Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Crisis/gevoel delen.


#1

Ik kan gewoon niet meer, ik wil niet meer… Voor mij is alles genoeg geweest. Ik ben er klaar mee… ik wil dat mensen me begrijpen, wil gewoon hulp krijgen die ik nodig heb… Het wachten wil ik niet meer en kan ik niet meer. Alles duurt te lang, alles draait altijd maar om geld.… En als dat geregeld is heeft niemand tijd. Ik wil het gewoon niet meer....

Ik zit vandaag best wel in crisis en er valt gewoon geen hulp te krijgen... Heb de hele avond al pillen naast me liggen, en sta op het punt ze in te nemen, heb mezelf weer veel gesneden... 

Ik weet soms echt niet meer wat ik moet doen... Wil soms zo graag dat mensen echt alles begrijpen. Maar nog nooit 1 iemand gehad die mijn acties en dingen begreep... 

Ik probeer me altijd groot te houden naar andere mensen, dus niemand heeft door hoe slecht het echt met me gaat... 

Mijn energie raakt op....
Antwoord

#2

(23-06-2021, 00:29)Eline schreef: Ik kan gewoon niet meer, ik wil niet meer… Voor mij is alles genoeg geweest. Ik ben er klaar mee… ik wil dat mensen me begrijpen, wil gewoon hulp krijgen die ik nodig heb… Het wachten wil ik niet meer en kan ik niet meer. Alles duurt te lang, alles draait altijd maar om geld.… En als dat geregeld is heeft niemand tijd. Ik wil het gewoon niet meer....

Ik zit vandaag best wel in crisis en er valt gewoon geen hulp te krijgen... Heb de hele avond al pillen naast me liggen, en sta op het punt ze in te nemen, heb mezelf weer veel gesneden... 

Ik weet soms echt niet meer wat ik moet doen... Wil soms zo graag dat mensen echt alles begrijpen. Maar nog nooit 1 iemand gehad die mijn acties en dingen begreep... 

Ik probeer me altijd groot te houden naar andere mensen, dus niemand heeft door hoe slecht het echt met me gaat... 

Mijn energie raakt op....

Hi Eline,

Je bent er klaar mee, maar wil ook hulp. Misschien dat je er dan nog niet echt klaar mee bent.

Misschien is het tijd om je niet meer groot te houden. Wat heeft je dat opgeleverd?

Hou vol Eline en veel sterkte.

Lieve groet,
Alais
Antwoord

#3

(23-06-2021, 01:22)Alais schreef: Hi Eline,

Je bent er klaar mee, maar wil ook hulp. Misschien dat je er dan nog niet echt klaar mee bent.

Misschien is het tijd om je niet meer groot te houden. Wat heeft je dat opgeleverd?

Hou vol Eline en veel sterkte.

Lieve groet,
Alais

Hey, 

Ergens wil ik ook wel hulp, wil gewoon van De problemen af, maar het voelt alsof dat niet meer kan, dus dan hoeft alles van mij niet meer. 

Dat ik me groot hou is vooral door thuis gekomen. Door me groot te houden bleef het wat gezelliger. En dat is erin gebleven en doe het nu bijna overal.
Antwoord

#4

Hoi Eline, 

Ik denk dat de mensen hier je juist wel begrijpen en dat de meesten hier ook die gevoelens wel gehad hebben of misschien ook wel een poging gedaan hebben. 

Ik hoop dat je toch nog even wilt volhouden, al is het moeilijk. Heb je iets om je wonden mee te verzorgen? 

Ik heb één keer gesneden en gek genoeg ging ik daarna heel goed voor de wond zorgen. Heel tegenstrijdig maar het voelde toch fijn om lief te zijn voor mezelf, ergens.
Antwoord

#5

(23-06-2021, 19:12)Feline schreef: Hoi Eline, 

Ik denk dat de mensen hier je juist wel begrijpen en dat de meesten hier ook die gevoelens wel gehad hebben of misschien ook wel een poging gedaan hebben. 

