Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Eindelijk actie...


#1

Beste mensen,

Ik heb er voor gekozen om me anoniem aan te melden, mijn voorkeur gaat uit naar meer persoonlijk contact maar i.v.m. het onderwerp is het helaas niet anders.

Ik ben een man van 43 jaar en sinds kort er achter dat ik al depressief ben sinds mijn eerste herinneringen. Onlangs hebben ik en mijn vrouw besloten uit elkaar te gaan na een relatie van 22 jaar en een huwelijk van 10 jaar. We hebben twee dochters waar we zielsveel van houden.

De scheiding doet veel pijn en mijn depressiviteit is daar zeker een factor/oorzaak in geweest. Daarnaast merk ik ook dat het slechte invloed heeft op mijn zakelijk functioneren c.q. de relatie met mijn werkgever. De belangen zijn dus erg groot om gezond te worden zodat ik een goede vader (en hopelijk ooit ook weer een goede partner) kan zijn en op een goede manier kan blijven werken om in genoeg te kunnen voorzien. Dat is de reden dat ik sinds enige tijd o.a. behoorlijk aan het sporten ben en heb besloten om toch maar medicatie te gebruiken. Ik wil de kans zo groot mogelijk maken om de ban te doorbreken.

Ik kan slecht tegen conflicten, heb de neiging om me ondergeschikt en passiever op te stellen en ben er achter gekomen dat ik niet goed tegen kritiek kan omdat ik alles al op mezelf betrek.

Graag kom ik in contact met mensen die zichzelf of een naaste hier ook in herkennen en nader contact willen leggen om de ban te doorbreken en tips uit te wisselen.


Groetjes,
Eindelijk actie...
Antwoord

#2

Hoi Actie! Welkom op het forum. Ik schrijf hier als "partner van", dus ben geen lotgenoot. Maar heb wel een vraag: heb je wel eens aan schematherapie of cognitieve gedragstherapie gedacht?
Antwoord

#3

(24-09-2018, 15:49)Positiva schreef: Hoi Actie! Welkom op het forum. Ik schrijf hier als "partner van", dus ben geen lotgenoot. Maar heb wel een vraag: heb je wel eens aan schematherapie of cognitieve gedragstherapie gedacht?

Hoi Positiva, ik sta op het punt aan te vangen met cognitieve gedragstherapie in combinatie met Citalopram. Aldus de psychologe lijkt het er op dat het een zgn biologische depressie betreft waardoor cognitieve gedragstherapie wellicht niet een volledige oplossing zal vormen. Grt Actie!
Antwoord

#4

Hallo Actie,

Ook van mij een hartelijk welkom.
Hier wel iemand die verschillende depressies heeft doorgemaakt.

Deze zin viel mij op:
Ik kan slecht tegen conflicten, heb de neiging om me ondergeschikt en passiever op te stellen en ben er achter gekomen dat ik niet goed tegen kritiek kan omdat ik alles al op mezelf betrek.
Daar herken ik mij heel erg in.
Zou het kunnen zijn dat je al heel lang krampachtig in het leven staat, vaak niet jezelf kunnen zijn? Net te weinig balans, net te weinig innerlijke rust, jezelf net niet genoeg waarderen? Bij mij was dat zo, wat uiteindelijk depressie veroorzaakte.
Hoor het graag.

Groet, Bert
Antwoord

#5

(24-09-2018, 18:19)Bert schreef: Hallo Actie,

Ook van mij een hartelijk welkom.
Hier wel iemand die verschillende depressies heeft doorgemaakt.

Deze zin viel mij op:
Ik kan slecht tegen conflicten, heb de neiging om me ondergeschikt en passiever op te stellen en ben er achter gekomen dat ik niet goed tegen kritiek kan omdat ik alles al op mezelf betrek.
Daar herken ik mij heel erg in.
Zou het kunnen zijn dat je al heel lang krampachtig in het leven staat, vaak niet jezelf kunnen zijn? Net te weinig balans, net te weinig innerlijke rust, jezelf net niet genoeg waarderen? Bij mij was dat zo, wat uiteindelijk depressie veroorzaakte.
Hoor het graag.

