Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

De pillen liggen voor mijn neus


#1

Elke avond hoop ik de volgende dag niet meer wakker te worden. Helaas word ik elke ochtend weer wakker. De pillen liggen voor mijn neus. Drie keer heb ik het geprobeerd. Elke keer meer nemen, maar het was nooit genoeg. Ik hoop dat het snel lukt. Weg van de leegte, pijn en onrust. 
Ik ben al klaar met de voorbereidingen. Afscheidsbrieven zijn klaar, het donorregister is aangepast en nog wat andere zaken. Het zal waarschijnlijk net zo worden als toen ik weg ging van huis. Maanden stond alles al klaar, het enigste wat ik hoefde te doen was weg gaan. Uiteindelijk ben ik ook weg gegaan. Ik hoop dat ik snel weg kan gaan. Een vriend heeft aangeboden om bij me te zijn als het moment er is, dit kan ik hem alleen niet aan doen. Hij weet hoe graag ik wil dat iemand voort kan leven door mijn dood. Ik heb me nooit goed gevoeld, maar hoop dat ik iemand anders kan helpen om alles uit het leven te halen.
Antwoord

#2

(03-05-2020, 17:45)anoniem3 schreef: Elke avond hoop ik de volgende dag niet meer wakker te worden. Helaas word ik elke ochtend weer wakker. De pillen liggen voor mijn neus. Drie keer heb ik het geprobeerd. Elke keer meer nemen, maar het was nooit genoeg. Ik hoop dat het snel lukt. Weg van de leegte, pijn en onrust. 
Ik ben al klaar met de voorbereidingen. Afscheidsbrieven zijn klaar, het donorregister is aangepast en nog wat andere zaken. Het zal waarschijnlijk net zo worden als toen ik weg ging van huis. Maanden stond alles al klaar, het enigste wat ik hoefde te doen was weg gaan. Uiteindelijk ben ik ook weg gegaan. Ik hoop dat ik snel weg kan gaan. Een vriend heeft aangeboden om bij me te zijn als het moment er is, dit kan ik hem alleen niet aan doen. Hij weet hoe graag ik wil dat iemand voort kan leven door mijn dood. Ik heb me nooit goed gevoeld, maar hoop dat ik iemand anders kan helpen om alles uit het leven te halen.

Lieve anoniem, doe het alsjeblieft niet. Ik weet hoe je je voelt, zo voel ik me ook al jaren, af en aan. De laatste maand ging het beter, maar nu ben ik weer terug in het duister. Ik begrijp nooit wat de aanleiding is van een terugval.
Als ik erg diep zit, wil ik ook niet meer. Maar ik heb het besluit genomen om het niet op te geven, ik vind dat ik dat anderen niet kan aandoen. Mijn beste vriendin heeft het gedaan en het doet nog steeds pijn, al is het wat jaren geleden.
Schrijf hier van je af, iedereen begrijpt hoe moeilijk het kan zijn en zal je steunen. Ik hoop echt dat je je plannen laat varen, of in ieder geval uitstelt.

Warme groet,
Alais
Antwoord

#3
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 04-05-2020, 09:38 door Liefde+Hoop.)

(03-05-2020, 17:45)anoniem3 schreef: Elke avond hoop ik de volgende dag niet meer wakker te worden. Helaas word ik elke ochtend weer wakker. De pillen liggen voor mijn neus. Drie keer heb ik het geprobeerd. Elke keer meer nemen, maar het was nooit genoeg. Ik hoop dat het snel lukt. Weg van de leegte, pijn en onrust. 
Ik ben al klaar met de voorbereidingen. Afscheidsbrieven zijn klaar, het donorregister is aangepast en nog wat andere zaken. Het zal waarschijnlijk net zo worden als toen ik weg ging van huis. Maanden stond alles al klaar, het enigste wat ik hoefde te doen was weg gaan. Uiteindelijk ben ik ook weg gegaan. Ik hoop dat ik snel weg kan gaan. Een vriend heeft aangeboden om bij me te zijn als het moment er is, dit kan ik hem alleen niet aan doen. Hij weet hoe graag ik wil dat iemand voort kan leven door mijn dood. Ik heb me nooit goed gevoeld, maar hoop dat ik iemand anders kan helpen om alles uit het leven te halen.
Goede Anoniem

