Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

...........


#1
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 25-04-2021, 21:41 door Lisaaa.)

.........
Antwoord

#2

wat een herkenning in je verhaal 

ik ben volgens mijn vader ook het zwarte schaap van de familie dat zei hij toen ik was opgenomen op een gesloten afdeling ik heb hem weggestuurd en daarna mijn familie niet meer gezien of gesproken dit was in 2011
Antwoord

#3
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 25-04-2021, 21:52 door Lisaaa.)

[quote pid='17338' dateline='1618673126']
...........
[/quote]
..........
Antwoord

#4
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 19-04-2021, 13:22 door misterj.)

hoi Celyine

wat mijn familie ik heb ze dit jaar 10 jaar niet meer gesproken ik heb via via gehoord dat mij vader mij mist maar ja is te laat nu k was toen boos toen het gebeurde en nu heb ik er vrede mee 

ik woon ook op mezelf alleen soms leuk maar soms ook niet dan mis ik iemand om mij heen al ben ik al zolang alleen dat samenwonen ook niks is wat ik al zij iemand knuffelen dat zou fijn zijn maar ja dat mag ook niet 

hoe gaat het met jou ?

groet J
Antwoord

#5
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 25-04-2021, 21:53 door Lisaaa.)

..........
Antwoord

#6

Hoi Celyine,

Wat ontzettend naar dat je zo buitengesloten wordt.

Zoals je misschien bij mij gelezen hebt ben ik heel verdrietig over twee vriendinnen die niet veel interesse meer tonen. Ik heb vroeger ook wel meegemaakt dat vriendschappen verschoven, dat opeens iemand anders interessanter was dan ik. Dat kan je heel diep raken. Vorige week zag ik de twee vriendinnen die ik niet meer kan bereiken, gezellig saampjes achter de computer videobellen en ik merkte dat dat een soort oude pijn was... die ik vroeger ook gevoeld heb bij andere vriendschappen.

Ok dat was mijn verhaal... ik kan begrijpen dat je je vasthoudt aan je relatie omdat je je anders nog eenzamer zou voelen. Hopelijk vind je hier op het forum wat aansluiting en gezelligheid.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Feline :   • Lisaaa
Antwoord

#7

(08-04-2021, 16:17)Celyine schreef: Donderdag 8 april 2021 

Ik heb eigenlijk nooit ergens bij gehoord. En dat is soms best moeilijk om te accepteren. Het geeft veel onzekerheid en vragen. Waarom? Ben ik raar? Ben ik anders? Naja, dat tweede, daar zit natuurlijk wel ergens een kern van waarheid in. Als klein meisje wilde niemand met mij spelen. Ik was een ‘kattenkop’. Niemand wilde met mij meespelen uit school. Dan werd er altijd wel een goed excuus verzonnen. En voor je het weet ruilt je beste vriendin uit groep 4 je in voor iemand anders. Iemand die ze leuker vindt dan jij. En vanaf daar ging het eigenlijk alleen maar bergafwaarts. Ik zat in een vriendinnengroepje en vier was altijd te veel hoorde ik dan. En op de middelbare school waren we met zijn zevenen waardoor ik ook altijd buiten de boot viel. Ik had uiteindelijk wel een vriendengroep, maar die voelde altijd meer als de vriendengroep van mijn beste vriendin. Los van haar sprak ik nooit 1 op 1 af met iemand van die groep, en het waren ook eigenlijk niet echt mijn type mensen. In 2019 leerde ik mijn vriend kennen en stapte ik al vrij snel af van mijn oude vriendengroep waar ik me ook niet echt geaccepteerd voelde. Toen kwam ik in een nieuwe vriendengroep terecht. Die van mijn vriend en mijn broer waar ik me al wel snel thuis voelde. Maar toch was ik nooit Celyine. Ik was altijd het zusje van, of de vriendin van. En tot op de dag van vandaag is dat ook nog steeds hoe ik me voel. Dat als er plek gemaakt moet worden, ik de eerste ben die moet wijken. En de laatste die gekozen wordt. 
 
Mijn relatie is ook niet stabiel. Ik heb alleen maar twijfels en weet eigenlijk niet of ik gelukkig ben. Verdrietig, ik ben vaak verdrietig en dat is een emotie die ik niet goed kan plaatsen. Een emotie die me al snel teveel wordt en ik daardoor uitzichtloos raak. Ik word daar druk van en raak ervan in paniek als ik me zo voel, net als nu dus. Daarom schrijf ik dit op. Blijkbaar geef ik mijn vriend alleen maar het gevoel dat hij alles fout doet. Omdat ik zoveel aan hem twijfel, doordat ik zoveel aan mezelf twijfel. Negatief denken is voor mij gewoon makkelijk. Soms ben ik wel eens bang dat ik depressief raak van mijn relatie. Maar het uitmaken, durf ik ook niet, want mijn geluk hangt heel erg van hem af. En er zijn ook heel veel momenten dat hij me aan het lachen maakt en ik me wel even gelukkig voel, al weet ik niet of dat het juiste woord is. Ik weet eigenlijk niet eens hoe gelukkig voelt. Soms denk ik wel zal dit het zijn? En dan vijf seconden later zit ik alweer op een duistere plek met mijn gedachtes. 

