Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Enig idee waarom ze zó lang wachten met medicatie?


#1
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 03-01-2019, 15:38 door Maria8.)

Hoi allemaal,

Al een lange tijd (maanden) loop ik met mijn ziel onder de armen. Ik zie het nut niet in van het leven, ik zie niet in dat er mensen zijn die wél van mij houden. Ik ben niet vrolijk, maar elke dag boos, opgefokt en verdrietig. Autorijden kan ik beter niet doen want dan heb ik allerlei rare gedachtes. 

Ik heb vaak last van woedeaanvallen, paniekaanvallen en angsten. Ik voel me zo wanhopig, ik wil dit niet meer. Ik heb afgelopen week een overdosis paracetamol genomen, ik dacht: daar voel ik me misschien wel beter door! 

Nog steeds vinden ze het niet nodig om te kijken naar medicatie. Moet het eerst fout gaan voor ze denken “hadden we maar?” Nu zijn het de “onschuldige” paracetamol, maar wat doe ik de volgende keer? Uit pure wanhoop..

Niet alleen ik, maar iedereen om mij heen is ten einde raad..
Antwoord

#2

(03-01-2019, 15:29)Maria8 schreef: Hoi allemaal,

Al een lange tijd (maanden) loop ik met mijn ziel onder de armen. Ik zie het nut niet in van het leven, ik zie niet in dat er mensen zijn die wél van mij houden. Ik ben niet vrolijk, maar elke dag boos, opgefokt en verdrietig. Autorijden kan ik beter niet doen want dan heb ik allerlei rare gedachtes. 

Ik heb vaak last van woedeaanvallen, paniekaanvallen en angsten. Ik voel me zo wanhopig, ik wil dit niet meer. Ik heb afgelopen week een overdosis paracetamol genomen, ik dacht: daar voel ik me misschien wel beter door! 

Nog steeds vinden ze het niet nodig om te kijken naar medicatie. Moet het eerst fout gaan voor ze denken “hadden we maar?” Nu zijn het de “onschuldige” paracetamol, maar wat doe ik de volgende keer? Uit pure wanhoop..

Niet alleen ik, maar iedereen om mij heen is ten einde raad..

Hoi Maria, Je zult het misschien niet geloven maar een week geleden zat ik ook nog in zware crisis. Ik wou niet meer omdat ik het niet meer zag zitten. Sinds 3 dagen eet ik weer gewoon en ben ik weer opgewekt en kan ik me weer uiten en concentreren op de dagelijkse dingen. Blijven volhouden want ook jij verdient een mooi en gelukkig leven. Dat het nu niet zo voelt wil niet zeggen dat dat nooit meer kan of komt. 

Probeer tijdens het gesprek met de Psychiater aan te geven waar je mee zit en waar je hulp bij nodig hebt. Wanneer je aangeeft niet meer te willen dan kan je beter geen medicatie gebruiken. Ik neem aan dat je wel wil maar nu even niet de mogelijkheid hebt om dat in te zien. (Ik bedoel er niet meer dat je geen reden hebt om je zo te voelen hoor)

Ik mag morgen ook weer naar de Psychiater en de vorige keer was het een super gesprek dus ik kijk er zelfs wat naar uit. Het kan raar lopen in het leven. 

Veel sterkte en liefs van Martijn
Antwoord

#3

(03-01-2019, 17:13)mrtn2.0 schreef: Hoi Maria, Je zult het misschien niet geloven maar een week geleden zat ik ook nog in zware crisis. Ik wou niet meer omdat ik het niet meer zag zitten. Sinds 3 dagen eet ik weer gewoon en ben ik weer opgewekt en kan ik me weer uiten en concentreren op de dagelijkse dingen. Blijven volhouden want ook jij verdient een mooi en gelukkig leven. Dat het nu niet zo voelt wil niet zeggen dat dat nooit meer kan of komt. 

Probeer tijdens het gesprek met de Psychiater aan te geven waar je mee zit en waar je hulp bij nodig hebt. Wanneer je aangeeft niet meer te willen dan kan je beter geen medicatie gebruiken. Ik neem aan dat je wel wil maar nu even niet de mogelijkheid hebt om dat in te zien. (Ik bedoel er niet meer dat je geen reden hebt om je zo te voelen hoor)

Ik mag morgen ook weer naar de Psychiater en de vorige keer was het een super gesprek dus ik kijk er zelfs wat naar uit. Het kan raar lopen in het leven. 

Veel sterkte en liefs van Martijn

Hoi Martijn,
bedankt voor je berichtje. Het is helaas niet zo dat dit iets is van de laatste dagen, het gaat misschien al maanden op deze manier. Ik heb wel gesprekken en onderzoeken ect. Maar het gaat bergafwaarts. Ik probeer me staande te houden, maar ik ben op het punt gekomen dat ik wanhopig ben. 

