Hoi, ik ben een 45 jarige man ongetrouwd en geen kinderen.
Ik heb adhd en een lichte vorm van autisme waardoor ik erg veel moeite heb met regels en afspraken.
Ik slinger eigenlijk al mijn hele leven tussen lichte tot ondragelijke depressies die eindeloos duren.
Het kost me vaak de grootst mogelijk moeite om de dag door te komen.
Zelfmoordgedachtes is al decennia bijna een dagelijkse kost en snap soms niet waarom ik nog altijd doorzet.
Ik slik fluvoxamine (antidepressiva) en lorazepam, heb geprobeerd met beide middelen te stoppen maar dit maakte mij klachten uiterst ondraagbaar.
Heb jarenlang vele therapieën doorlopen ook rtms, heeft weinig verandering gebracht.
Heb een opvoeding gehad waar ik uiterst zelden een compliment kreeg kon weinig goed doen, werd als last ervaren.
Mijn vriendenkring is erg klein geworden en ik durf eigenlijk geen nieuwe vriendschappen te sluiten.
Zou het fijn vinden om met lotgenoten in contact te komen en misschien wat andere visies te horen.

hallo desireless,

wat je beschrijft, die eindeloze gang van een depressie, klinkt me heel bekend in de oren. Vindt het ook moeilijk om iets opbeurends te bedenken, ik denk dat ik weet hoe je je voelt en dan valt het niet mee. Ik wilde je bedanken voor de vriendelijke woorden die je bij mij schreef, schiet alleen zelf een beetje te kort nu. Ik wens je sterkte.

Hoi, ik ben een 45 jarige man ongetrouwd en geen kinderen.
Ik heb adhd en een lichte vorm van autisme waardoor ik erg veel moeite heb met regels en afspraken.
Ik slinger eigenlijk al mijn hele leven tussen lichte tot ondragelijke depressies die eindeloos duren.
Het kost me vaak de grootst mogelijk moeite om de dag door te komen.
Zelfmoordgedachtes is al decennia bijna een dagelijkse kost en snap soms niet waarom ik nog altijd doorzet.
Ik slik fluvoxamine (antidepressiva) en lorazepam, heb geprobeerd met beide middelen te stoppen maar dit maakte mij klachten uiterst ondraagbaar.
Heb jarenlang vele therapieën doorlopen ook rtms, heeft weinig verandering gebracht.
Heb een opvoeding gehad waar ik uiterst zelden een compliment kreeg kon weinig goed doen, werd als last ervaren.
Mijn vriendenkring is erg klein geworden en ik durf eigenlijk geen nieuwe vriendschappen te sluiten.
Zou het fijn vinden om met lotgenoten in contact te komen en misschien wat andere visies te horen.

He desireless, misschien vind je het leuk om te horen dat er ook mensen zijn zoals ik maar ik weet dat er meer zijn, die het leuk vinden om met licht autisten om te gaan! Mijn vrouw is er een en minstens 3 van mijn vrienden waar ik vaak echt lol mee heb. 
Andersom zeggen goede vrienden weer tegen mij dat ik best goed gezelschap ben ondanks mijn depressie. Waarmee ik maar zeggen wil dat die handicaps vriendschap niet in de weg hoeven te staan! 

Dipjes

He desireless, misschien vind je het leuk om te horen dat er ook mensen zijn zoals ik maar ik weet dat er meer zijn, die het leuk vinden om met licht autisten om te gaan! Mijn vrouw is er een en minstens 3 van mijn vrienden waar ik vaak echt lol mee heb. 
Andersom zeggen goede vrienden weer tegen mij dat ik best goed gezelschap ben ondanks mijn depressie. Waarmee ik maar zeggen wil dat die handicaps vriendschap niet in de weg hoeven te staan! 

Dipjes

Bedankt voor je reactie.
Het kost me gewoon tijd voordat ik me rustig voel bij nieuwe mensen, ligt meer aan de depressie dan mijn lichte vorm van autisme.
Mensen in mijn omgeving vinden mij meestal ook fijn persoon om mee om te gaan.
Ik heb een aantal goede vriendschappen die ook al 25 jaar stand houden.
Als mij depressie heel sterk is geniet ik vrijwel van niks en is alles me teveel en dat is helaas vaker wel dan niet het geval.
De laatste tijd gaat het gelukkig iets beter, omdat ik bezig ben de negatieve en zinloze gedachten te negeren.

---

hallo desireless,

wat je beschrijft, die eindeloze gang van een depressie, klinkt me heel bekend in de oren. Vindt het ook moeilijk om iets opbeurends te bedenken, ik denk dat ik weet hoe je je voelt en dan valt het niet mee. Ik wilde je bedanken voor de vriendelijke woorden die je bij mij schreef, schiet alleen zelf een beetje te kort nu. Ik wens je sterkte.

Ik ben blij met je reactie, maakt niet zoveel uit wat erin staat.
Het gaat inderdaad als je depressief recht tegen je gevoel in iets positiefs te denken of te zeggen.
Toch is het een hele vriendelijk reactie van je.

Hoi Disereless

Even laten weten dat er met je meegeleefd wordt. Fijn dat het relatief wat beter gaat nu
Op en neer he, wat een gedoe. Ik ben nu 65 met de laatste 15 jaar ook ongeveer zo.
Wel kan ik zeggen dat ik een interessant en goed leven had ondanks dit. Heb veel mogen meemaken, veel mislukt maar ook veel gedaan, mezelf ontwikkeld ondanks de depressies. Misschien troost het je wat dat die twee dingen gewoon samen kunnen gaan. 

Het goede gewenst

Hoi Disereless

Even laten weten dat er met je meegeleefd wordt. Fijn dat het relatief wat beter gaat nu
Op en neer he, wat een gedoe. Ik ben nu 65 met de laatste 15 jaar ook ongeveer zo.
Wel kan ik zeggen dat ik een interessant en goed leven had ondanks dit. Heb veel mogen meemaken, veel mislukt maar ook veel gedaan, mezelf ontwikkeld ondanks de depressies. Misschien troost het je wat dat die twee dingen gewoon samen kunnen gaan. 

Het goede gewenst

Altijd fijn zo'n aardige reactie te ontvangen.
Ik heb ook hele fijne dingen mogen meemaken in mijn leven.
Onthouden en ontwikkelen gaat bij mij moeizaam, zal uiteraard wel dingen geleerd hebben, maar ben vaak erg druk en chaotisch in mijn hoofd waardoor ik weinig opneem, hoofd zit dan gewoon te vol.
Maar als ik iets wil dan lukt dat ook vrijwel altijd wel...hoe onmogelijk de taak soms ook lijkt.
Heb zoveel slechte dagen gehad, dat ik het voor geen prijs over zou willen doen het staat gewoon totaal niet in verhouding met de goede dagen.
Momenteel heb ik het denken weer stop gezet wat heel veel rust geeft en dat ik weer zin heb in dingen.
Bedankt dipjes, ik zie dat je heel goed en behulpzaam bezig bent op het forum.

Jij ook het beste toegewenst.