Vandaag had ik dus alweer ruzie met mijn vriend. Hij ging boos weg. Hij heeft namelijk een feestje met ons standaard vriendengroepje, maar ik mag niet komen. In mijn plek hebben ze iemand anders uitgenodigd. En dat maakt me verdrietig. Want niemand heeft er dus baat bij als ik er wel ben. En niemand mist me als ik er niet ben. Het feest gaat evengoed wel door. Hij vond het onterecht dat ik boos op hem werd. Hij zei dat hij me prima snapte. Maar hoe kan je nou snappen of jezelf inleven in iemand die zich al zijn hele leven buitengesloten voelt als je zelf die populaire jongen bent die altijd overal voor wordt uitgenodigd. Hij wilde rustig met me praten maar ik was te boos en verdrietig. Hij vond het raar dat ik meteen mijn hele jeugd erbij betrok en dat kwetste me nog meer. Want iedere dag voel ik me nog steeds een buitenstaander. Iemand die anders is dan de rest en er niet bijhoort. 

Op boze momenten zeg ik altijd dat ik het uit wil maken, terwijl dat ook niet waar is. Maar ik voel mezelf ontzettend schuldig dat ik hem alweer het gevoel heb gegeven dat hij alles fout doet. Want ik vind het eigenlijk al een wonder dat hij na 1,5 jaar nog steeds bij me is. Dat hij nog steeds vanmorgen kan zeggen dat hij het allermeest houdt van mij. En dat ik de mooiste en liefste vrouw ben die hij kent. Ook al voel ik me een dikke onaardige plofzak op dit moment. Ik twijfel nog of ik hem moet appen of dat ik zal wachten. Ik denk dat ik hem vanavond bel. Niet om sorry te zeggen, want ik sta nog steeds achter mijn standpunt dat ik niks verkeerds heb gedaan, maar om het goed te praten en weer verder te gaan waar we waren

Verbeterpunten voor mezelf: hou eens op met alles zo negatief opvatten de hele tijd. Dat is voor niemand leuk. Ben je boos? Schrijf het dan maar hier in plaats van dat je het op hem afreageert. Dat zorgt voor ruzie en daar wordt je zelf alleen maar dood en dood ongelukkig van. 

Nou dit was wel mijn dag. Hoop dat ie snel voorbij is. Heb met stage ook bijna niks afgekregen, lekker extra veel werk morgen dus. 

Hoi Celyine, ik wou eigenlijk ook reageren om jou te laten weten dat ik het gevoel heel erg herken. Het anders zijn dan anderen en je buitengesloten voelen. Anderen hebben een leven kunnen opbouwen en hebben het vaak gemaakt en ik bewandel een totaal ander pad dat maakt dat ik eigenlijk met niemand meer contact heb. Enkel twee goede vriendinnen , daar heb ik een goed contact mee, dat is alles, de rest is heel moeilijk. Ook in mijn familie ben ik het buitenbeentje mijn zus is goed getrouwd zoals dat heet en heeft een goede financiële situatie, wat ik haar gun, en daar vind ik uiteraard ook geen aansluiting. Ik voel me vaak alsof ik er niet bij hoor door mijn verleden en ik heb totaal geen behoefte meer om aansluiting te zoeken. In jouw geval heb je ook geen fjine ervaringen uit je verleden zoals ik het begrijp. Probeer van jezelf te houden en jezelf te steunen want je bent het zeker ook waard en als we niet van onszelf gaan houden zullen we het zeker niet vinden bij anderen. Zoals ik lees heb je moeilijke emoties rond je relatie. Maar jullie zijn al anderhalf jaar samen wat ook een mooie periode is dus hij zal zeker veel in je zien , laat het verleden van jou niet te veel doorspelen in het heden ,heb je hulp van een therapeute misschien om dat een beetje te verwerken ? IK wens je natuurlijk veel sterkte toe en misschien kunnen we ook eens verder praten op de chat ik ben er ook geregeld hou je goed cyranno
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen cyranno :   • Lisaaa
Antwoord

#8

Hoe is het nu? Ik ken het hele verhaal natuurlijk niet en waarom ze dit zo bedenken wel je vriend vragen en jou niet? Maar ik vind het behoorlijk raar en lullig met hoe je het beschrijft. Ik denk dat mijn man dan ook niet was gegaan.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Fae :   • Lisaaa
Antwoord

#9
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 25-04-2021, 21:52 door Lisaaa.)

..........
Antwoord

#10
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 25-04-2021, 21:50 door Lisaaa.)

............
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)