Ik hoop dat je toch nog even wilt volhouden, al is het moeilijk. Heb je iets om je wonden mee te verzorgen? 

Ik heb één keer gesneden en gek genoeg ging ik daarna heel goed voor de wond zorgen. Heel tegenstrijdig maar het voelde toch fijn om lief te zijn voor mezelf, ergens.

Hey, 

De depressie begrijpen jullie hier wel ja, maar alle problemen daar om heen... Heb het hier ook nog helemaal niet verteld. Omdat mensen me daar toch nooit mee begrijpen. 

Ik verzorg de wonden eigenlijk nooit. Ik vind het mezelf niet waard om er iets aan te doen.
Antwoord

#6

(23-06-2021, 00:29)Eline schreef: Ik kan gewoon niet meer, ik wil niet meer… Voor mij is alles genoeg geweest. Ik ben er klaar mee… ik wil dat mensen me begrijpen, wil gewoon hulp krijgen die ik nodig heb… Het wachten wil ik niet meer en kan ik niet meer. Alles duurt te lang, alles draait altijd maar om geld.… En als dat geregeld is heeft niemand tijd. Ik wil het gewoon niet meer....

Ik zit vandaag best wel in crisis en er valt gewoon geen hulp te krijgen... Heb de hele avond al pillen naast me liggen, en sta op het punt ze in te nemen, heb mezelf weer veel gesneden... 

Ik weet soms echt niet meer wat ik moet doen... Wil soms zo graag dat mensen echt alles begrijpen. Maar nog nooit 1 iemand gehad die mijn acties en dingen begreep... 

Ik probeer me altijd groot te houden naar andere mensen, dus niemand heeft door hoe slecht het echt met me gaat... 

Mijn energie raakt op....
Hey Eline,

Ik herken dit gevoel zo erg en het is echt een verschrikkelijk gevoel. Het gevoel dat niemand je begrijpt en dat je hulp wilt en het niet (goed) krijgt is echt ondraaglijk. En dat je je dan toch groot probeert te houden herken ik ook. Hierdoor hebben mensen dan ook niet echt door dat het echt heel slecht met je gaat. Ik vind het in ieder geval al knap dat je het hier opschrijft en hoop dat je dat blijft doen, al is het maar om het even kwijt te zijn. 

Wil je misschien vertellen wat mensen dan niet begrijpen? Welke acties zijn dat dan? 

Liefs,
Float
Antwoord

#7

(23-06-2021, 00:29)Eline schreef: Ik kan gewoon niet meer, ik wil niet meer… Voor mij is alles genoeg geweest. Ik ben er klaar mee… ik wil dat mensen me begrijpen, wil gewoon hulp krijgen die ik nodig heb… Het wachten wil ik niet meer en kan ik niet meer. Alles duurt te lang, alles draait altijd maar om geld.… En als dat geregeld is heeft niemand tijd. Ik wil het gewoon niet meer....

Ik zit vandaag best wel in crisis en er valt gewoon geen hulp te krijgen... Heb de hele avond al pillen naast me liggen, en sta op het punt ze in te nemen, heb mezelf weer veel gesneden... 

Ik weet soms echt niet meer wat ik moet doen... Wil soms zo graag dat mensen echt alles begrijpen. Maar nog nooit 1 iemand gehad die mijn acties en dingen begreep... 

Ik probeer me altijd groot te houden naar andere mensen, dus niemand heeft door hoe slecht het echt met me gaat... 

Mijn energie raakt op....

