Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

De lichttherapielamp


#11

Hallo Bert,

Ja dat ben.ik zoals je beschrijft. En gelukkig geen verslaving. Wel wat grenzen opgezocht.in het verleden en uit proberen maar that's it.

En heel snel overprikkeld, chaos.in mijn hoofd. Met 20 dingen tegelijk bezig zijn en nog niks af.
Hyperfocus als ik echt iets leuk vind.

Nu hoef je al.niks meer te lezen. Je weet het al.
Als ik.goed in mijn vel zit kan ik.ook.veel.humor hebben. En kan ook wel weer relativeren. Wilde alleen zo graag dat ik wat makkelijker in het leven zou staan. En het lijden. Alleen dan en stilletjes. Huilen ook.nu. 

Groetjes Anouk
Antwoord

#12

Tja Anouk,

Lijkt me dan moeilijk een zekere balans te vinden.
In jouw situatie is misschien morgen alle ballen weer omhoog houden niet bepaald ideaal.
Maar alles uit je handen laten vallen kan ook weer averechts werken.
Heb je een idee hoe je dat aan wil pakken? Wat heb je nodig? Wat geeft jouw een zekere balans?

Groetjes,  Bert
Antwoord

#13

Ik weet het niet..Belangrijkste is nu.niet.verder afglijden. En alles uit mijn handen laten vallen is zeker geen goed plan. Dan geef ik.me helemaal over aan dat afschuwelijke gevoel. En in bed blijven liggen; ik.doe het ook, maar weet ook dat ik me alleen maar slechter ga voelen dan. 

Opnieuw starten met AD medicatie? 

Ik ben trouwens 48 jaar. En.heb ook 3 dochters.

Groeten Anouk
Antwoord

#14

Hi ,ik ben een ouwe bok van 64 jaar. Voordeel ik heb aardig wat levenservaring.

Ik weet wel dat in de tijd dat ik ook in zo'n fase zat mijzelf heb aangewend om verschillende keren per dag even bij mijzelf stil te staan.
Vooral mijzelf aangewend dit met een zekere waardering voor mijzelf te doen. Dat was in het begin niet gemakkelijk maar het is me wel gelukt.
Even stilstaan, mijzelf aanvoelen en op grond daarvan keuzes maken die goed voelde.
Ik ben lange tijd op een milde manier met innerlijke balans bezig geweest.

En ja AD?
Heb je het de vorige keer gebruikt en hielp het?

Groetjes, Bert
Antwoord

#15
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 05-11-2017, 21:56 door Anouk.)

Nou ja zeg. Na je 60 ste begint het pas heh!!

Ja.heb toen AD medicatie geslikt in combinatie met ritalin. Heeft wel geholpen. Alleen met de ritalin moeten stoppen. Werd ik hyper van. Alsof ik had gesnoven. Ben.toen ook minder gaan werken en van baan.gewijzigd. 

Soms voel ik me ook anders dan anderen. Weet niet zo.goed hoe ik.dat moet uitleggen. En ben ook wel een dromer hoor.

Groet Anouk

Ik heb ook een.tijd terug een paar sessies balance breathing gedaan. Maar.ging niet goed bij mij. Trainer kwam.niet door bij mij. Voelde me slecht op een gegeven moment. Ik was een apart geval. Tja daar kun je het dan mee doen.
Antwoord

#16

Dat laatste hoef je niet uit te leggen. Ik heb dat gevoel vanaf mijn zevende jaar gehad. Me anders voelen en het gevoel er niet bij te horen.

