden.
Jij ook veel kracht en moed toegewenst!

Liefs Zip

Hey Zip,

Ik kom even random binnenvallen omdat ik heel graag wilde reageren op 1 zin. Namelijk deze: "Iemand die ik pas ontmoet heb zegt dan tegen mij positief denken...dan denk ik: hij snapt het niet"

Dat werd ook laatst tegen mij gezegd!! En nog wel door iemand die zelf een depressie heeft gehad. Mijn klomp was echt gebroken, want vroeger was ik mega positief. Niet dat dat dus heeft geholpen, want ja hier ben ik op het depressieforum. 

Nu ben ik nog steeds wel positief ingesteld, maar helaas werkt dat niet voor een depressie. Er is meer nodig dan alleen positief denken. 


Dus ja, denk dat ik gwn even wou delen en het met je eens ben dat dat niet zo makkelijk werkt haha.

Liefs, Nikki
Antwoord

#35

(07-11-2018, 22:41)Nikki schreef: Waarom zeggen hulpverleners dat dan zo simpel positief denken of je kan zelf kiezen hoe je je wilt voelen.
En andere mensen ook.
Dat doet zo pijn steeds weer dat onbegrip waar je tegenaan loopt.
Terwijl ze zelf uit een situatie praten alles te hebben en gezond te zijn aan ons geld vrrdverdi met die praatjes.
Wat mag je nou verwachten van ze.

Hey Zip,

Ik kom even random binnenvallen omdat ik heel graag wilde reageren op 1 zin. Namelijk deze: "Iemand die ik pas ontmoet heb zegt dan tegen mij positief denken...dan denk ik: hij snapt het niet"

Dat werd ook laatst tegen mij gezegd!! En nog wel door iemand die zelf een depressie heeft gehad. Mijn klomp was echt gebroken, want vroeger was ik mega positief. Niet dat dat dus heeft geholpen, want ja hier ben ik op het depressieforum. 

Nu ben ik nog steeds wel positief ingesteld, maar helaas werkt dat niet voor een depressie. Er is meer nodig dan alleen positief denken. 


Dus ja, denk dat ik gwn even wou delen en het met je eens ben dat dat niet zo makkelijk werkt haha.

Liefs, Nikki
Antwoord

#36

Hallo,

Hulpverleners hebben vaak van die dooddoeners inderdaad. Ik werd ook kriegel van uitspraken als 'je moet het een plekje geven', 'je hebt een rugzakje' en 'je moet het handen en voeten geven'.
Dat komt rechtstreeks uit hun opleiding dacht ik dan altijd. Enige praktijkervaring en de toepassing daarvan, ho maar. Begrip, vertrouwen en empathisch vermogen lijken ver weg.

Toch is het zo dat professionals telkens naar wegen moeten zoeken die jou uit je, vaak vastgeroeste, denkwereld moeten halen en dat valt vaak niet mee. De ingrediënten zijn bij elk persoon anders en dus de aanpak ook.

Het heeft bij mij, met die groepstherapie en rollenspel, uiteindelijk gewerkt. Er werd niet gezegd dat ik positief moest denken, maar om te beginnen moest ik me eens verplaatsen in de ander.

Dat doe ik nu in dit stukje met mijn eerste twee alinea's. Ik beschrijf wat ik zie en probeer te begrijpen wat, in dit geval, de therapeut beweegt.

Op die manier breid ik mijn denkwereld uit, waardoor mijn focus niet meer alleen op mezelf ligt. 
Mij heeft het geholpen en dat doet het nog steeds. Daarom wilde ik dit even delen.

groet,
Ray
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Ray :   • JD9
Antwoord

#37

(07-11-2018, 22:41)Nikki schreef: Hey Zip,

Ik kom even random binnenvallen omdat ik heel graag wilde reageren op 1 zin. Namelijk deze: "Iemand die ik pas ontmoet heb zegt dan tegen mij positief denken...dan denk ik: hij snapt het niet"

Dat werd ook laatst tegen mij gezegd!! En nog wel door iemand die zelf een depressie heeft gehad. Mijn klomp was echt gebroken, want vroeger was ik mega positief. Niet dat dat dus heeft geholpen, want ja hier ben ik op het depressieforum. 

