Hoi allemaal!

Na uren zoeken op Google kwam ik dit forum tegen.
Ik zit vast en weet niet wat ik moet doen. Ik zal de situatie uitleggen.

Precies een maand geleden had ik een date met een super leuke man. Hij vertelde meteen dat hij een depressie heeft en waardoor dat komt. Ik vond dat geen probleem omdat ik zelf een burn out heb gehad en weet hoe zoiets ineens opduikt. Hij zei tijdens die date dat hij me graag nog eens wilde zien.

Iedere dag contact, geweldige humor, we vinden elkaar echt leuk!

Het weekend erna is hij spontaan op zaterdag avond naar me toe gereden om een knuffel te brengen. Hoewel de afstand (1 uur rijden) wel een beetje een puntje van zorg was voor hem, deed hij het voor MIJ!! 
Hij zei: ik ben echt gek op jou! 

Week erna dipje.. wat minder contact. Elkaar op woensdag en donderdag gezien. Super gezellig. De week erna wederom een dip, zou woensdag komen maar gaf aan dat het waarschijnlijk niet zou lukken. Ik gaf aan dat jammer te vinden omdat ik er zo naar uit keek (niet rekening houdende met zijn depressie achteraf). Uiteindelijk kwam hij woensdag bij mij en ik vrijdag weer naar hem toe. Leuke avond gehad, niks aan de hand.. en ineens..

Bam. Deur dicht.. geen goedemorgen.. niks. Uiteindelijk gaf hij aan een hele zware dag te hebben en niets en niemand om zich heen te willen. Ik gaf aan dat ik dat begreep en dat hij zijn tijd moest nemen. 

De rest van de week wisselvallig contact, maar ik merkte zeker verschil. Amper humor, Amper iets liefs. Ik wilde graag even bellen, maar dat trok hij niet. Ik begon echt aan mezelf te twijfelen: heb ik iets verkeerds gedaan of gezegd? Ik werd neerslachtig en gestresst, maakte me zorgen en kon me amper concentreren op mijn werk. 

Afgelopen weekend zouden we uit eten en wat leuks doen. Alles was geregeld, maar hij zei wegens hoofdpijn en slaapgebrek af.. ik kon niet meer. Ik de positivo, ik die zo lekker in mn vel zat de eerste weken, voelend dat deze man potentie heeft voor mij.. ik brak.. ik kon niet meer. Ik heb gezegd dat ik alles heb afgezegd en daarna heb ik niets meer gestuurd. Rond 23 uur stuurde hij een berichtje dat hij t niet snapte, dacht dat ik hem niet geloofde. Uitgelegd dat ik ook gevoel heb en dat ik teleurgesteld ben omdat ik hem mis en wilde zien. Pas de volgende dag reactie en besloten te bellen. 

Ik voel dat hij nu geen ruimte heeft voor een date/relatie op dit moment in deze dip. Ik wil er voor hem zijn maar hij deelt niets met mij. Mss omdat we elkaar zo kort kennen. Ik gaf aan dat hij om zichzelf moet denken, en ik ook om mijzelf. Hij wilde me niet dr nagativiteit in trekken. Elkaar bedankt voor de leuke tijd en nog wat opbeurende woorden. En dat was zaterdag. 

Nu het volgende: ik mis hem ontzettend.. denk 24/7 aan hem, lees berichten terug, bekijk zn foto's. Hoorde vandaag een liedje wat hij opzette voor mij (Adore You van Harry Styles) en ik moest bijna overgeven. 
Heb ik het verkeerd gedaan? Had ik mezelf op de achtergrond moeten plaatsen ipv alles af te kappen? Ik voel de behoefte hem op te zoeken eind deze week. Wil hem laten weten dat ik aan hem denk en ondanks alles voor hem ben. Ik heb te snel opgegeven misschien.. Kan ik hem eens in de zoveel tijd een appje sturen met de vraag hoe het gaat? Wordt dat gewaardeerd?
Of doe ik er goed aan hem de ruimte te geven en komt hij vanzelf weer als hij weer in een up zit? 

Ik word gek van mezelf.. help.

