Hoi daar,

Ik deal al een paar jaar met depressie. Het komt en gaat met vlagen, maar nadat ik 5 maanden geleden mijn vriendin ben verloren heb ik een ongeëvenaarde troosteloosheid in mijn leven. Afgelopen week had ik een feestje waarbij ik mijzelf aardig heb lopen "supplementeren". Ik heb in die toestand een gedichtje voor mezelf/over mezelf/naar mezelf getypt. Ik kan me het niet herrineren. Maar kwam het vandag bij toeval tegen. Na de spelfouten eruit te hebben gehaald, is dit wat erover blijft. Beniewd wat jullie ervan vinden. 



"
Lieve jij, 

Wat was het lang geleden dat we elkaar voor de laatste keer spraken. Ik heb vaak het idee gehad je te zien. Wandelend door de achtergrond van mijn leven. Ik hoopte stiekem dat je me ooit met rust ging laten, dat de achtervolging gestaakt kon worden. Die vriend die er altijd voor je is, alleen nooit een positieve invloed uitoefent. En toch, toch ben ik blij je nu weer te spreken. Misschien is blij niet helemaal het goede woord. Wat zeg je van gerustgesteld? 

Iedereen wilt altijd individueel onafhankelijk zijn. Je eigen shit kunnen oplossen, je eigen boontjes doppen, je eigen weg in het leven vinden, je eigen veters kunnen strikken. Het enige wat ik wou is begrijpen hoe mensen nou echt gelukkig kunnen zijn. Hoe hou je dat vast en laat je het niet meer los? Elk geluks moment wat ik ervaar zinkt langzaam weer terug in het diepe, en elke keer glij ik weer een stukje verder mee naar beneden. Ik ben al een keer naar boven geklommen, en ik weet ook waar de reddingsboei is. Waarom laat ik mezelf dan langzaam in het diepe zakken? Waarom ben ik niet bereid mezelf te redden. Een schreeuw te geven zodat iemand me hoort, ik mezelf hoor, en uit de trans van mijn eigen destructie stap. Oh ik zie het al, Dit keer dichtbij genoeg om waar te nemen. Jij staat bovenaan, mij te overtuigen dat het beste wat ik kan doen is afglijden en mezelf te verliezen in mijn eigen gebroken gedachten. 

Jij laat me voelen alsof ik niet dieper kan zinken samen met een gevoel van acceptatie. Ook al heb ik de buitenwereld zo veel van mezelf laten zien. Ben jij de enige die mij echt door en door begrijpt. Het leven, de toekomst zit vol met onduidelijkheid, maar er is een zekerheid. Wij zullen elkaar nooit uit het oog verliezen

"

Hoi E, 

Welkom op het forum. 
Mooi bericht aan jezelf , zou ik denken . Verwijst naar je eigenheid. 

Schrijf gerust met ons mee,

Groet.