Ja dan kun je inderdaad AD overwegen.
Ik gebruik het ook maar ik heb eerlijk gezegd geen idee of het werkt. Ik voel me best goed maar dat kan ik natuurlijk ook zelf gerealiseerd hebben door de manier waarop ik vandaag in het leven sta. Ik ben er vorig jaar weer mee gestart toen ik weer richting een flinke dip dreef.
AD vooral op basis van mijn angst weer zo diep te zakken. Die dip kwam even goed met dit grote verschil, ik kon mijzelf dit keer in die dip blijven waarderen. Ik heb het bewust geaccepteerd en de teugels wat laten vieren, maar wel de grenzen in de gaten gehouden.
Ja een mens moet wat niet? Hi.
Antwoord

#17

Ja. Diepe zucht. En het bizarre is dat mensen het niet van mij weten. Dat.ik soms zo diep zit. 

Ik.ben dialyse Verpleegkundige en heb dus vaak close contact met patienten. Ze vertellen me alles. Trek dat ook aan op.de een of andere manier. En dan zie je ze denken: die Anouk die heeft alles op.de.rit. Ze moesten eens weten hoe ik.ook vaak het gevoel.heb dat.ik verdrink.

Kloot toch dat iedereen hier op.dit forum nu alles van mij kan lezen wat ik schrijf??

Groet Anouk
Antwoord

#18

Ha een verpleegkundige, hier schrijft er nog één(althans ik was er lang één, zo'n 30 jaar).
Weet je dat verpleegkundigen er om bekend staan dat ze anderen prima begeleiden maar vaak niet zo goed voor zichzelf zorgen?
Zo'n baan als pleeg kan inderdaad erg dubbel aanvoelen. Aan de ene kant neem je dingen mee naar huis, aan de andere kant geeft het ook voldoening. Maar volgens mij ligt daar nog wel een aandachtspunt Anouk.

En dat "kloot" hoeft niet. Je bent hier anoniem, je kan hier gewoon delen en jezelf zijn. Niet verkeerd toch?

Hoe gaat het met slapen, kun je dan je hoofd een beetje leeg maken?

Groet,  Bert
Antwoord

#19
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 05-11-2017, 23:12 door Anouk.)

Oh echt. Jij ook verpleegkundige. Dat is toevallig. Of toeval bestaat.niet. En dat.klopt wel: slecht voor mezelf zorgen. 

Nee Bert ik slaap slecht. Al een tijd. Inslapen geen probleem. Maar wordt wakker rond 3 uur. En dan begint het malen. En angstig: zo van het komt niet meer goed. Gelukkig geen paniekaanvallen..En dan lig ik wakker. Totdat ik.moet opstaan. Dat gaat ook steeds moeizamer. 
En dan sleep ik.me naar onder en begint de poppenkast. Kinderen zijn 16 en tweeling van 13. Dus al vrij zelfstandig maar toch wat sturing nodig. 

En dan make- uppen want ik.ben bleek en wallen en en en. 
Naar mijn werk. Wordt al moe bij het idee morgen.
Maar heb morgen vrij. Maar wel mijn bed uit. En.volgens mij spring ik.van de hak.op.de tak met schrijven.

Wat ik dus bedoelde eerst: wat ik schrijf leest dus iedereen hier op dit forum. Of alleen jij nu?
Antwoord

#20

Om met het laatste beginnen. Inderdaad iedereen kan onze berichten lezen.
Ik zit daar niet mee, ten eerste schrijf je anoniem en ten tweede ik heb tegenwoordig weinig geheimen meer.
Als je dat echt vervelend vind kun je ook via een persoonlijk bericht communiceren, dan leest er verder niemand mee.

Toen ik slecht sliep door de vele gedachten en het piekeren heeft iemand mij een tip gegeven. Misschien dat jij er ook iets mee kan.
Focus je op één vraag. De vraag "wat ging er goed vandaag". Was eerst nog erg sceptisch want er ging niks goed toch! Toch gedaan en na een week begon het te werken. Waarschijnlijk om twee redenen, één je focust je op één ding. Twee het is nog een positief ding ook.
Het begon met simpele dingen als, ik ben vanmorgen toch maar mooi op gestaan. Op een gegeven moment merkte ik dat ik me ging ontspannen en sliep weer in.  

Groetjes, Bert
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)