In mijn hoofd is het een grote warboel om nog niet te spreken over mijn emoties. De stemmingswisselingen zijn al bijna een jaar heel heftig. Vandaar mijn vraag m.b.t medicatie.
Antwoord

#4

Hoi Maria,

Welkom op het forum.

De dingen die je hier even zo opnoemt klinken allemaal veels te bekend, helaas Sad Maar ik vind het wel echt vreemd dat 'ze' niet naar medicatie willen kijken hoor!
In sommige gevallen is dat juist precies het eerste wat ze doen, zonder verder naar je klachten en/of behandelingen te gaan kijken. Typisch...

Als ik me niet vergis heb je deze week (morgen toch?) een gesprek met een psychiater? Geef bij hem/haar gewoon duidelijk aan waar je echt last van hebt en vraag ook of er medicatie mogelijk is (Anti-depressiva? Misschien iets anders?). Ik zou zelf namelijk écht niet zonder kunnen. Zelfs met mijn medicatie is het soms maar donker en depri, dus laat staan als ik ze niét in zou nemen.

Vergeet niet dat er wel heel veel medicijnen zijn, met allerlei verschillende werkingen, soms tot vaak met wat bijwerkingen ook helaas, en dat het ook even kan duren voor ze volledig goed werken.
Als ik jouw verhaal nu zo lees denk ik in ieder geval aan Oxazepam. Dit is een benzodiapine, en zorgt vaak voor een rustgevend gevoel. Bij mij haalt het de scherpe kantjes van mijn gevoel en gedachtes af, dus ik kan mij voorstellen dat dit jou ook goed zou helpen, en deze werkt over het algemeen vrijwel meteen!

Ik ben verder uiteraard geen dokter, enkel een ervaringsdeskundige I guess, maar ik hoop dat je er wat aan hebt.

Wees dus niet bang om het gesprek aan te gaan met de psychiater, hij of zij is er om jóú te helpen, dus is het echt niet gek als je bepaalde dingen vraagt die je graag wel of niet zou willen.

Heel veel succes!

Groetjes,
Sanna
Antwoord

#5

(03-01-2019, 18:01)Sanna schreef: Hoi Maria,

Welkom op het forum.

De dingen die je hier even zo opnoemt klinken allemaal veels te bekend, helaas Sad Maar ik vind het wel echt vreemd dat 'ze' niet naar medicatie willen kijken hoor!
In sommige gevallen is dat juist precies het eerste wat ze doen, zonder verder naar je klachten en/of behandelingen te gaan kijken. Typisch...

Als ik me niet vergis heb je deze week (morgen toch?) een gesprek met een psychiater? Geef bij hem/haar gewoon duidelijk aan waar je echt last van hebt en vraag ook of er medicatie mogelijk is (Anti-depressiva? Misschien iets anders?). Ik zou zelf namelijk écht niet zonder kunnen. Zelfs met mijn medicatie is het soms maar donker en depri, dus laat staan als ik ze niét in zou nemen.

Vergeet niet dat er wel heel veel medicijnen zijn, met allerlei verschillende werkingen, soms tot vaak met wat bijwerkingen ook helaas, en dat het ook even kan duren voor ze volledig goed werken.
Als ik jouw verhaal nu zo lees denk ik in ieder geval aan Oxazepam. Dit is een benzodiapine, en zorgt vaak voor een rustgevend gevoel. Bij mij haalt het de scherpe kantjes van mijn gevoel en gedachtes af, dus ik kan mij voorstellen dat dit jou ook goed zou helpen, en deze werkt over het algemeen vrijwel meteen!

Ik ben verder uiteraard geen dokter, enkel een ervaringsdeskundige I guess, maar ik hoop dat je er wat aan hebt.

Wees dus niet bang om het gesprek aan te gaan met de psychiater, hij of zij is er om jóú te helpen, dus is het echt niet gek als je bepaalde dingen vraagt die je graag wel of niet zou willen.

Heel veel succes!

Groetjes,
Sanna
Hoi Sanna,

Bedankt voor je berichtje.

Ik heb 2 jaar geleden al eens eerder Oxazepam gehad en dat haalde inderdaad het randje van mijn gevoelens en gedachtes af. Ik ben het gewoon enorm beu om die enorme stemmingswisselingen te hebben en de “enge” gedachtes.. ik ga het morgen aangeven, ik ben benieuwd wat ze zegt. Is het anders een idee om naar mijn huisarts te stappen?

