Hoi allemaal,

Of ik een depressie heb dat weet ik niet, maar ik heb wel erg last van eenzaamheid. Ik ben nu midden 20 en terwijl ik eigenlijk nu in de bloei van mijn leven hoort te zitten, weet ik nog maar net mijn hoofd boven water te houden. Ik werk 3/4 dagen in de week. Door mijn werk heb ik een reden om uit bed te komen en heb ik een beetje afleiding. Maar zodra ik vrij ben slaat de eenzaamheid weer toe. Ik kijk steeds erg op tegen het weekend en mijn vrije dagen, omdat ik deze vaak alleen doorbreng. Ik heb twee vrienden. Een vriendin en een vriend. Mijn vriendin zie ik ongeveer 1 keer in de 4 weken en mijn vriend die ik nog niet heel lang ken, die zie ik 1 keer per week. Het klinkt misschien raar, maar die vriend is de reden dat het mij gelukt is om door de maanden heen te komen. Ik kijk iedere keer uit naar het moment waarop ik hem weer zie. Eigenlijk is het best triest, omdat ik zelfs de dagen aan het aftellen ben. Hij is op dit moment mijn enige hou vast en de reden waarom ik hier nog ben. Ik hoop hier mensen te ontmoeten die zich een beetje herkennen in mijn verhaal, en wie weet wordt de eenzaamheid zo ietsje minder.

Liefs GeelVogeltje

Hoi, ik voel me vaak ook eenzaam. Alsof ik alles allen moet doen. Op die momenten probeer ik zoveel mogelijk met de persoon om te gaan die het meest om mij geeft. Dat is mijn zus. Dan ga ik gewoon even een paar minutenlang met haar praten.

Wat ik probeer te zeggen is dat als die vriend zoveel voor je betekent, dat je dan hem ff kan bellen ofzo. Of misschien op de momenten dat je eenzaam bent hem een appje stuurt.

Ik weet niet of dit voor jou helpt, maar voor mij werkt het wel. Ik hoop dat het jou ook helpt

Hoi allemaal,

Of ik een depressie heb dat weet ik niet, maar ik heb wel erg last van eenzaamheid. Ik ben nu midden 20 en terwijl ik eigenlijk nu in de bloei van mijn leven hoort te zitten, weet ik nog maar net mijn hoofd boven water te houden. Ik werk 3/4 dagen in de week. Door mijn werk heb ik een reden om uit bed te komen en heb ik een beetje afleiding. Maar zodra ik vrij ben slaat de eenzaamheid weer toe.  

Hallo GeelVogeltje,

Welkom hier. Of je nu depressief bent of niet, je zit niet lekker in je vel en ik, als depri, herken je verhaal wel.

Ik ben een man van 58 en afgekeurd. Vanaf het moment dat me duidelijk werd dat ik voortaan thuis zou zitten heb ik me gemeld bij een vrijwilligerscentrale. Nu heb ik, verdeeld over de week, diverse klussen en dat houdt me op de been. In deze kerstperiode ligt alles 2 weken stil en voel ik me gelijk niet meer zo goed. Alle dingen die me voorheen down maakten komen nu weer bovendrijven.

Door dat werk heb ik veel 'nieuwe' mensen ontmoet, nog geen vrienden, maar wel mensen die mijn leven meer de moeite waard maken. 7 januari kan dan ook niet snel genoeg aanbreken wat mij betreft.

Misschien is dat voor jou een optie? De dagen dat je vrij bent, invullen met (enkele uren) vrijwilligerswerk. Zoek iets dat bij jou past en weet dat je inzet bijzonder gewaardeerd wordt. 

groet,
Ray