Hallo Mel,

Welkom op het forum en dank voor je verhaal. Je bent niet de enige in deze situatie. Ik spreek niet voor mezelf (ben zelf depressief), maar lees er vaak over op dit forum. Er zijn hier andere leden met depressieve partners, waarmee je van gedachten kan wisselen. Lees wat verhalen en als het je aanspreekt kun je daarop reageren. Je kunt rechts bovenin zoeken, bijvoorbeeld op partner, dan komen er wel topics voorbij. Mogelijk zullen ze ook zelf reageren op jouw verhaal.
Ik wens je veel sterkte, het is niet makkelijk.

Hartelijke groet,
Alais

Dag Mel, 

Ik las net je verhaal en voel helemaal met je mee. Wat een toestand. Ik ben ook iemand die helemaal op kan gaan in de verliefdheid. Het is zo jammer dat hij jouw steun niet aangrijpt. Ik ben zelf depressief en somber, maar ik zou juist denken dat zoiets mij er boven op zou helpen die positieve verliefdheid. Maar het is heel moeilijk om te weten wat er speelt bij iemand zeker als degene depressief is. Je moet ook vooral op jezelf passen, straks ga jij hier aan onderdoor. En dat ga je al een beetje zo te lezen. Ik zou zeker nog een paar keer contact met hem proberen te maken. Na deze gebeurtenis denk ik dat hij bang zou zijn om weer contact op te nemen met jou dus laat hem weten dat de deur openstaat. Maar niet te lang want ook jij moet door, anders sta je niet meer open voor iets nieuws.

Zijn er nog ontwikkelingen deze week met hem?

Gr D.

Hoi Mel,

Wat een lastige situatie...  Veel mensen zouden zeggen ga op je gevoel af, maarja dat is makkelijker gezegd dan gedaan...  Ik persoonlijk vind uit je verhaal dat je goed gehandeld hebt, ook jij hebt je grenzen en gevoelens ect. Iemand in een depressie kan misschien wel wat moeite hebben met contact en soms ook negatief over zichzelf zijn.  Maar ik zou in jouw schoenen wel ook zeker uitspreken hoe je jezelf erbij voelt. Communicatie is belangrijk denk ik zelf, en ook al is dat moeilijk het zal van 2 kanten moeten komen.  Ik sluit me aan bij wat D zegt, als je echt gek op 'm bent de deur wel op een kiertje laten en laten weten dat je het wil proberen maar als hij het contact blijft wegduwen het erbij laten...  

Liefs Joyce

Hoi Mel, welkom op het forum. Ik heb hier ook veel geschreven als partner van..  Ook hij had van tevoren verteld dat hij soms niet goed in zijn vel zat. Inmiddels zijn we niet meer bij elkaar.
Ik denk zeker dat je goed gehandeld hebt. Je moet ook aan jezelf denken. En ik weet hoe moeilijk het is om geen contact te zoeken als je 24/7 aan iemand denkt. Mijn partner gaf een maand nadat ik hem had leren kennen ook aan dat hij zich even terug ging trekken. We zijn toen 3 maanden uit elkaar geweest. In het begin wilde ik iedere keer een berichtje sturen. Maar heb dat niet gedaan. Hij wilde rust om zich op zichzelf te concentreren, en dat moest ik hem geven vond ik. Ik heb toen een notitie in mijn agenda gezet dat ik hem na 1 maand een berichtje mocht sturen. Dat geeft een beetje rust, en heeft mij goed geholpen. Uiteindelijk werd eerst langzaam het whatsapp contact weer opgebouwd, en zijn we elkaar daarna weer gaan zien.
Denk niet dat het aan jou ligt. Een beginnende liefde slokt al je energie op. Als het energielevel al laag is, kun je dat er helemaal niet bij hebben. Hij bewaakt zijn grenzen, en dat moet hij ook doen. Misschien kun je hem over een paar weken een keer een berichtje sturen of je bijvoorbeeld eens voor hem zal koken ofzo. Praktische hulp wordt vaak wel gewaardeerd. Een passende oplossing kan echter niemand jou bieden, want iedere persoon én iedere depressie is anders. Maar pushen werkt bijna altijd averechts. Ik wens je veel geduld en succes!