Groet, Bert

Hoi Bert,

Dank voor je bericht! Het klopt dat ik al veel te lang krampachtig in het leven sta. Een oud collega vertelde me ooit dat ik me aan iedere omgeving altijd aanpas (amoebe ?). Inderdaad ben ik dus vaak niet mezelf.  Ik weet niet waardoor dat komt maar waarschijnlijk omdat ik zo’n hekel aan conflicten heb.  Ook besluiten nemen gaat me slecht af en zelfwaardering is volledig zoek. Er blijft ook altijd een gevoel dat er een groter doel moet zijn om het leven zinvol te laten zijn. Groetjes.
Antwoord

#6

Hallo Actie!

Je zegt: 'inderdaad ben ik dus vaak niet mezelf.' Vind je dat zelf ook, of zeggen anderen dat?

Ik pas me ook makkelijk aan, maar ik heb dat altijd als een goede eigenschap gezien. Ik heb niet het idee dat dan niet mezelf ben.
Misschien is het bij mij anders omdat ik me in niet ondergeschikt opstel? Ik doe mee op mijn eigen voorwaarden, terwijl ik net als jij niet goed tegen conflicten kan.
Als het daar op uitdraait dan hou ik het voor gezien. Dat gebeurt overigens niet vaak. 

Goed trouwens dat je het meldt want ik merk nu ik dit schrijf, dat ik me misschien meer aanpas dan ik dacht. Misschien ben ik door mijn geaardheid (homo) en mijn leeftijd (58) meer getraind geraakt in het aanpassen. Daar ga ik eens over nadenken.

Je bent, denk ik, wel goed bezig met sporten en medicatie. Mijn medicijnen hebben me in ieder geval van mijn angstklachten afgeholpen en hebben mijn depressiviteit verminderd.

groet,
Ray
Antwoord

#7

(24-09-2018, 22:56)Ray schreef: Hallo Actie!

Je zegt: 'inderdaad ben ik dus vaak niet mezelf.' Vind je dat zelf ook, of zeggen anderen dat?

Ik pas me ook makkelijk aan, maar ik heb dat altijd als een goede eigenschap gezien. Ik heb niet het idee dat dan niet mezelf ben.
Misschien is het bij mij anders omdat ik me in niet ondergeschikt opstel? Ik doe mee op mijn eigen voorwaarden, terwijl ik net als jij niet goed tegen conflicten kan.
Als het daar op uitdraait dan hou ik het voor gezien. Dat gebeurt overigens niet vaak. 

Goed trouwens dat je het meldt want ik merk nu ik dit schrijf, dat ik me misschien meer aanpas dan ik dacht. Misschien ben ik door mijn geaardheid (homo) en mijn leeftijd (58) meer getraind geraakt in het aanpassen. Daar ga ik eens over nadenken.

Je bent, denk ik, wel goed bezig met sporten en medicatie. Mijn medicijnen hebben me in ieder geval van mijn angstklachten afgeholpen en hebben mijn depressiviteit verminderd.

groet,
Ray


Hoi Ray,

Dank voor je bericht! Ik vind zelf dat ik meer mijn eigen gevoel moet uitspreken en besluiten moet nemen. Ik merk dat het vasthouden aan een algemene overkoepelende vredelievende mening qua principe wel goed doet maar qua eigen oergevoel alles op slot zet. Aanpassen lukte me altijd wel enigszins goed, maar mijn eigen mening houdt ik altijd te veel voor me helaas. Ben benieuwd naar je bevindingen over je eigen mate van aanpassen.

Zijn er naast sporten en medicatie nog zaken die kunnen bijdragen aan een oplossing?

Grt
Danny

P.s. Je hebt dezelfde naam als een van mijn idolen Ray Cappo van de band Shelter (voor mij altijd veel inspiratie geweest)

https://youtu.be/oy3hnY0ZmxM


Antwoord

#8

Register or login to view the content
Antwoord

#9

Hoi Actie,

Ik vind dat je goed bezig bent, je onderneemt actie! 

Dat de scheiding je pijn doet herken ik. Ik ben langer geleden gescheiden maar heb er veel gemis aan. Ik heb ook 2 dochters waar ik zielsveel van houd maar ze wonen helaas bij de vader. Dit doet me ook veel pijn. Ik huil er dagelijks om.

Cognitive gedragstherapie heeft mij goed geholpen.
Ik ben al meerdere keren depressief geweest. 

Als je ergens over wil babbelen dat kan met mij altijd.

Liefs Zip
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  eindelijk een actief forum? Started by sneeuw
3 Replies - 2,438 Views
02-01-2018, 21:34
Laatste bericht: Kana



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)