Wat kunnen wij nog zeggen, we kennen dit allemaal meer of minder. Ik kan me voorstellen dat je geen puf hebt voor de officiele weg, het euthanasie traject bedoel ik. Dat is goed geregeld en zo zodat het technisch geen verrassingen geeft. Ook als je donor bent is dat belangrijk. Maar wat het treffende is in je verhaal hier is de eenzaamheid. Dat je de goede vriend afwijst die er bij wil zijn snap ik. Die zou daar ook’s last mee kunnen krijgen he. 
Maar dat er geen enkele hulp in beeld is, dat je nergens steun hebt....je hebt pillen, dus er is een arts in beeld. Ik stel me voor dat je uitgepraat bent, veel geprobeerd hebt. Toch moet ik zeggen misschien is er hoop op verbetering mogelijk. De wetenschap staat niet stil. Je zit nu op een absoluut dieptepunt. Ik herinner mij iets dat ik eigenlijk nog nooit met iemand deelde. Op zo een punt heb ik eens een warme gouden gloed ervaren. Zo maar ineens. Het hield een tijdje aan en ebden toen weg. Net een oog in de storm.
Daar haalde ik toen de moed vandaan om door te gaan en nog steeds. In de diepste ellende bleek iets te zitten van het tegenovergestelde. Ik hoop dat jij dat ook  ziet op n dag. Intussen: wend je tot een deskundige aub. Die kan je bij alle opties begeleiden. Er zijn mensen die van je houden, je hebt een beste vriend. Dat is een werkelijke schat in het leven.
Het ga je goed

(03-05-2020, 17:45)anoniem3 schreef: Elke avond hoop ik de volgende dag niet meer wakker te worden. Helaas word ik elke ochtend weer wakker. De pillen liggen voor mijn neus. Drie keer heb ik het geprobeerd. Elke keer meer nemen, maar het was nooit genoeg. Ik hoop dat het snel lukt. Weg van de leegte, pijn en onrust. 
Ik ben al klaar met de voorbereidingen. Afscheidsbrieven zijn klaar, het donorregister is aangepast en nog wat andere zaken. Het zal waarschijnlijk net zo worden als toen ik weg ging van huis. Maanden stond alles al klaar, het enigste wat ik hoefde te doen was weg gaan. Uiteindelijk ben ik ook weg gegaan. Ik hoop dat ik snel weg kan gaan. Een vriend heeft aangeboden om bij me te zijn als het moment er is, dit kan ik hem alleen niet aan doen. Hij weet hoe graag ik wil dat iemand voort kan leven door mijn dood. Ik heb me nooit goed gevoeld, maar hoop dat ik iemand anders kan helpen om alles uit het leven te halen.
Goede Anoniem

Wat kunnen wij nog zeggen, we kennen dit allemaal meer of minder. Ik kan me voorstellen dat je geen puf hebt voor de officiele weg, het euthanasie traject bedoel ik. Dat is goed geregeld en zo zodat het technisch geen verrassingen geeft. Ook als je donor bent is dat belangrijk. Maar wat het treffende is in je verhaal hier is de eenzaamheid. Dat je de goede vriend afwijst die er bij wil zijn snap ik. Die zou daar ook’s last mee kunnen krijgen he. 
Maar dat er geen enkele hulp in beeld is, dat je nergens steun hebt....je hebt pillen, dus er is een arts in beeld. Ik stel me voor dat je uitgepraat bent, veel geprobeerd hebt. Toch moet ik zeggen misschien is er hoop op verbetering mogelijk. De wetenschap staat niet stil. Je zit nu op een absoluut dieptepunt. Ik herinner mij iets dat ik eigenlijk nog nooit met iemand deelde. Op zo een punt heb ik eens een warme gouden gloed ervaren. Zo maar ineens. Het hield een tijdje aan en ebden toen weg. Net een oog in de storm.
Daar haalde ik toen de moed vandaan om door te gaan en nog steeds. In de diepste ellende bleek iets te zitten van het tegenovergestelde. Ik hoop dat jij dat ook  ziet op n dag. Intussen: wend je tot een deskundige aub. Die kan je bij alle opties begeleiden. Er zijn mensen die van je houden, je hebt een beste vriend. Dat is een werkelijke schat in het leven.
Het ga je goed

(03-05-2020, 19:19)Alais schreef: Lieve anoniem, doe het alsjeblieft niet. Ik weet hoe je je voelt, zo voel ik me ook al jaren, af en aan. De laatste maand ging het beter, maar nu ben ik weer terug in het duister. Ik begrijp nooit wat de aanleiding is van een terugval.
Als ik erg diep zit, wil ik ook niet meer. Maar ik heb het besluit genomen om het niet op te geven, ik vind dat ik dat anderen niet kan aandoen. Mijn beste vriendin heeft het gedaan en het doet nog steeds pijn, al is het wat jaren geleden.
Schrijf hier van je af, iedereen begrijpt hoe moeilijk het kan zijn en zal je steunen. Ik hoop echt dat je je plannen laat varen, of in ieder geval uitstelt.

