Hallo lieve mensen, 

Dit is mijn eerste post en ik wil mezelf graag even voorstellen.. Mijn naam is Lana en ik ben 23 jaar jong en zwaar depressief. Dit komt echt met vlagen.. Het gaat zo weken goed, dan ben ik grotendeels vrolijk maar voornamelijk tevreden over mijn leven en dat kan zo omslaan in een slechte periode waarin ik mezelf erg lelijk, nutteloos, vermoeid, onbegrepen en verward voel.. 

Ik ben vorig jaar afgestudeerd, ik heb 2 banen die ieder mens tof zou vinden, het betaald erg slecht helaas, dat is bekend in deze branch maar omdat het mijn passie is wil ik het niet loslaten. Helaas met de huurprijzen, kan ik me niet meer dan een kleine studio van 18m2 veroorloven en dit laat mij al slecht voelen.. Ik ben een meid van 23 en ik zat vast op een kleine oppervlakte met geen vooruitzicht op meer. 

Ik kam al jaren met op en af periodes waarin ik best wel wat drugs gebruik (buiten werk om) en ik weet dat het niet goed is voor me en dat ik er mee moet oppassen omdat ik nogal verslavingsgevoelig ben en al vaker voor weken achter elkaar verschillende drugs consumeerde.. Ik kan dit alleen niet loslaten als ik het niet doe voel ik me zo leeg en verdrietig dat ik naar elke mogenlijk grijp die mij iets kan laten voelen. 

Ik heb geen hechte familie, verkeerde vriendjes geha din het verleden en ik kan mijn vrienden op een halve hand tellen dus ik sta er vaak alleen voor en ondanks alles bezit ik over veel empathie. Ik maak mij druk om mijn eenzame, acholistische moeder, mijn zus met haar problemen in cran canaria, mijn kat van 14 die aan het aftakelen is maar voornamelijk mijn toekomst. Ik verdien slecht, ik ben onzeker over hoe ik er uit zie, ik heb moeite met sociale contacten en dan voornamelijk 1 op 1 waardoor daten en vrienden maken voor mij erg lastig is en daardoor ben ik bang dat ik voor altijd alleen en ongelukkig in mijn studio van 18m2 blijf tot ik er aan onderdoor ga. 

Op dit moment zit ik in zo'n periode waarin ik alleen mezelf wil volstoppen met middelen en eigenlijk als een klein kindje mezelf onder de dekens wil verstoppen tot ik de oplossing weet..

Welkom op het forum.

Wat naar dat je je regelmatig zo voelt. 
Heb je iemand in je omgeving waar je een beetje
mee kan praten?  Op je werk misschien?

Hoi , welkom hier! - schrijf gerust mee. 

Lijkt me eerlijk gezegd  niet zo abnormaal voor n 23 jarige qua woonruimte,  inkomsten. En in deze tijd al helemaal niet. 
Dat je je zo rot voelt , dat is het probleem. Is eens informeren voor mentale hulp een idee?

Groetjes

Hallo lieve mensen, 

Dit is mijn eerste post en ik wil mezelf graag even voorstellen.. Mijn naam is Lana en ik ben 23 jaar jong en zwaar depressief. Dit komt echt met vlagen.. Het gaat zo weken goed, dan ben ik grotendeels vrolijk maar voornamelijk tevreden over mijn leven en dat kan zo omslaan in een slechte periode waarin ik mezelf erg lelijk, nutteloos, vermoeid, onbegrepen en verward voel.. 

Ik ben vorig jaar afgestudeerd, ik heb 2 banen die ieder mens tof zou vinden, het betaald erg slecht helaas, dat is bekend in deze branch maar omdat het mijn passie is wil ik het niet loslaten. Helaas met de huurprijzen, kan ik me niet meer dan een kleine studio van 18m2 veroorloven en dit laat mij al slecht voelen.. Ik ben een meid van 23 en ik zat vast op een kleine oppervlakte met geen vooruitzicht op meer. 

Ik kam al jaren met op en af periodes waarin ik best wel wat drugs gebruik (buiten werk om) en ik weet dat het niet goed is voor me en dat ik er mee moet oppassen omdat ik nogal verslavingsgevoelig ben en al vaker voor weken achter elkaar verschillende drugs consumeerde.. Ik kan dit alleen niet loslaten als ik het niet doe voel ik me zo leeg en verdrietig dat ik naar elke mogenlijk grijp die mij iets kan laten voelen. 

Ik heb geen hechte familie, verkeerde vriendjes geha din het verleden en ik kan mijn vrienden op een halve hand tellen dus ik sta er vaak alleen voor en ondanks alles bezit ik over veel empathie. Ik maak mij druk om mijn eenzame, acholistische moeder, mijn zus met haar problemen in cran canaria, mijn kat van 14 die aan het aftakelen is maar voornamelijk mijn toekomst. Ik verdien slecht, ik ben onzeker over hoe ik er uit zie, ik heb moeite met sociale contacten en dan voornamelijk 1 op 1 waardoor daten en vrienden maken voor mij erg lastig is en daardoor ben ik bang dat ik voor altijd alleen en ongelukkig in mijn studio van 18m2 blijf tot ik er aan onderdoor ga. 

Op dit moment zit ik in zo'n periode waarin ik alleen mezelf wil volstoppen met middelen en eigenlijk als een klein kindje mezelf onder de dekens wil verstoppen tot ik de oplossing weet..

Hoi Lana,

Welkom op het forum.

Je hebt aardig wat mee gemaakt, en voelt je vooral eenzaam en alleen als ik het goed begrijp.

Wat doe je precies in je studio?

Als je eens wilt kletsen, mag me me altijd wat sturen ben 5 jaar ouder (man).

Voor nu veel sterkte, en ik hoop dat je het een beetje vol kan houden.

Groetjes Jupiter