Nu ben ik nog steeds wel positief ingesteld, maar helaas werkt dat niet voor een depressie. Er is meer nodig dan alleen positief denken. 


Dus ja, denk dat ik gwn even wou delen en het met je eens ben dat dat niet zo makkelijk werkt haha.

Liefs, Nikki
Hoi Nikki, 

Bedankt voor het delen! Het is idd waar, ik doe zo m'n best. Ik weet ook wel dat ik positief moet denken. Maar ja...helaas helpt het niet genoeg! 
Steeds wordt ik teruggezogen in een diepe put. 
Mijn psychiater zegt dat bij mij alles gebaseerd is op angst. Ik denk dan bij mezelf volgens mij heeft hij zo gelijk....

Liefs Zip
Antwoord

#38

(08-11-2018, 21:37)Zip schreef: Maar als t niet lukt werkt positief te denken dan heeft t toch geen zin om die woorden op te dringen als hulpverlener want dan werkt t averechts. En heeft de persoon er alleen maar last van.



Hoi Nikki, 

Bedankt voor het delen! Het is idd waar, ik doe zo m'n best. Ik weet ook wel dat ik positief moet denken. Maar ja...helaas helpt het niet genoeg! 
Steeds wordt ik teruggezogen in een diepe put. 
Mijn psychiater zegt dat bij mij alles gebaseerd is op angst. Ik denk dan bij mezelf volgens mij heeft hij zo gelijk....

Liefs Zip
Antwoord

#39

(07-11-2018, 22:13)Zip schreef: Hallo JD9,

Ik hoop soms dat ik opgenomen wordt. Ik zei vandaag nog tegen mijn casemanager dat ze me maar opladen met een ziekenwagen...pfff....
Maar nu gaat het weer wel, nu zou ik dit dus niet willen. Maar blijkbaar heb ik soms echt van die momenten dat ik veel hulp wil blijkbaar. Zo wanhopig in het leven staan. Het niet meer zien zitten.Mega zwaarmoedig.... Als ik niet uit kijk m'n bed niet meer uitkomen. Soms denk ik echt "ho, stop nu" anders ga ik mezelf nog verwaarlozen...

Maar als jij niet kan slapen omdat de medicatie weg is, dan vraag je ze toch terug? Die moeten ze toch geven? Volgens mij wel. Vraag het anders vtv. Miss stelt je dat wat gerust? 

Het leven kan heel moeilijk zijn! Ik zeg ook altijd tegen de hulpverlening dat ik zo opzie tegen het leven... Ja...het leven kan heel moeilijk zijn. 
Iemand die ik pas ontmoet heb zegt dan tegen mij positief denken...dan denk ik: hij snapt het niet, zelfs mijn casemanager zegt dat het zo helaas niet werkt. 

Samen staan we zeker sterker! Ik denk wel dat we elkaar kunnen steunen hier...ik heb hier al veel steun gevonden.
Jij ook veel kracht en moed toegewenst!

Liefs Zip
Ja ik ben er vooral bang voor dat ik eens opgenomen zou moeten worden. Gelukkig zien mijn hulpverleners dat ook niet zitten. Hopelijk kan ik het zolang mogelijk thuis bij mijn ouders redden. Ik heb ook veel van die momenten dat ik veel hulp wil, maar dat zou alleen maar averechts werken als die gemakkelijk toegekend zou worden op de lange termijn vanwege mijn afhankelijkheidsproblematiek. Je gevoelens schommelen bij jou volgens mij ook heel erg momenteel? 