Beste Eline, jammer genoeg herken ik veel in jouw woorden. Ik vind het erg voor jou dat je ook zo worstelt. Je houdt je sterk en groot omdat het voor jouw omgeving leefbaarder en gezelliger zou zijn. Maar dat kost enorm veel energie. Niemand begrijpt je denk je maar schrijf alvast hier maar jouw verhaal zal je misschien beter doen voelen als je het eens kwijt kan. Ik zelf heb een een heel heftig verleden en bewandelde zeker niet het pad die ik had moeten bewandelen , ik heb jarenlang gevochten en gezocht naar een oplossing. Niemand begreep me en al zeker niet mijn gedragingen en ik werd ook nog fel veroordeeld. Ik hield me ook sterk en groot omdat ik zo hopeloos wou zijn als een ander. Dat heeft me naar een totaal dieptepunt gebracht waar ik van daaruit dan wat meer hulp kreeg. Probeer je overal te informeren en zodoende hulp te vinden. Er komt een moment dat je je weer beter kan voelen. En ik zal alvast jouw verhaal lezen heb geen angst , ik heb ook een heel heftig verleden en zal zeker en vast in je verhaal dingen herkennen. Hou je goed en hou vol veel moed van cyranno
Antwoord

#8
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 24-06-2021, 23:16 door Eline.)

(24-06-2021, 12:08)cyranno schreef: Beste Eline, jammer genoeg herken ik veel in jouw woorden. Ik vind het erg voor jou dat je ook zo worstelt. Je houdt je sterk en groot omdat het voor jouw omgeving leefbaarder en gezelliger zou zijn. Maar dat kost enorm veel energie. Niemand begrijpt je denk je maar schrijf alvast hier maar jouw verhaal zal je misschien beter doen voelen als je het eens kwijt kan. Ik zelf heb een een heel heftig verleden en bewandelde zeker niet het pad die ik had moeten bewandelen , ik heb jarenlang gevochten en gezocht naar een oplossing. Niemand begreep me en al zeker niet mijn gedragingen en ik werd ook nog fel veroordeeld. Ik hield me ook sterk en groot omdat ik zo hopeloos wou zijn als een ander. Dat heeft me naar een totaal dieptepunt gebracht waar ik van daaruit dan wat meer hulp kreeg. Probeer je overal te informeren en zodoende hulp te vinden. Er komt een moment dat je je weer beter kan voelen. En ik zal alvast jouw verhaal lezen heb geen angst , ik heb ook een heel heftig verleden en zal zeker en vast in je verhaal dingen herkennen. Hou je goed en hou vol veel moed van cyranno

Ik durf niet alles openbaar te vertellen... Heb er teveel vervelende ervaringen mee. 
Hoe graag ik het soms ook wil delen. Ik ben toch bang voor reacties. Bang voor wat andere zouden vinden...

Ik wil heel graag even wat dingen kwijt. En die het wel hier.

Ik heb de laatste tijd met iedereen het gevoel dat ze geen contact meer willen, of het moet stoppen. En eigenlijk is dit gewoon weer een bevestiging voor mij... 'zie je wel, al het contact stopt' en 'het maakt niemand iets uit, ze laten je toch wel in de steek'... Op dit moment heb ik helemaal niemand meer... De psychologen... Maar die kunnen niks voor me doen. Alleen af en toe een keer praten. Wat ook niet goed helpt als je de psycholoog niet goed vertrouwd, maar ik geen andere kan krijgen... 

Ik voel me nergens meer begrepen, niemand snapt hoe dingen echt voor me zijn. Wat ik ook zeg, ik praat gewoon Continu tegen de muur. Ik kan soms beter niks meer doen. En ik weet dat het hier misschien kan. Maar zo openbaar... Dat voelt ook niet goed. 

Ik wil gewoon niet meer, niks meer. Ik sta al een paar dagen op het punt om weer pillen in te nemen, maar deze keer met een echt plan... En het maakt eigenlijk ook niet meer uit als ik het doe. Heb toch helemaal niemand meer. 

En herinneringen zullen vervagen net als rozen ooit vergaan...
Antwoord

#9

Ik heb je gelezen en weet niet zoveel te schrijven op dit late uur. Ik ken wel het gevoel dat je nog je hulpverleners hebt om mee te praten maar dat je verder niet weet wie je kunt bellen, van de gewone mensen in het echte leven.

Ik hoop dat je toch nog even volhoudt. Er zijn ongetwijfeld mensen die er wél voor je willen zijn, alleen heb je die nog niet ontmoet.

