Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Depressie,ongelukkig geen geluk??


#1

GOEDENAVOND allemaal ik wou mij voorstellen ben 30  jaar woon door woningnood nog thuis,dood ongelukkig door thuis wonen heb geen eigen slaapkamer met veel ruzie en spanningen.Ben al 4,5 jaar single omdat ik geen lieve man tegen kom ze doen hun best niet en zijn op seks alleen uit, ben daar absoluut niet van wil alleen serieuze relaties..Mannen kijken buiten wel maar durfen niks ik voel mij zo liefdeloos heb nog geen kind dit allemaal ervaar ik als dood ongelukkig heb al 8 jaar dystyme stoornis chronische depressie met een persoonlijkheidsstoornis met borderline trekken.Wie herkent zich erin om niks te hebben?De laatste maanden denk ik regelmatig aan de dood omdat ik dan rust heb en geen pijn meer heb..
Antwoord

#2

Welkom hier op het forum Dame.

Vervelend om te horen dat je je zo ongelukkig voelt. Ik denk dat het goed is dat je je hier hebt aangemeld, je bent hier met gelijkgestemden en kan hier rustig praten over de problemen, gedachten en gevoelens die je hebt. Het merendeel van ons zit in hetzelde schuitje of heeft iets dergelijks meegemaakt van dichtbij.

Ik herken een aantal dingen die je opnoemt hier.
Ook ik ben na een tijdje uit huis te zijn geweest terug thuis gaan wonen, wel met plezier in mijn geval, maar toch ook spanningen met broertje e.d. 
Doe niet aan relatie en gedoe, precies om dezelfde redenen als jij Wink
En ook ik heb dit jaar de grote 3-0 bereikt en het voelt soms allemaal wat zinloos - dat heb ik dan erg vooral. Waar doen we het precies voor?

Een dhystyme stoornis is zwaarder dan men denkt. Wordt soms afgeschreven als een lichte depressie, maar niks is minder waar. Met de symptomen die hierbij horen heb je eigenlijk nooit dat geluksgevoel waar men zo naar op zoek is. 
Helemaal gecombineerd met borderline (bingo! heb ik ook..) waardoor al je gevoel nog 10x intenser is/lijkt soms.
Dus ja, ik herken het zeer zeker.

Heb je professionele hulp hierbij? Een psycholoog/psychiater kan je helpen door handvaten te geven hoe met bepaalde gedachtes om te gaan en sowieso kan praten echt enorm helpen!

Schrijf hier in ieder geval lekker alles van je af, je bent niet alleen!

Heel veel sterkte.

Groetjes,
Sanna
Antwoord

#3

Hai sanna zo we hebben zeker dezelfde dingen wat fijn om zo met lotgenoten te praten.Ik heb ook alleen spanningen met mijn broertje het is een narcistisch mannetje dan nog het feit dat hij 2 kleine kinderen heeft verwekt die hier om het weekend komen waar ik helemaal van overspannen en gefrusteerd van raak.Zo je ziet maar de meeste mannen zijn op seks uit het is echt misselijk makend durf geeneens meer via internet af te spreken ben genezen ,maar buiten komen ze ook niet op jouw af?mis je het niet?Ik ga weer naar de psychiater voor medicijnen maar praten vind ik daar niet helpen.De gemeente helpt met passend werk.Denk ook dat liefde tog ook wel beter gaat voelen en inderdaad dystyme stoornis is alles behalve licht het is loodzwaar om zwaar depressief op te staan en dat de hele dag door tot je naar bed gaat elke dag 365 dagen lang heb jij dat ook? Groetjes dame
Antwoord

#4

Hoi!

Wederom een overeenkomst, wat typisch! Ook mijn broertje heeft een kind van bijna 3 inmiddels, relatie uit en verwikkeld in een voogdijzaak op dit moment. De kleine woont hier bij ons, dus ik begrijp precies wat je bedoelt als je zegt dat je er overspannen en gefrustreerd van raakt.
Aan de kinderen liggen het niet. Die barsten gewoon van de energie en vrolijkheid, maar het is voor ons op een gegeven moment gewoon te veel. Te veel prikkels, te veel energie (waar ik overigens ook jaloers op ben xD).
Toch probeer ik van de leuke dingen met hem te genieten, daarop te focussen, hoe moeilijk soms ook.

Via internet afspreken heb ik dan nooit gedaan, en echt momenten dat ik het mis heb ik eigenlijk niet. Heb in al die jaren nooit echt een relatie gehad, dus weet misschien ook niet wat ik precies mis.
Met hoe ik er uit zie komen ze in ieder geval niet op me af xD Dat idee heb ik dan toch. Ach, dat heb je met een minderwaardigheidscomplex en grote zelfhaat...

