Hallo,

Mijn naam is niet frappucino, maar na enkele vervelende ervaringen met het internet introduceer ik me wel het liefst zo. Ik ben 24 jaar, heb autisme en waarschijnlijk mede daardoor ook depressies. Sinds een maand of twee is er weer één ingeslopen. Toen ik dat merkte heb ik dat aangegeven bij mijn psychiater en die heeft toen meteen een crisisteam geregeld, ivm eerdere depressies en dat we niet wilden dat de depressie van nu ook in suicidaliteit zou eindigen. De periode dat het crisisteam mij kan helpen is nu bijna om (dit team is maar voor zes weken) en zo snel is mijn depressie niet voorbij. Dus ja dat geeft wel kopzorgen. Want hou ik mezelf overeind met minder intensieve hulp? Mijn motto, zeker in de periodes dat het minder gaat, is: dag voor dag. Dus dat zeg ik ook steeds tegen mezelf. Vooral omdat ik anders in paniek raak van de dingen die ik gedurende een week moet doen bijv. Maar goed dit was een lange introductie :#

Hallo Frap,

Allereerst hartelijk welkom op dit forum.
Hoe gaar jouw begeleiding er na de crisisdienst er uit zien? Of nog beter wat heb je nodig?
Kan me voorstellen dat het vooruitzicht je onzeker maakt.
Hoor het graag.

Groetjes,  Bert

Hallo Frap,

Allereerst hartelijk welkom op dit forum.
Hoe gaar jouw begeleiding er na de crisisdienst er uit zien? Of nog beter wat heb je nodig?
Kan me voorstellen dat het vooruitzicht je onzeker maakt.
Hoor het graag.

Groetjes,  Bert

Hai Bert,

Ja dat moet nog duidelijk worden in weer een volgend overleg.... ik heb in ieder geval aangegeven dat ik voor nu niet terug kan naar 1 contactmoment per week.

Hallo Frap,

Ik hoop echt dat je krijgt wat je nodig hebt.
Als ik teveel vraag moet je gewoon niet antwoorden hoor.
In welke zin heb jij hinder van jouw autisme in jouw dagelijks leven? Zo sterk dat het je depressief maakt?

Groetjes,  Bert

Hallo Frap,

Ik hoop echt dat je krijgt wat je nodig hebt.
Als ik teveel vraag moet je gewoon niet antwoorden hoor.
In welke zin heb jij hinder van jouw autisme in jouw dagelijks leven? Zo sterk dat het je depressief maakt?

Groetjes,  Bert

Heel kort uitgelegd kost mijn autisme me zoveel energie dat ik gewoon ontzettend beperkt ben in het leven. Tot in de mate dat ik ook arbeidsongeschikt ben. En dat soort dingen maken dan weer dat mijn zelfbeeld erg slecht is en dat draagt natuurlijk bij aan depressie.