Warme groet,
Alais
Anoniem, het lijkt toch of je aarzelt. Met pillen is het niet zo simpel en je loopt risico dat het niet lukt maar wel schade.
Laat je aub ook hierbij goed begeleiden. Dat kan tegenwoordig he. Dat is zo veel beter dan zelf experimenteren. 
Ik en met mij anderen hier voelen echt met je mee en lezen je bericht ook als een roep om hulp. Bel aub je arts, vertel dat je niet verder kan zo en dat je in crisis bent.
Niet alleen voor je familie en vrienden maar ook voor jezelf kom je dan mogelijk tot betere oplossing wat dat ook is. Zoek aub hulp, al is het bij euthanasie. Het kan en mag onder voorwaarden he. En wie weet wat er nog mogelijk blijkt? Je lijdt nu erg, anders zou je dit niet schrijven, onderzoek alle opties ook de positieve wil ik zeggen, je hoeft dit niet alleen te doen
Antwoord

#4

beste Anoniem,

Wat naar dat je je zo slecht voelt. Ik wil je even laten weten dat ik aan je denk en met je meeleef. Het valt niet mee om het zo zwaar te moeten voelen allemaal.
Ik wens je alle sterkte die je nodig hebt en hoop dat er gauw een straaltje licht voor je gaat schijnen.

groet,
Run
Antwoord

#5

Hoi anoniem3,

Ik herken het helemaal. Ik zou ook liever niet meer wakker worden. Mijn 'lichtpuntje " is dat ik me savonds  nog wel s wat beter kan voelen. En ik vind het gevoel van wegzakken in slaap heerlijk. 
Alleen sochtens het wakker worden is n echte hel, en de dag doorkomen ellendig. Soms lukt het me iets te  ondernemen, soms is dat ok en zonder geploeter. Soms merk ik dat ik even kan lachen om iets. Het is echter wel minimaal en soms ook lang afwezig.
Ik heb ook wel betere periodes gehad. Jij ook? Wat is jouw lichtpuntje? , hoe banaal het ook moge klinken in een dergelijke situatie. Daar ben ik naar benieuwd.  
Echt goed heb ik me helaas nooit gevoeld. Ik denk niet dat dat nog gaat gebeuren.  Hoogstens weer n wat betere periode. 
Ik ben benieuwd naar je verhaal. Als je dat wil delen.

Liefs , Mabel
Antwoord

#6

(05-05-2020, 14:08)Mabel schreef: Hoi anoniem3,

Ik herken het helemaal. Ik zou ook liever niet meer wakker worden. Mijn 'lichtpuntje " is dat ik me savonds  nog wel s wat beter kan voelen. En ik vind het gevoel van wegzakken in slaap heerlijk. 
Alleen sochtens het wakker worden is n echte hel, en de dag doorkomen ellendig. Soms lukt het me iets te  ondernemen, soms is dat ok en zonder geploeter. Soms merk ik dat ik even kan lachen om iets. Het is echter wel minimaal en soms ook lang afwezig.
Ik heb ook wel betere periodes gehad. Jij ook? Wat is jouw lichtpuntje? , hoe banaal het ook moge klinken in een dergelijke situatie. Daar ben ik naar benieuwd.  
Echt goed heb ik me helaas nooit gevoeld. Ik denk niet dat dat nog gaat gebeuren.  Hoogstens weer n wat betere periode. 
Ik ben benieuwd naar je verhaal. Als je dat wil delen.

Liefs , Mabel
Hey 
Een lichtpuntje heb k niet. Ik kan nergens meer van genieten. Alles voelt zwaar, behalve als ik ga smoken. Alleen eindig ik vaak in mn bed zonder dat ik me kan bewegen, omdat ik weer eens te ver ga. Een rem heb ik dan niet meer. Ik wil niet leven als ik me alleen een half uurtje oke voel (en ik daarna weg ben of flauwval) door te smoken. Ik trip alleen maar slecht te laatste tijd. Maar toch grijp ik er regelmatig op terug. 

Ik wil iedereen bedanken die met me meeleeft. Ik waardeer dat enorm!
Antwoord

#7
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 05-05-2020, 19:52 door Liefde+Hoop.)

Hoi anoniem 
Je vertelt iets dat innig niet wist. Je smookt. Ik neem aan dat je op hasjies doelt. Zo veel dat je niet kan bewegen is veel. Dan zit je tegen echt te veel aan. Ik ken dat van hash die zwaar versneden was met opium. Als adhd er reageer ik daar ook zo op. Niet erg geruststellend. Je maakt de dagschommelingen in stemming veel groter zo. Niet gek dat je aan het end van je Latijn bent zo.
Er is ook goed nieuws, als het zo zit dan is er nog mogelijk wel winst te behalen
Dan is niet depressie maar het druggebruik de benzine van deze beweging de verkeerde kant op! Dus: naar de huisarts, afkicken met hulp en eventueel andere medicijnen en met wat er dan nog over is aan depressie dat kon wel eens vrij overzichtelijk zijn, daar dan mee dealen. Je hebt nix te verliezen en nogal wat te winnen. Nu overzie je dat ook niet goed maar je hoeft alleen stap 1 tot een goed einde te brengen: naar de huisarts en een opname regelen!

