Depressieve vriend/ex (waar ik waanzinnig veel van houd

Ik hoop dat ik hier mijn ervaring kan delen en mijn hart kan luchten. Eventuele tips zijn meer dan welkom. Ik heb anderhalf jaar een vriend gehad en dat is net uit gegaan omdat hij overspannen en depressief is. Zelf ben ik ook niet in orde en dat werkten uiteraard in deze situatie ook niet mee. Hiervoor hadden we een goeie relatie waarin zelfs over kinderen en verdere toekomstplannen werd gesproken. We woonden samen, en hij ging van een lieve enthousiaste jonge man die van alles deed( ook koken en huishoudelijke taken) naar een jongen man die alleen nog maar aan het online gamen was. Hij was en is compleet vlak. Lijkt nergens meer zin in te hebben of plezier aan te beleven. Intimiteit werd daardoor ook een stuk minder. Hij is ook nog eens een enorme binnenvetter terwijl ik het tegenovergestelde ben. Ik heb hem geprobeerd te helpen maar vraag me nu af of ik daar goed aan heb gedaan. Of op de juiste manier. Want hij voelde zich daarna vaak schuldig omdat ik hier verdriet van heb. Anderhalve maand geleden kon hij niet meer en is hij weg gegaan. Hij zei toen dat hij nu niet kan zijn wie ik verdien, en dat we dus beide aan onszelf moeten werken. Na een maand weinig contact zocht hij weer contact. En dat was luchtig en leuk verder. We hebben elkaar nu al anderhalve maand niet gezien en ik vind dat verschrikkelijk, ik mis hem heel erg. Want ondanks zijn depressie is hij mijn grote liefde. Ik ben continu zoekende in of ik wel of geen contact moet zoeken etc. Het lijkt wel of hij me probeert weg te duwen omdat ik weet hoe hij zich voelt. Bij andere doet hij vrolijk(werk enz)  maar bij mij is het meestal kort.  En dat doet echt pijn. Ik weet dat hij van me houd ook al zegt hij dat het wel wat minder is nu.  Wat ook pijn doet. Is het normaal dat hij dit zegt? En juist de persoon die hem wil helpen en van zijn problemen weet weg duwt?  Wat raden jullie mij aan? Hij lijkt me ook expres niet te willen zien maar wil wel graag contact met mij houden. ik wil hem niet laten vallen en hem hopelijk ooit weer terug. Maar weet even niet hoe ik dat allemaal moet doorstaan. Ik lees graag andere ervaringen en wens iedereen die met een depressie kampt en de geliefde van hun heel veel sterkte.