Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Declutter your life - Ontmantel je leven


#1

Declutter your life - volgens Google translate is de vertaling Ontmantel je leven, maar ik denk niet dat dat helemaal klopt om eerlijk te zijn.
Declutter your life. Waar komt het nu eigenlijk op neer? Ik kwam een artikel tegen terwijl ik wat aan het rondkijken was online, en ik moet zeggen dat er zeker wel een aantal dingen overeenkwamen, vandaar dat ik het graag met jullie wil delen.
Het komt er in feite op neer dat mensen te veel dingen in huis hebben, en dat deze (al dan niet grote rotzooi) er voor zorgt dat je hoofd overbelast word en dus zou het een behoorlijke invloed op een depressie kunnen hebben.
Het betekent simpelweg dat je dingen die over datum zijn, of die je echt al heel lang niet gebruikt en maar hebt voor het hebben, dat je dat gewoon een keer moet weg gooien.
Het komt overeen met mensen die een minimalistische levensstijl hebben, oftwel, Less is More.

Ik was wel nieuwsgierig of dit misschien herkenbaar is voor anderen hier en wat jullie erover denken! Zou het helpen?

Het artikel vind je hieronder (wel in het Engels..) maar als je zelf een beetje gaat Googlen zal je genoeg vinden in het Nederlands ook Smile
https://theheartysoul.com/minimalism-beg...ce-anxiety
Antwoord

#2

Hey Sanna,

Clutter is troep, dus bij declutter kan ik me wel wat voorstellen: ruim je troep op!

Of het helpt? Ik denk het wel, maar dan meer de handeling op zich. Het weggooien van spullen geeft in mijn geval echt ook letterlijk een opgeruimd gevoel, alsof er niet alleen in huis meer ruimte ontstaat, maar ook in mijn hoofd.
Maar dat gevoel blijft nooit lang hangen, helaas. 

groet,
Ray
Antwoord

#3

Hee Sanna, ik herken het zeker bij mijn partner. Alleen is het bij hem niet de letterlijke rommel, maar meer gedachten/ideeën in zijn hoofd. Om een voorbeeldje te geven: hij wil in de komende 3 weken enkele mensen bezoeken in 2 dagen. Hij wíl het echt, maar schuift het voor zich uit. En maakt dus geen afspraken met die mensen. Ik merk aan hem dat hij er vervolgens wel gespannen van wordt. Maar dat veroorzaakt hij dus eigenlijk zelf..
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Positiva :   • davidus
Antwoord

#4

(30-07-2018, 21:13)Positiva schreef: Hee Sanna, ik herken het zeker bij mijn partner. Alleen is het bij hem niet de letterlijke rommel, maar meer gedachten/ideeën in zijn hoofd. Om een voorbeeldje te geven: hij wil in de komende 3 weken enkele mensen bezoeken in 2 dagen. Hij wíl het echt, maar schuift het voor zich uit. En maakt dus geen afspraken met die mensen. Ik merk aan hem dat hij er vervolgens wel gespannen van wordt. Maar dat veroorzaakt hij dus eigenlijk zelf..

Positiva, precies wat jij hier nu beschrijft, heb ik onlangs ook mee te maken gehad, vandaar dat ik er nog even op wilde inhaken, al is het bericht inmiddels alweer wat ouder.
Ik merkte dat ik de sociale dingen aan het uitstellen was. Een berichtje naar deze persoon, een aantal hier op het forum, op het forum waar ik schrijf... Het begon zich inderdaad op te stapelen en wat deed ik? I freezed. Letterlijk. Ik bevroor en kon niks meer.
Heb dagen geduurd voordat ik uit dat gevoel kwam en mijn mindset wat kon ombuigen om in ieder geval met 1 ding te starten en daarna de volgende, en op die manier ben ik er maar mee om gegaan en weer uitgekomen.
Deze week diende een volgende 'ophoping' van zaken zich aan, maar ben dit keer wat vlotter ermee aan de slag gegaan. Nog niet helemaal tevreden, maar lichte progressie..

@ Ray,
Voor de rest begrijp ik precies wat jij bedoelt. De handeling van het weggooien, van die spullen door je handen die of niks waard zijn, niks te betekenen hebben, of gewoon kapot zijn na 3 verhuizingen en nog steeds in een doos zitten... Nu we een deel met de stort mee hebben gegeven (nog lang niet alles maar een deel), zie ik een kleine hoop voor de toekomst dat het misschien ooit gaat lukken om een opgeruimd huis te hebben, zonder 200 gevulde verhuisdozen aan spullen.
We zullen zien xD
Antwoord

#5

Hi, interessant onderwerp!

Toevallig een onderwerp waar ik al even mee rondloop.

In mijn geval koppel ik het bewaren en niet willen weggooien van dingen aan opgekropte emoties.

