Ik heb nog niet eerder wat gepost, maar het is nu zo'n chaos in mijn hoofd dat ik alles toch even kwijt moet. 
Ik heb al langere tijd een depressie, en nu 3 maanden op de wachtlijst gestaan voor een psycholoog. Ondertussen zit ik ook nog in de WW bij het UWV dus moet ik af en toe solliciteren. Nu heb ik een paar sollicitaties gedaan en wordt ik prompt deze week uitgenodigd voor een functie doktersassistente voor 24 uur over 3 hele dagen verdeeld (3 maanden contract). Mijn verstand zegt, okee dit is structuur, extra geld, dagelijkse bezigheid dus opzich goed. Maar aangezien ik weinig gevoel heb in het algemeen de laatste tijd, weet ik niet of ik dit wel echt moet doen en of ik dit wel aan kan, aangezien ik ondertussen al 5 maand thuis zit en ik het regelmatig al lastig vind om boodschappen etc. te gaan doen. Mijn vriend en overige familie snappen mijn depressie sowieso niet en snappen niet waar ik moeilijk over doe, ze zeggen het is toch een leuke baan, ben je weer onder de mensen blabla. Ook ben ik afgelopen vrijdag eindelijk voor de eerste afspraak naar de psycholoog geweest. Een fijne man die alles duidelijk heeft uitgelegd, hij gaf aan dat als ik WW heb mooi in het reintegratie traject kan komen om rustig weer aan het werk te komen. Hij wist ook niet of het verstandig is om meteen 24 uur te gaan werken, aangezien we nog niet weten hoeveel ik 'belast' kan worden. Dus nu weet ik het even niet meer.. 

Iemand tips of in dezelfde situatie gezeten? Ik merk dat ik hier nog meer stress van krijg en daardoor echt helemaal nergens zin meer in heb.

Hoi Bambi,

Heel herkenbaar hoor! Alleen dat ikzelf niet in NL woon, maar voor de rest zijn er zeker overeenkomsten
Ik heb bijna anderhalf jaar ziek thuis gezeten, toen was het spaargeld op, en kreeg ik geen aanvullende vergoedingen betreft ziek zijn of iets dergelijks. Geen uitkering of wat dan ook, viel tussen wal in schip, want dat kon pas na 2 jaar officieel ziek zijn.

In mijn geval was het dus noodgedwongen, maar achteraf ook heel goed geweest ergens.
Ik kreeg een aanbieding om ook tijdelijk te werken, 3 maanden contract, en dat hielp enorm. Het feit dat ik een soort van af kon tellen ofzo, dat ik hier niet 'oneindig' aan vast zat, maakte het voor mij overzichtelijk!

Het gaf mij de mogelijkheid om daarna de zomer nog even rust te pakken, en inmiddels ben ik sinds eind Aug, 3 jaar nadat ik ziek werd, weer fulltime aan het werk - en dat gaat redelijk goed


Dusja, het is doodeng om weer aan de slag te gaan, maar het feit dat dit maar parttime is, en voor 3 maandjes... Wie weet zou het je juist enorm goed goed!

Heel veel succes en sterkte in ieder geval <3

Liefs,
Sanna