En je hoeft hier natuurlijk niets te schrijven wat je niet wilt.
Antwoord

#10
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 29-06-2021, 17:58 door desireless.)

(24-06-2021, 22:46)Eline schreef: Ik durf niet alles openbaar te vertellen... Heb er teveel vervelende ervaringen mee. 
Hoe graag ik het soms ook wil delen. Ik ben toch bang voor reacties. Bang voor wat andere zouden vinden...

Ik wil heel graag even wat dingen kwijt. En die het wel hier.

Ik heb de laatste tijd met iedereen het gevoel dat ze geen contact meer willen, of het moet stoppen. En eigenlijk is dit gewoon weer een bevestiging voor mij... 'zie je wel, al het contact stopt' en 'het maakt niemand iets uit, ze laten je toch wel in de steek'... Op dit moment heb ik helemaal niemand meer... De psychologen... Maar die kunnen niks voor me doen. Alleen af en toe een keer praten. Wat ook niet goed helpt als je de psycholoog niet goed vertrouwd, maar ik geen andere kan krijgen... 

Ik voel me nergens meer begrepen, niemand snapt hoe dingen echt voor me zijn. Wat ik ook zeg, ik praat gewoon Continu tegen de muur. Ik kan soms beter niks meer doen. En ik weet dat het hier misschien kan. Maar zo openbaar... Dat voelt ook niet goed. 

Ik wil gewoon niet meer, niks meer. Ik sta al een paar dagen op het punt om weer pillen in te nemen, maar deze keer met een echt plan... En het maakt eigenlijk ook niet meer uit als ik het doe. Heb toch helemaal niemand meer. 

En herinneringen zullen vervagen net als rozen ooit vergaan...

Hoi Eline,

Misschien kan je je verhaal met iemand persoonlijk hier delen via pb of zo.
Mensen hier zijn vaak veel begripvoller aangezien ze zelf ook het nodige hebben meegemaakt en niet snel zullen oordelen.
Veel mensen weten vaak niet hoe ze om moeten gaan met personen die psychische klachten hebben aangezien ze het niet kunnen begrijpen of het ze te zwaar is.
Probeer je verhaal hier te blijven delen zodat je verhaal iig gelezen wordt.
Kan me net als velen hier je gevoel van wanhoop en er een einde aan willen maken wel voorstellen velen hier hebben zulke gedachten helaas.
Het is soms ook moeilijk om dingen te begrijpen van een ander die je zelf niet meegemaakt hebt, maar misschien is het voldoende als iemand er na wil luisteren.
Soms kan iemand met een vergelijkbare ervaring zich toch redelijk goed zich in jouw situatie en ervaringen verplaatsen.
Op internet is ook best veel te vinden over dingen waar je misschien vragen over hebt.
Het leven kan soms zomaar ineens heel snel op een positieve manier veranderen dus hou hoop.

Sterkte voor nu,

Desireless
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  crisis Started by cyranno
6 Replies - 534 Views
30-06-2023, 22:45
Laatste bericht: Feline
28-06-2023, 00:32
Laatste bericht: Edelsteentje
  Gevoel Started by Joy
6 Replies - 975 Views
23-11-2021, 20:50
Laatste bericht: Joy
21-11-2021, 23:30
Laatste bericht: Feline
  Verhaal delen Started by Eline
6 Replies - 1,373 Views
18-06-2021, 22:07
Laatste bericht: Eline
  Onbestemd gevoel Started by Liefde+Hoop
2 Replies - 1,129 Views
23-03-2020, 13:27
Laatste bericht: Liefde+Hoop
  Een uitzichtloos gevoel. Started by Shalin
11 Replies - 4,027 Views
05-11-2019, 13:03
Laatste bericht: Shalin
19-06-2019, 08:05
Laatste bericht: cyranno
  Ik wilde dit delen Started by maddy
2 Replies - 1,828 Views
13-10-2018, 16:06
Laatste bericht: Zip
  Beangstigend gevoel Started by Samantha
5 Replies - 2,643 Views
01-05-2018, 07:47
Laatste bericht: Letitgo



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)