Wat betreft de medicatie snap ik het ook niet meer. Er wordt gewoon niet van het beleid afgeweken. Wel mag ik zelf nu proberen het zonder de medicatie te proberen savonds en dan heb ik de medicatie wel nog achter de hand. Dit geeft me wel een heel klein beetje rust op de een of andere manier. Ik ben eens benieuwd of het me gauw gaat lukken zonder die medicatie te kunnen slapen. Het zal wel moeten. Mocht het lukken, dan zou ik daar wel zo erg trots op zijn. 

Veel mensen hebben gemakkelijk praten. Maar dat kun je die mensen ook niet verwijten. Zij weten zelf niet hoe het is. Gelukkig bestaat dit forum. Wij lotgenoten begrijpen elkaar tenminste beter. Ik wens je heel veel sterkte toe vanavond en dit weekend. Groetjes J
Antwoord

#40

Ik heb dat ook denk ook regelmatig wil opgenomen worden zou t helpen word ik dan wel sneller geholpen of serieus genomen .
nu ben ik twee keer bij poh geweest deels luistert ze en probeert situatie in kaart te brengen en deels denk ik dat ze d es ernst niet in ziet.
Als ik bv op terug kom van je zei psychiaters zitten vol dan kan ik toch op wachtlijst of ik heb toch ook recht op hulp schreef ze t alleen op. Of heb je wel is goede hulp gehad.
En als je eerder in een woonvorm had gezeten goede hulp had weet je niet of je verder was. Nou ik denk van wel dat schilt toch of er mensen voor je zijn die je begrijpen of dat je in diepe gegooid word en er niemand voor je is en t maar allemaal uit moet zoeken.  En ze vind dat ze snel medicatie geven ik zei nou ken zat mensen waar t goed bij helpt en meer kunnen. Dus kan wel degelijk helpen. En ja ik weet niet wat ik nou zelf nog kan doen en hoe ik goede hulp herken. Of je zelf met spoed of wat naar een psychiater terecht kan en hoe. Want nu laat ik t bij iemand. En ja denk pff me zoveelste gesprek en zijn toch niet onder de indruk. Of je nou wel of niet blijft leven. Want daar worden ze niet warm of koud van. Heb in t verleden 1 goede psychiater gehad die schrok van me verhaal maar helaas de huisarts heeft mij niet gebeld en ik heb geen brief gehad dat deze me goed wilde onderzoeken.  Ik denk echt communiceer ik nu verkeerd. Ze vroeg heb je hobby's nou nee heb al moeite met overleven.
Maar ik weet niet hoe over te komen in deze wereld voel steeds dat ik aan me lot overgelaten word en ik maar steeds in de wachtkamer kom.
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Voorstellen Started by Monica1970
11 Replies - 192 Views
19-03-2024, 14:52
Laatste bericht: Mabel
  Even voorstellen! Started by Zinge
4 Replies - 77 Views
16-03-2024, 16:34
Laatste bericht: Mabel
  Voorstellen Started by Suze
2 Replies - 99 Views
28-02-2024, 19:01
Laatste bericht: don't know
  Voorstellen Started by Kaatje123
5 Replies - 201 Views
25-02-2024, 22:52
Laatste bericht: Joy
11-02-2024, 22:53
Laatste bericht: Mabel
  Voorstellen Started by thevillageidiot1976
5 Replies - 194 Views
31-01-2024, 23:55
Laatste bericht: don't know
  Voorstellen Started by Sophia
3 Replies - 225 Views
22-12-2023, 18:06
Laatste bericht: Jupiter
  Voorstellen Started by Raketje
1 Replies - 170 Views
13-12-2023, 21:31
Laatste bericht: Joy
  Even voorstellen Started by Chaos
11 Replies - 658 Views
12-12-2023, 23:07
Laatste bericht: Mabel
  Even voorstellen Started by JoLa
4 Replies - 331 Views
12-12-2023, 14:38
Laatste bericht: JasperK



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)