Hoe ging het vandaag Eline? 
En met de paarden? 

Alleen als je behoefte hebt om te schrijven hoor... 

Hey, 

Sorry lees nu ook pas de reactie die je gister hebt geplaatst, over het hoofd gezien denk ik?

Het gaat de laatste dagen wat moeizaam, weet niet zo goed meer wat ik moet doen. Maar vandaag wel een heel positief gesprek gehad bij de psycholoog. Voor het eerst een keer tevreden met wat ze nu gaan doen. Maandag hadden ze dat ook gedaan, maar toen was ik er absoluut niet mee eens. 

Morgen ga ik weer naar de paarden, ik rij wel met een groep volwassenen mee, dus denk dat het erg rustig zal gaan... Op zaterdag is er vaak wat meer uitdaging. 

Hoe is het met jou nu? Merk je dat de EMDR al wat doet?

Ik weet niet zo goed wat ik heb deze avond.... Lig in bed om te slapen en ik begin weet te huilen. Ik wil ook niemand lastig vallen nu, dus plaats maar hier een bericht, dan val ik niemand direct lastig. 

De hele dag ben ik al erg gespannen en prikkelbaar. Ben redelijk goed de dag door gekomen. Maar nu voel ik me ineens weer heel slecht. Ik heb zo de neiging om mijn mes te pakken... Mezelf weer pijn te doen. Stoppen met denken. 

Ik zat net weer heel erg na te denken en voel me gewoon zo eenzaam... Als ik mensen heb raak ik ze vaak kwijt... Met elk contact ben ik daar bang voor. En eigenlijk heb ik met bijna niemand nog contact... Met 1 iemand nu eigenlijk. 

Soms haat ik mezelf echt... Wil soms zo graag van mezelf af...

De nachten worden alleen maar lastiger de laatste tijd... Ik val niet meer in slaap en ben vroeg wakker, als ik eenmaal slaap heb ik nachtmerries... Ik kom de laatste nachten aan ongeveer 3 uur slaap per nacht... 

Ben vandaag ook weer eens naar deeltijd geweest, omdat ik me daar niet meer fijn voelde ben ik eigenlijk niet echt meer gegaan. Vandaag toch weer. Ik wou even niet thuis zijn. En ik kom daar en ze bieden me gelijk een sigaret aan... Of bieden... Ze dwingen me eigenlijk. En ik heb een poos gerookt, maar uiteindelijk kunnen stoppen, na 1,5 jaar. Maar nu ik er toch weer wat heb gehad, merk ik weer heel erg de behoefte te beginnen, maar dat wil ik eigenlijk niet.... 

Deze avond voel ik me weer heel slecht. Ik kan alleen maar huilen, ik heb zo de neiging om mijn mes te pakken... Mezelf weer pijn te doen. Stoppen met denken... ik wil het niet meer. Ik trek het niet heel veel langer... 

En het stomme is, de hele avond mis ik ineens mijn psycholoog weer... Terwijl ik haar nu al bijna 4 maanden niet meer heb... (Eerst ziekte, toen zwangerschapsverlof). Zij was de enige die ik echt durfde te vertrouwen... Met wie ik echt kon praten. En ik heb sinds haar nu 3 andere psychologen gehad. Niemand bij wie ik me zo veilig voel als bij haar. Psycholoog die ik nu heb, ook wel, alleen het is een man en met hem durf ik bepaalde dingen niet te bespreken... Sommige dingen sowieso niet met een man... Soms wil ik weer contact met een vrouw, om toch over dingen te kunnen praten...

Psycholoog die ik nu heb, ook wel, alleen het is een man en met hem durf ik bepaalde dingen niet te bespreken... Sommige dingen sowieso niet met een man... Soms wil ik weer contact met een vrouw, om toch over dingen te kunnen praten...




Herkenbaar, ik vind het ook enorm lastig om bepaalde dingen met een mannelijke psycholoog te bespreken....  Heb nu gelukkig ook een vrouw nu

Eline, 

Echt knap dat je gestopt bent met roken!  Maak die deeltijd mensen nou aub duidelijk dat ze dit dwingend  aanbieden niet moeten doen.... 

Kun je contact opnemen met die vrouw?  Voor n afspraak op korte termijn.  Je kan dat wel gebruiken lijkt mij. 

Liefs en sterkte, Mabel.

Eline, 

Echt knap dat je gestopt bent met roken!  Maak die deeltijd mensen nou aub duidelijk dat ze dit dwingend  aanbieden niet moeten doen.... 

Kun je contact opnemen met die vrouw?  Voor n afspraak op korte termijn.  Je kan dat wel gebruiken lijkt mij. 

Liefs en sterkte, Mabel.

Ik heb wel geprobeerd de sigaret af te wijzen, maar iedereen weet dat ik heb gerookt... Dus ze konden me te makkelijk overtuigen.... Het is me wel gelukt om nu niet zelf weer sigaretten te kopen. Dus denk dat het nu niet veel impact heeft gehad gelukkig. 

Een afspraak maken kan niet, ze is nu met zwangerschapsverlof, en daarna neemt ze nog een vakantie als zij terug is, ben ik daar weg... Ga waarschijnlijk rond september/oktober intern... 

Het is lastig allemaal. Er is eigenlijk geen vrouw in mijn omgeving met wie ik nu kan praten, alleen mijn nicht, maar die begrijpt niks en maakt daardoor vervelende opmerkingen... Mis het wel, zijn wel dingen die ik graag weer wil bespreken. Maar vertrouw mannen daar niet mee...

Jeetje Eline wat een lastige situatie. Ik moet toch aan mezelf denken van ongeveer jouw leeftijd... hoe de nachten steeds korter werden en ik niet echt iets kon doen. 

Wat moeilijk dat er geen vervanger voor de psycholoog is waar je je goed bij voelt.

Hoi Eline, 

Nu trof ik dit per toeval :
https://www.zelfbeschadiging.nl/lotgenoten/

En dacht mischien heb je er iets aan. Het lijkt me iets voor jonge mensen. 

Groet , en sterkte . 

Ps. Mischien toch eens bij je ggz contact een vrouwelijke vervanger of desnoods vrouwelijke spv er kunnen regelen?  Mischien kan je toch iets over de kwesties  kwijt.

Hey! 

Bedankt voor jullie antwoorden!

Nachten worden inderdaad steeds korter... Heb vannacht wel redelijk geslapen, maar de laatste tijd slaap ik pas rond half 3 uur/half 4 En mijn wekker gaat meestal om 8 uur. En heb veel nachtmerries, dus slaap niet in 1 keer door 

Zal eens een keer goed naar die site kijken, heb even snel gekeken en kan misschien wel eens wat zijn inderdaad! 

GGZ wil niks verder doen... Geen vervanging of iets. Omdat ik waarschijnlijk dus september/oktober intern ga, tot die tijd moet ik eigenlijk mezelf redden. Kan alleen over dingen praten die ik met een man durf te bespreken... Best jammer eigenlijk, want de dingen die ik echt wil bespreken kan ik nu niet bespreken.