Liefs,
Maria
Antwoord

#6

(04-01-2019, 00:02)Maria8 schreef: Hoi Sanna,

Bedankt voor je berichtje.

Ik heb 2 jaar geleden al eens eerder Oxazepam gehad en dat haalde inderdaad het randje van mijn gevoelens en gedachtes af. Ik ben het gewoon enorm beu om die enorme stemmingswisselingen te hebben en de “enge” gedachtes.. ik ga het morgen aangeven, ik ben benieuwd wat ze zegt. Is het anders een idee om naar mijn huisarts te stappen?

Liefs,
Maria

Hoi Maria,

Kijk, dan heb je gelukkig al een beetje ervaring met Oxazepam en dat zou een mooie 'tussen oplossing' kunnen zijn voordat je eventueel andere medicatie/anti-depressiva van de psychiater krijgt. Meestal zijn je stemmingswisselingen dan wat minder heftig met Oxazepam, toch?


Voor zover ik weet, al is mijn kennis uiteraard niet 100% xD, kan een huisarts zeker wel Oxazepam voorschrijven - zeker als je duidelijk aangeeft waarom én dat je het al eens eerder hebt gehad. 


Ik hoop dat je gesprek goed is gegaan en je een stapje verder bent nu! Het is belangrijk dat je je gehoord voelt bij zo'n iemand! Smile
Heel veel succes en sterkte!

Liefs,
Sanna
Antwoord

#7

(04-01-2019, 00:02)Maria8 schreef: Hoi Sanna,

Bedankt voor je berichtje.

Ik heb 2 jaar geleden al eens eerder Oxazepam gehad en dat haalde inderdaad het randje van mijn gevoelens en gedachtes af. Ik ben het gewoon enorm beu om die enorme stemmingswisselingen te hebben en de “enge” gedachtes.. ik ga het morgen aangeven, ik ben benieuwd wat ze zegt. Is het anders een idee om naar mijn huisarts te stappen?

Liefs,
Maria

Hoi Maria, 


Ik zie je post nu pas maar wilde toch nog even reageren. 
Waarom ze zo lang wachten met medicatie snap ik niet zo goed... Ik hoop dat daar inmiddels wat verandering in is gekomen

Wat betreft de Oxazepam, ik heb het ook een week gebruikt als nood oplossing nadat ik heel slecht reageerde op andere medicatie. Het voelde voor mij een beetje alsof ik (op een prettige manier) wat glazen alcohol had gedronken en een beetje soezig werd. Mijn psychiater is echter heel erg van mening dat Oxazepam onwijs verslavend is, en daarom niet meer dan een tijdelijk middel.  

Ik zit nu aan de Quetiapine (atypisch antipsychoticum) ook met name tegen de stemmingwisselingen en tegen de suïcidale gedachten. Naar wat ik van jou heb gelezen is dat ook een beetje waar je naar op zoek bent? Misschien kan je het eens aankaarten bij de psychiater, ik weet namelijk niet of ze er zelf zomaar over beginnen. Ik heb het aangekaart op aanraden van iemand die in een soortgelijke situatie heeft gezeten. Ben er redelijk tevreden mee. Dosis is laatst verhoogd en heb daarna wel een paar crisissen gehad, maar ja het is ook geen wondermiddel. Het voelt vaak alsof er watten in mijn hoofd zitten (ik vind dat op de een of andere manier wel prettig, het maakt dat ik mezelf niet snel gek kan maken). 

Ben erg benieuwd hoe het nu met je gaat, en of de psychiater intussen al dingen besloten heeft. 

Liefs en sterkte!

Siem
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen siem :   • Vera_73
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  verhogen van SSRI medicatie Started by Bert
0 Replies - 307 Views
30-04-2023, 21:20
Laatste bericht: Bert
  Medicatie wissel Started by Kenzo
6 Replies - 750 Views
18-03-2023, 12:23
Laatste bericht: Feline
18-11-2022, 18:07
Laatste bericht: Feline
01-07-2022, 17:39
Laatste bericht: Feline
  Nieuwe medicatie Started by anne1967
2 Replies - 779 Views
28-06-2022, 23:27
Laatste bericht: Feline
  twijfel over start medicatie Started by Mau
2 Replies - 992 Views
15-02-2022, 16:56
Laatste bericht: Mau
06-12-2021, 17:02
Laatste bericht: Artlover
13-02-2020, 10:48
Laatste bericht: Mabel
  Werking medicatie neemt af Started by Theannie
3 Replies - 2,233 Views
30-10-2019, 20:25
Laatste bericht: Depressiestrijder
  Twijfel medicatie: risperidon Started by Lise88
3 Replies - 2,204 Views
18-08-2019, 15:32
Laatste bericht: Jorin



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)