Wat goed dat de gemeente helpt met passend werk! Ik zit zelf nu thuis met een burn-out, maar zou wel graag kúnnen werken. Denk dat het goed is als je je daar mee bezig houdt. Het geeft afleiding, structuur, een beetje sociale omgang met collega's. Een hoop positieve dingen dus! Hoop dat ze snel iets gevonden hebben Smile

En ja, het is loodzwaar. Dat zal ik zeker niet ontkennen. Ik denk niemand hier op het forum, of ze er nu zelf aan lijden, of partner van zijn. Het is ook allemaal niet makkelijk.
Accepteer dat je een ziekte hebt en probeer te focussen op de kleine positieve dingen. In mijn geval is dat op dit moment als ik naar buiten ga om boodschappen te doen bijvoorbeeld (want ik blijf het liefste binnen xD). Dus het kan echt van alles zijn!
En focus op jezelf. Niet wat anderen willen, denken of zeggen. Zij weten niet wat jij voelt of denkt - alleen jij weet dat.

Groetjes, 
Sanna
Antwoord

#5

Dag dame,

Welkom hier en goed dat je de stap hebt genomen om de dingen hier van je af te schrijven. Het kan je zeker helpen om met lotgenoten van gedachten te wisselen.
Zo heb ik door jou zojuist geleerd dat ik waarschijnlijk eerder dysthyme dan depressieve klachten heb. Ik had er nog nooit van gehoord, maar wel gevoeld dus.

Op dit moment gaat het mij met medicatie redelijk. Ik noem mijn pillen bewust niet, omdat wat voor de één geldt, voor de andere heel anders kan liggen.

Lastig voor je dat je door ervaringen geen vertrouwen meer hebt in mannen. Ik kan het me voorstellen; maar het blijft vervelend omdat het toch fijn is je leven met iemand te delen.
Ze zijn er wel hoor, mannen die het goed met je voorhebben en die niet meteen aan andere dingen denken.

Wat mij geholpen heeft is niet langer zoeken en me tevreden te stellen met de kleine zaken die ik wel heb. Het heeft me rustig(er) gemaakt.

Sterkte,
Ray
Antwoord

#6
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 30-04-2018, 15:38 door Dame.)

Hai Sanna wauw fulltime je neefje in huis is dat wel met jouw besproken vanwege je ziekte?met mij is namelijk niks besproken heb er 2 weken geleden wat van gezegd dat 1 weekend in de maand meer dan genoeg is anders verbreek ik t contact met iedereen zodra ik het huis uit ben Big Grin.De gemeente probeerd te kijken mij het huis uit te krijgen door geen eigen slaapkamer kan ik mij niet terug trekken kan niet huilen als ik wil of wat mijn ziekte nodig heeft kan allemaal niet en op deze manier met ruzies spanningen en mijn neefjes word ik zieker en zieker dus moet het huis uit wil ik rust krijgen.             En wat jij zegt die persoonlijkheidsstoornis net borderline trekken ergert alles en reageer je zeer emotioneel heb je wel vrienden die het weten?ik heb weinig vrienden schaam me ervoor het te vertellen.En Ray over mannen ben nu 4,5 jaar single mijn exen konden wel met mijn ziekte om gaan maar zie nu alleen mannen die alleen je broek in willen je niet goed leren willen kennen zo ben daar ook helemaal gefrusteerd van ik heb geen huis geen partner helemaal niks daarom vraag ik mij af dit leven wil ik niet dan ben ik zeker liever dood,hoop dit jaar uit huis te zijn dan kan ik eindelijk rust in huis hebben. Groetjes en beide sterkte       Ray wat is jouw diagnose dan? Groetjes dame

Hai trouwens zit nu ook sinds een week in de bijstand tijdelijk had een baan waar ik overspannen werd dus heb ontslag moeten nemen hoe vullen jullie de dagen in?sporten jullie ook?Ik ben veel te angstig om te gaan durf soms ook de straat niet op. Sad ik probeer vanaf volgende week regelmatig te gaan joggen niet dat je depressie minder word want tijdens het joggen pieker ik ook alleen maar mijn hoofd zit vol ongeluk,omdat ik geen geluk heb zal dit zo blijven 100% zwaar depressief.8 jaar lang en word erger en erger pfff
Antwoord

#7

Hi Dame,

Nee, d'r was geen overleg, keuze was er ook niet echt. Of zij stonden op straat of ze trokken bij ons in. Dan houdt het op he?
Ik weet van mezelf dat het niet verstandig is als ik nu op mezelf zou gaan, dat zou mij ook verplichten tot werken en dat red ik - naar mijn idee - absoluut niet nu. Dat is het enige voordeel van het wonen in deze typische samenstelling - ik hoef niet te werken zonder dat er enorm grote problemen zijn.
Moet ik er wel even bij zeggen dat we in het buitenland wonen en dat het hier dus allemaal wat anders gaat dan in NL. Ik zit in de ziektewet, er is geen bedrijfsarts of iets dergelijks, en afhankelijk van therapie in het Engels die ik dan weer niet kan betalen (kost omgerekend 1 euro per minuut).
Het heeft z'n voor en nadelen dus.

