Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Dissociatie


#1

Iemand hier nog meer last van dissociatie? Ik heb het ontwikkeld tijdens mijn laatste opname en ik vind het doodeng. Ben nou samen met de psychiater aan het kijken waarom en wanneer ik het doe....
Antwoord

#2

(21-11-2019, 20:50)Chanty schreef: Iemand hier nog meer last van dissociatie? Ik heb het ontwikkeld tijdens mijn laatste opname en ik vind het doodeng. Ben nou samen met de psychiater aan het kijken waarom en wanneer ik het doe....

Ik praat vaak over traumatische zaken van mezelf en het is net of ik het over een ander heb, ik voel er niks bij.
Tijdens emdr lukte het me ook totaal niet om bij mijn gevoel te komen, na 3 sessies maar afgesloten.
Het is een afweermechanisme om tot rust te komen.
Antwoord

#3

(21-11-2019, 21:00)desireless schreef: Ik praat vaak over traumatische zaken van mezelf en het is net of ik het over een ander heb, ik voel er niks bij.
Tijdens emdr lukte het me ook totaal niet om bij mijn gevoel te komen, na 3 sessies maar afgesloten.
Het is een afweermechanisme om tot rust te komen.

Ik doe IEMT en mij lukt het ook niet om gevoelens terug op te halen. Alles weggestopt of niet voelbaar door medicatie....
Antwoord

#4

hoi Chanty,

ik heb ook last van dissocieren, mijn psychiater maakt er niks van. Het gebeurt mij vooral op feestjes of als het te druk wordt, of als ik gekwetst wordt. Mijn omgeving heeft dat wel door, maar denkt dat ik me alleen maar een beetje terugtrek, ik laat het zo. Hoe ga jij er mee om?

groet,
Run
Antwoord

#5

(22-11-2019, 12:44)Run schreef: hoi Chanty,

ik heb ook last van dissocieren, mijn psychiater maakt er niks van. Het gebeurt mij vooral op feestjes of als het te druk wordt, of als ik gekwetst wordt. Mijn omgeving heeft dat wel door, maar denkt dat ik me alleen maar een beetje terugtrek, ik laat het zo. Hoe ga jij er mee om?

groet,
Run

Ik vind het nog steeds heel vervelend. Het voelt sowieso al vaker alsof ik er niet ben door de medicatie en de depressie. Als ik daarbij ook nog dissocieer vind ik dat verschrikkelijk. Ik kijk er dan ook niet tegenaan als bedankt lijf om me te behoeden voor te veel prikkels maar meer als iets dat niet normaal is. Ik wil er van af. Het lukt me wel steeds beter om er sneller vanaf te zijn het trekt sneller weg zeg maar. Hopelijk verdwijnt het op een dag helemaal. Zodat ik gewoon weer lekker erbij ben en kan doorvoelen wat er is....
Groetjes,
Chanty
Antwoord

#6

(22-11-2019, 20:29)Chanty schreef: Ik vind het nog steeds heel vervelend. Het voelt sowieso al vaker alsof ik er niet ben door de medicatie en de depressie. Als ik daarbij ook nog dissocieer vind ik dat verschrikkelijk. Ik kijk er dan ook niet tegenaan als bedankt lijf om me te behoeden voor te veel prikkels maar meer als iets dat niet normaal is. Ik wil er van af. Het lukt me wel steeds beter om er sneller vanaf te zijn het trekt sneller weg zeg maar. Hopelijk verdwijnt het op een dag helemaal. Zodat ik gewoon weer lekker erbij ben en kan doorvoelen wat er is....
Groetjes,
Chanty
Hoi Chanty

Het gevoel in het verkeerde verhaal rond te lopen ken ik wel. Donald Duck in een strip van Asterix zeg maar. Mij helpt Het om In gesprek te gaan Met iemand. Dan drijf ik op routine en komt het meer bij elkaar allemaal, zo is het meer behapbaar. Mooie gesprekken soms en een soort rustpunt. 
Ook al is het het wissellen van beleefdheden toch geeft Het vaak ook een kans om gevoelens wat te omschrijven
Zo kom ik dichtbij Het ook wat voelen er 
van bday het zo meer ontspannen is. Misschien is dit voor jou ook een mogelijkheid om uit te proberen. Het doen op zich, een gewoon praatte kan een rustig begin zijn
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Liefde+Hoop :   • Chanty
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)