Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Diagnose erbij


#1

Hoi allemaal, 

Ik heb een diagnose gehad en weer terug erbij gekregen namelijk psychotische gedachtes. 
Ik denk namelijk dat iedereen op de wereld illusies zijn. Deze illusies zijn levensecht niet nep. Dus elk mens of materiaal is een illusie maar dan levensecht. 

De 2e dimensie is dood en dat zijn er veel. 

Niemand die dit herkent natuurlijk....ik voel me er kotsmisselijk bij....

Wat moet ik nu doen? Ik krijg wel hulp vanavond weer om te praten...
Antwoord

#2

Gotverdomme! Sorry moest er even uit . Ik huil nu aan een stuk door...kan het met mij nou nooit eens goed gaan? Ik krijg er alleen maar van alle ellende wat bij, nooit eens wat af .

Ik huil echt aan een stuk door moet er soms bijna van braken..

Gotverdegotver.....sorry voor het schelden...

Wat moet ik nu?
Antwoord

#3

Hoi.

Wou dat ik je kon helpen maar ik kan me zelf niet eens helpen.
Hoop niet dat je stomme dingen of zo iets gaat doen.

Hou je sterk, dat is het enigte wat ik je kan mee geven..

Sorry, als je niets aan me bericht heb.

- Asus.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Asus :   • Zip
Antwoord

#4

(27-10-2018, 14:51)Zip schreef: Dus elk mens of materiaal is een illusie maar dan levensecht. 

De 2e dimensie is dood en dat zijn er veel. 

Hoi Zip,

Nee, dit kan ik even niet volgen, geloof ik. Ligt dat aan mij, of is het uitblijven van meerdere reacties een teken dat meer mensen het niet begrijpen?

Kan je dit a.j.b. even wat beter uitleggen, want het klinkt een beetje eng. 

Alvast bedankt,
Ray
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Ray :   • Asus
Antwoord

#5

Hoi Ray,

Nee, ik kan het niet verder uitleggen. Voor mij is dit zo. Ik had gedacht dat het me wat op zou luchten als ik het uitspreek...maar dat is niet zo. Waarschijnlijk omdat ik tegen een muur aanloop. Ik hoop niet dat je bang bent voor mij nu...

Ik kan begrijpen dat je het niet begrijpt...en mede hier met jou op het forum waarschijnlijk. 

Laat ook maar...ik doe het wel alleen zoals altijd....

Liefs Zip
Antwoord

#6

Ik snap wat Ray bedoelt, zo iets dacht ik gisteren ook maar dat durfde ik niet neer te zetten na jou toe.

Maar ik maak me wel wat zorgen om jou Zip. 
Je hoef het toch niet allemaal alleen te doen? Ik wil er nog steeds voor je zijn als je dat gewoon wil.
Ik ben ook elke dag alleen, ik moet ook alles elke dag alleen doen. 
Je bent daar niet de enigste in als je dat maar goed onthou. 

Ik heb notebenne zelfmoord willen plegen tijd terug, omdat ik dat alleen zijn, eenzaamheid en zo beu ben. Maar ik heb het opgegeven om op zoek te gaan na andere, ik probeer het gewoon om te praten tegen andere en als ze dat niet zien zitten Oké doei dan. En zo zijn de meeste tegenwoordig, heel veel mensen hebben gebrek aan intresse voor andere en jij hebt iemand eigenlijk nodig (net zoals ik) die echt intresse in je hebt, met wat je leuk vind, wat je doet en dat soort dingetjes en het niet uit maakt dat je in mijn geval sociaal slecht bent en je neemt zoals je bent.
En je niet zal beoordelen op je verleden en je gemaakte fouten.

Je geef me altijd wel een bedankje, (Oh dit is een flashback na jou toe Ray) maar je weet dat er toch wat mensen, op het forum of buiten bij je toch om je willen geven en er voor je wil zijn.
ondakst alles, leeftijd en weet ik het. 

Maar ik zal je er niet meer mee lastig vallen in iedere geval, maar wou dit gewoon even kwijt.

Hoop dat je geen stomme dingen gaat doen, of iets gaat doen waar je spijt van krijg....

Hou je sterk, hoe moeilijk het ook is. 

Groetjes Asus.
Antwoord

#7

Hey Asus, 

Ik huil nu, bedankt voor je berichtje! 
Ik kan er over praten met de woonbegeleiding. Maar het lucht niet op. 
De hele dag lig ik al zowat op bed...te depressief iets te doen. 

Ik snap jullie wel...ik voel me er alleen heel erg eenzaam bij... 

Wanhoop komt soms om de hoek kijken, het gevoel dat ik stik. Ik doe geen gekke dingen dat kan ik een ander zoals mijn kinderen niet aan doen.

Het is lief van je wat je aanbied. 

Mijn depressie is de hoofddooddoener...

Ik leef zo zwaar op de hand, zie overal tegenop. Weet ook niet wat ik eraan moet doen. Mijn sociaal fobie werkt me ook tegen. 

Ik vind het wel fijn dat je mijn gevoelens begrijpt want je raakt mijn gevoel wel. 

Weet je wat het is, ik kan alleen maar eerlijk zijn, dus ik vind dat ik dat met mijn gedachten ook moet doen. Alleen voel ik niks bij die rare gedachten. De depressie voel ik alleen maar. En angstig. Ook al is dat laatste leefbaarder als dat het geweest is. 