Wel goed dat jij je eigen grens hebt aangegeven hoor! Soms moet je daar gewoon heel duidelijk en dus misschien wat hard in zijn, maar dat is voor je eigen welzijn uiteindelijk.
Maarja, hoe vul je inderdaad die dagen als je thuis zit? Sporten is aan te raden, beweging is altijd goed. Ik durf zelf het huis niet zo goed uit, dus ben maar begonnen met de Nintendo Wii - zo ben ik ook sportief bezig. Daarnaast een beetje in de tuin gewerkt, wat meer in het huishouden, en dan de zorg van die kleine als broertje werkt... Tjah, dan is je dag in mijn geval snel vol.
Zijn er bepaalde hobbies die je graag doet? probeer dat zeker te blijven doen, ookal lijkt het soms hopeloos. Joggen is zeker een goeie beweging! Schijnt erg goed te helpen toch ook met depressie enzo.

Het is soms uitzichtloos en enorm zwaar, ik ben ook al 15 jaar onderweg, en met ons hier op het forum ook anderen die er al jaren mee worstelen, maar ooit moet het beter worden toch? Smile
Antwoord

#8

Hi sanna wauw het is jouw ook gewoon aangesmeerd?dat zou echt niks voor mij zijn kind van een ander elke dag wat jij zegt zoveel prikkels drukte vind t vreselijk.Daarom wil ik absoluut geen partner die al een kind heeft ik wil zijn prio zijn en dat ben je niet bij man met voorkinderen.Dus zo vallen ook weer honderden af man met kind is de grootste afknapper haha  Big Grin ben jaloers dat je in het buiteland woont hier in nl vind ik het helemaal niks ik zou liever ook naar belgie ofzo vertrekken maar dan moet ik daar weer door de gemeente molen heen.Mijn hobbies zijn koken shoppen vooral via i net haha lekker veilig.Wat voor angsten heb jij dan om naar buiten te gaan?ik zelf heb dat omdat ik zo depressief ben dat buiten en in de bus stappen teveel prikkels geeft al die jankende kinderen in de bus word ik knettergek van,daarom ben ik bezig met rijbewijs wat ook heel moeilijk is veel prikkels zodat ik met de auto naar het strand kan.De natuur ervaar ik als rustgevend mits er weinig mensen zijn   Wink is dat 7 dagen dan dat je niet naar buiten gaat? Groetjes dame
Antwoord

#9

(30-04-2018, 15:29)Dame schreef:     Ray wat is jouw diagnose dan? Groetjes dame

Hallo Dame,

Voordat ik mijn huidige medicatie had kampte ik met heftige, bijna constante angsten. Tijdens de vruchteloze behandeling daarvan kwam de psycholoog met de diagnose 'depressie' aanzetten.
Toen ik het woord dysthyme in jouw post zag staan moest ik dat even opzoeken en zo kwam ik er achter dat mijn klachten daar mee te maken hebben: nooit echt gelukkig zijn. Ik heb jarenlang gedacht dat dat klote-gevoel 'leven' heette.

Later kwam ik er achter dat 'normaal' is, dat je gelukkig bent met af en toe een up en soms een down.
Nu met medicijnen is mijn klote-gevoel opgetrokken naar bijna gelukkig, zonder ups en downs. Nog niet best natuurlijk, maar ik ben er al erg blij mee.

groet,
Ray
Antwoord

#10

Hai Ray ben blij dat jij medicijnen nu heb waar je bijna gelukkig van word dat maakt het leven draagzaam.Op het eind wil iedereen gelukkig zijn er plegen al zoveel mensen zelfmoord wat ik wel begrijp andere domme onwetende mensen noemen het zwak.Maar dat zijn gezonde mensen die onzin zeggen.Kon jij voor je medicijnen dan wel genieten van dingen doen?Ik geniet er wel van maar tog is de depressie ook aanwezig door het verleden op de middelbare school gepest,mensen in die tijd verloren die mij het meest dierbaar waren dat alles heeft mijn zware depressie veroorzaakt.Denk echt als ik opmezelf woon en een partner of een kind heb kan trouwens zonder partner zijn dat ik dan meer plezier heb omdat ik in mijn huis mezelf kan zijn en uiten niemand om mij heen,vind dat heel fijn vaak alleen zijn.Heb jij moeite met relaties ook? Groetjes dame
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Depressie is.... Started by Enine
11 Replies - 768 Views
20-11-2023, 10:02
Laatste bericht: Jarno
  Diagnose en depressie Started by Marcharid
2 Replies - 341 Views
15-08-2023, 10:34
Laatste bericht: Joy
02-08-2023, 10:19
Laatste bericht: Liefde+Hoop
27-06-2023, 15:33
Laatste bericht: Mabel
  Weet me geen raad meer Started by Kenzo
6 Replies - 627 Views
13-04-2023, 11:43
Laatste bericht: Kenzo
  Depressie? Started by Tiek003
3 Replies - 523 Views
01-03-2023, 20:43
Laatste bericht: Liesbethc47
  Depressie Started by Thijs__
2 Replies - 447 Views
03-02-2023, 13:29
Laatste bericht: Mabel
22-10-2022, 16:38
Laatste bericht: Fae
  Geen reactie Started by Joy
8 Replies - 1,275 Views
21-07-2022, 12:18
Laatste bericht: Alex058
30-03-2022, 17:26
Laatste bericht: Mabel



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)