Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

De lichttherapielamp


#41

Hoi Bert,

Twijfel nu weer of ik wel zal gaan morgen naar zelfhulp groep. Nu heb ik zoiets van: duwt het me niet naar onder?

Groeten Anouk.
Antwoord

#42

Sorry, geen Bert.. Je kunt er toch niet slechter van worden Anouk? Als het niets is, was het de eerste en de laatste keer. Maar ik zou het een kans geven.
Antwoord

#43

Hallo Anouk,

Ik luister bij zo'n vraag altijd naar mijn echte onderbuikgevoel.
Wel heb ik de laatste jaren geleerd dat bij mij angst voor de angst geen beste raadgever is.

Ik bezoek zelf een lotgenotengroepje, we komen één keer in de drie maanden bijeen met vijf personen.
Wat ik er prettig aan vind is dat ik mensen spreek waar ik weinig aan hoef uit te leggen. Moet er wel bij zeggen dat ik de laatste twee jaar vooral ondersteunend naar hen toe ben.

Hoe gaat het verder?

Groetjes,  Bert
Antwoord

#44

Het gaat wel vandaag. Als ik dan zo diep heb gezeten lijkt het wel als ik me weer.iets beter voel of ik het dan niet zelf ben geweest. Vandaag naar mijn werk gereden, muziek aan en ja het ging wel.

Gtoetjes Anouk
Antwoord

#45

Hoi

Ja zo werkt dat ook voor mij.
Een soort mechanisme in mijn geest die die shit zo snel mogelijk wil vergeten.

Trouwens dat lotgenotengroepje gaat niet over depressie maar over middelenmisbruik. Heb in het verleden lang veel te veel alcohol geconsumeerd. Vandaag gelukkig al weer een tijd onder controle.

Groetjes,  Bert
Antwoord

#46

Verslaving komt er dan nog eens bovenop. Is het eerste wat ze vroegen dus hulpverlening destijds. Of ik verslavings problemen had.

Groet Anouk
Antwoord

#47

Vandaag naar lotgenoten avond geweest. Was.goed. Wat me opviel was dat er een aantal echt in de acceptatie fase zijn.  En daar.zeg maar.vrede mee hebben.

Groeten Anouk
Antwoord

#48

Mooi dat je er geweest bent. Had je er zelf iets aan?

Ja acceptatie is belangrijk. Wil je me wat meer vertellen over wat zij accepteren en hoe zij er mee omgaan?

Groetjes,  Bert
Antwoord

#49
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 09-11-2017, 23:53 door Anouk.)

Hoi Bert,

Acceptatie in de zin van openheid naar vrienden, familie dat je een depressieve "stoornis" hebt. En dat je nu eenmaal niet altijd aanwezig kunt zijn.

Genieten als er dagen zijn waarin.je je er.goed voelt.
Dus bewuster ervan kunnen genieten. Vonden zei weer een voordeel wat mensen die niet depressief zijn niet.zo ervaren.

Groetjes Anouk

Voor mij een stukje erkenning. Het delen met elkaar.. Lach en.ja ook een traan. 

Veel mensen nog in het arbeidsproces..Had.ik.niet verwacht. 

Gr Anouk

Maar...allemaal recidiverende depressies.
Antwoord

#50

Dank je Anouk.

Ja ik ben zelf ook open over mijn depressie en vaak ook over mijn verslaving. Want dat is nog een behoorlijk taboe in onze maatschappij.

Ja die recidiverende depressies accepteren??
Ik accepteer het steeds beter maar geloof tegelijk niet dat dit een fataal altijd durend proces is.
Zelf geloof ik (voor mijzelf) dat ik er veel beter mee om ga, wat kan leiden tot de afwezigheid van depressie.
Ben benieuwd hoe jij hier naar kijkt.

Groetjes,  Bert
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
2 gast(en)