(05-05-2020, 19:36)Liefde+Hoop schreef: Hoi anoniem 
Je vertelt iets dat innig niet wist. Je smookt. Ik neem aan dat je op hasjies doelt. Zo veel dat je niet kan bewegen is veel. Dan zit je tegen echt te veel aan. Ik ken dat van hash die zwaar versneden was met opium. Als adhd er reageer ik daar ook zo op. Niet erg geruststellend. Je maakt de dagschommelingen in stemming veel groter zo. Niet gek dat je aan het end van je Latijn bent zo.
Er is ook goed nieuws, als het zo zit dan is er nog mogelijk wel winst te behalen
Dan is niet depressie maar het druggebruik de benzine van deze beweging de verkeerde kant op! Dus: naar de huisarts, afkicken met hulp en eventueel andere medicijnen en met wat er dan nog over is aan depressie dat kon wel eens vrij overzichtelijk zijn, daar dan mee dealen. Je hebt nix te verliezen en nogal wat te winnen. Nu overzie je dat ook niet goed maar je hoeft alleen stap 1 tot een goed einde te brengen: naar de huisarts en een opname regelen!
Antwoord

#8

(05-05-2020, 19:36)Liefde+Hoop schreef: Hoi anoniem 
Je vertelt iets dat innig niet wist. Je smookt. Ik neem aan dat je op hasjies doelt. Zo veel dat je niet kan bewegen is veel. Dan zit je tegen echt te veel aan. Ik ken dat van hash die zwaar versneden was met opium. Als adhd er reageer ik daar ook zo op. Niet erg geruststellend. Je maakt de dagschommelingen in stemming veel groter zo. Niet gek dat je aan het end van je Latijn bent zo.
Er is ook goed nieuws, als het zo zit dan is er nog mogelijk wel winst te behalen
Dan is niet depressie maar het druggebruik de benzine van deze beweging de verkeerde kant op! Dus: naar de huisarts, afkicken met hulp en eventueel andere medicijnen en met wat er dan nog over is aan depressie dat kon wel eens vrij overzichtelijk zijn, daar dan mee dealen. Je hebt nix te verliezen en nogal wat te winnen. Nu overzie je dat ook niet goed maar je hoeft alleen stap 1 tot een goed einde te brengen: naar de huisarts en een opname regelen!

Helaas is het niet alleen het drugsgebruik. Ik heb ook weken (achter elkaar gehad) dat ik niet smookte, omdat ik er gewoon ziek van was. Maar mn geestelijke gesteldheid ging helaas niet vooruit. 
Een opname is niets voor mij. Ik kan er niet goed tegen als ik de controle niet heb. En voor een opname moet je het idee hebben dat het beter zal worden, maar na 10 jaar ben ik die hoop verloren.
Overigens waardeer ik het enorm dat je meedenkt !
Antwoord

#9

Anoniem, 

Zou je toch  eens wat meer over jezelf willen vertellen. Je  geschiedenis, problemen, huidige leven etc. Anders zijn het zulke losse berichten ,  dat maakt het lastig te reageren. Ik ben  geïnteresseerd naar je. 

Liefs, Mabel
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Mabel :   • spruitje
Antwoord

#10

(07-05-2020, 09:40)Mabel schreef: Anoniem, 

Zou je toch  eens wat meer over jezelf willen vertellen. Je  geschiedenis, problemen, huidige leven etc. Anders zijn het zulke losse berichten ,  dat maakt het lastig te reageren. Ik ben  geïnteresseerd naar je. 

Liefs, Mabel
Register or login to view the content
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Op de vlucht voor eenzaamheid Started by Speld
28 Replies - 1,627 Views
06-09-2023, 22:57
Laatste bericht: don't know
02-08-2023, 10:19
Laatste bericht: Liefde+Hoop
  Mijn hart luchten Started by Kenzo
2 Replies - 432 Views
29-06-2023, 09:40
Laatste bericht: Kenzo
28-06-2023, 00:32
Laatste bericht: Edelsteentje
27-06-2023, 15:33
Laatste bericht: Mabel
  mijn hart luchten Started by henkkaas
1 Replies - 413 Views
24-02-2023, 15:41
Laatste bericht: Jozef
  Mijn verhaal Started by Edelsteentje
2 Replies - 427 Views
22-02-2023, 16:23
Laatste bericht: Edelsteentje
10-05-2022, 18:23
Laatste bericht: Mabel
21-03-2022, 13:12
Laatste bericht: Nick
23-12-2021, 22:37
Laatste bericht: Mabel



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)