Ik ben 6 jaar getrouwd.
Afgelopen week de eerste crisis gehad sinds ik samen met hem ben.
Hij weet van mijn problemen in het verleden.
Hij is erg geschrokken van mijn suïcide poging vorige week.
Nu heb ik gesprekken bij de crisis dienst en thuiszorg en daar zit hij bij.
Ik merk dat ik niet eerlijk tegen hem kan zijn.
Ik voel me nog helemaal niet goed.
Wil nog steeds snijden of pillen nemen.
Ik wil niet dat hij zich zorgen maakt en mij in de gaten houd.
Wil vrij zijn in wat ik wil doen of juist niet.
Hoe gaan jullie hier mee om

Wat vervelend van je crisis Anne.
Ik kan me vòorstellen dat je niet gecontroleerd wil worden. Misschien dat je man zich schuldig voelt (er niet goed voor je te zijn, bijdrage aan de crisis? ik noem maar iets als voorbeeld) Of machteloos om je goed te helpen. Ik kan me voorstellen dat hij ook geschrokken is.
Het heeft denk ik wat tijd nodig voor jullie beiden. 
Na een crisis moet bij mij ook alles weer even "een plekje" krijgen. (allerlei gevoelens, wat is er nu eigenlijk allemaal vooraf gegaan en wat was de druppel?  ect.) 
En als mensen teveel aan me gaan trekken werk het bij mij geloof ik ook avé rechts.
Kunnen jullie een beetje met elkaar praten? 
Misschien kun je hem laten weten wat er in je omgaat

Sterkte