Mijn psych vergeleek het masker dat ik constant opzet met de kasten en lades waar je alle troep in opslaat. Je huis ziet er netjes uit maar achter de deuren zit alles opgekropt.

Ik moest letterlijk aan al die zooi denken die ik bewaar omdat ik het misschien nog wel voor iets nodig heb. Het leek me een goede therapie om dat dus maar te gaan uitgooien en uiteraard wil ik er vanaf maar ik ben nu nog echt te moe.

De dagelijkse zorg voor mijn kleintje en de neergeslagen gevoelens houden me al maanden tegen om dingen te doen. Ook leuke dingen. Van stofzuigen raak ik doodop.

Dus eerst meer energie.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Sky :   • Sanna
Antwoord

#6

(17-11-2018, 07:41)Sky schreef: In mijn geval koppel ik het bewaren en niet willen weggooien van dingen aan opgekropte emoties.

Mijn psych vergeleek het masker dat ik constant opzet met de kasten en lades waar je alle troep in opslaat. Je huis ziet er netjes uit maar achter de deuren zit alles opgekropt.

Hi Sky,

Preciés dit is waar ik zo hard mee worstel. Letterlijk en figuurlijk, want ik stop veel weg qua gevoelens en gedachtes, maar ook zeker in de keukenkastjes xD
Eens in de zoveel tijd dan gaat zo'n keukenkastje letterlijk leeg om hem schoon te maken en op te ruimen en dan voelt het een beetje beter in m'n hoofd ook.
Dus de psych zit daar wel goed met zijn beredenering denk ik Smile

Bij mij is het nu de kelder. Het staat daar vol van de laatste 3 verhuizingen, sommige dozen zijn in 10 jaar tijd niet open geweest, of nog vol met videobanden, dusja, het is echt tijd om dingen weg te gaan gooien. Elke dag een beetje, want ik kom ontzettend veel spullen tegen van mijn vader (die vorig jaar maart is overleden) dus makkelijk is het niet. Kleine stapjes moet ik mezelf voorhouden. Niet te snel willen en jezelf de tijd geven.
Maar ik geloof heilig in het feit dat het 'Declutteren' kan helpen om het minder druk in je hoofd te hebben, dus we zetten door.
Antwoord

#7
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 29-11-2018, 08:56 door Sanna.)

Het artikel wat eerder gepost was, is hier en daar wat aangepast met wat tips en tricks ook.
Ik vond dit wel een mooie: Mess = stress
Kan best wel eens kloppen, als het allemaal opgeruimder is hier in huis, dan is mijn hoofd ook minder druk Smile

Voor de geïnteresseerden:
https://theheartysoul.com/minimalism-beg...UOabjIIRS0
Antwoord

#8

Ik heb dat zelf heel erg! Ik heb een dwangstoornis gehad en alles moest dan perfect in de la liggen bijvoorbeeld dus het bestek allemaal dezelfde kant op . Dit is een voorbeeld uit mijn dwang leven. Daar ben ik nu vanaf gekomen. 

Maar ik ben ook zo, alles opgeruimd dan is mijn hoofd dat ook. En toch mis ik af en toe de gezelligheid van het geleefd worden in huis. Soms laat ik dat dan ook zo, vind het dan gezellig die troepjes. Toch ruim ik het dan later op de dag weer op .orde in mijn kamer is orde in mijn hoofd. Ja, bij mij is dat echt zo. Al lang hoor! 

Liefs Zip
Antwoord

#9

Oud topic, maar ik word hier positief door geprikkeld!

Ik kan heel erg kriebelig worden van veel rommel om mij heen. Ik vergeet soms hoe heerlijk een opgeruimd huis kan zijn.
Hoe minder spullen je hebt, hoe minder snel het ook weer een rotzooi wordt.
Hmm ideetje voor morgen.. alle beetjes helpen!
Antwoord

#10

(07-09-2019, 21:30)Jorin schreef: Oud topic, maar ik word hier positief door geprikkeld!

Ik kan heel erg kriebelig worden van veel rommel om mij heen. Ik vergeet soms hoe heerlijk een opgeruimd huis kan zijn.
Hoe minder spullen je hebt, hoe minder snel het ook weer een rotzooi wordt.
Hmm ideetje voor morgen.. alle beetjes helpen!

Fijn om te horen Jorin! Smile

Het is voor mij nog steeds een enorme worsteling. Ik wil zo graag een opgeruimd huis hebben, niet zoveel 'willen' of 'moeten' bewaren maar het is zo verdome moeilijk joh!
Nu ook weer met de kleding van mijn neefje van inmiddels 4 - te klein kan echt weg zou je denken toch? Maar het weggooien vind ik dan toch weer zonde. Het eventueel verkopen neem ik de tijd niet voor, en het weggeven aan anderen... Ik zou niet weten wie. Dus komt het weer bij de altijd groeiende stapel die maar nooit kleiner lijkt te worden.
Ach, we blijven bezig... Smile
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)