Die eenzaamheid en alles alleen doen....het vreet aan je....

Liefs Zip en bedankt!
Antwoord

#8

(27-10-2018, 14:51)Zip schreef: Hoi allemaal, 

Ik heb een diagnose gehad en weer terug erbij gekregen namelijk psychotische gedachtes. 
Ik denk namelijk dat iedereen op de wereld illusies zijn. Deze illusies zijn levensecht niet nep. Dus elk mens of materiaal is een illusie maar dan levensecht. 

De 2e dimensie is dood en dat zijn er veel. 

Niemand die dit herkent natuurlijk....ik voel me er kotsmisselijk bij....

Wat moet ik nu doen? Ik krijg wel hulp vanavond weer om te praten...

Hey Zip,

Ik kan me haast niet voorstellen hoe verschrikkelijk zoiets kan zijn. Dit lijkt mij ook best wel een eng idee, iedereen zien als illusies en alsof niks echt is. Zelf heb ik wel eens dat gevoel gehad van derealisatie. Dan merk je je omgeving heel raar op, alsof ook niks echt is, maar dat duurt meestal een paar minuten en daarna gaat het wel weer. Bij jou zal dat denk ik wel net iets anders zijn of niet. 

Houd vol en sterkte!

Groetjes, Julian
Antwoord

#9
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 28-10-2018, 22:18 door Zip.)

(28-10-2018, 21:28)Julian6400 schreef: Hey Zip,

Ik kan me haast niet voorstellen hoe verschrikkelijk zoiets kan zijn. Dit lijkt mij ook best wel een eng idee, iedereen zien als illusies en alsof niks echt is. Zelf heb ik wel eens dat gevoel gehad van derealisatie. Dan merk je je omgeving heel raar op, alsof ook niks echt is, maar dat duurt meestal een paar minuten en daarna gaat het wel weer. Bij jou zal dat denk ik wel net iets anders zijn of niet. 

Houd vol en sterkte!

Groetjes, Julian
Hoi Julian, 

Derealisatie ken ik ook dat duurt bij mij ook niet lang, het is een naar gevoel.
Maar bij de illusie gedachten voel ik niks bij hoor. Das miss maar goed ook. Het gaat puur rationeel. 
Wat ik voel is de depressie. Die kan verschrikkelijk sterk zijn. 
Wat ik voel is verlorenheid, zo van wat doe ik in deze wereld? En waarom ik? Er speelt ook zelfmedelijden mee. 
Ik kan niet genieten van de natuur en de dieren vroeger wel. 
Ik denk dan iedereen geniet, praat, doet dingen,heeft plezier en ik...pfff...ik moet van mezelf naar activiteiten en vrijwilligers werk maar ik moet mezelf echt dwingen. 

Bedankt! Liefs Zip
Antwoord

#10

(28-10-2018, 22:13)Zip schreef: Hoi Julian, 

Derealisatie ken ik ook dat duurt bij mij ook niet lang, het is een naar gevoel.
Maar bij de illusie gedachten voel ik niks bij hoor. Das miss maar goed ook. Het gaat puur rationeel. 
Wat ik voel is de depressie. Die kan verschrikkelijk sterk zijn. 
Wat ik voel is verlorenheid, zo van wat doe ik in deze wereld? En waarom ik? Er speelt ook zelfmedelijden mee. 
Ik kan niet genieten van de natuur en de dieren vroeger wel. 
Ik denk dan iedereen geniet, praat, doet dingen,heeft plezier en ik...pfff...ik moet van mezelf naar activiteiten en vrijwilligers werk maar ik moet mezelf echt dwingen. 

Bedankt! Liefs Zip

Hey Zip,

Gelukkig voel je niet zo veel bij je illusies, want klinkt mij best wel beangstigend om eerlijk te zijn. Om constant in dat gevoel te blijven hangen  Undecided

Ik snap wel dat je denkt dat iedereen geniet, plezier heeft en noem het maar op, maar als je het op de man af vraagt blijkt dit ook vaak maar een illusie te zijn.. Er zijn maar wat weinig mensen die de echte 'ik' laten zien, er zijn zoveel mensen die een soort van masker dragen en alleen laten zien dat je plezier, lol, en genot hebben. Maar vaak is dat dus niet zo!

En ik sluit me bij je aan, je depressie kan soms echt verschrikkelijk zijn. Dat zelfs niemand echt begrijpt wat jij meemaakt, en die gevoelens die je daarbij ervaart zijn nou ook niet bepaald positief.. 
Wat vreselijk voor je om te lezen dat het je niet lukt om te genieten van de natuur en van dingen waar je vroeger wel van genoot, ik kan me heel goed voorstellen hoe je je hierbij voelt Sad

Ik wens het allerbeste voor je en ik hoop dat je je snel wat beter gaat voelen!

Groetjes, Julian
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Diagnose en depressie Started by Marcharid
2 Replies - 341 Views
15-08-2023, 10:34
Laatste bericht: Joy
  in de war door diagnose? Started by Float010
2 Replies - 1,103 Views
29-12-2020, 13:22
Laatste bericht: Mabel



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)