Hoi,

Ben sinds twee dagen cold turkey gegaan met mijn medicatie. Ben nu een beetje bang voor de gevolgen, maar zie het echt niet meer zitten om pillen te slikken die mij eerst een paar weken zeer slecht doen voelen, mijn hersens uitschakelen en dan uiteindelijk toch moeten veranderd worden, omdat ze niet schijnen te werken. Voorlopig voel ik geen verschil, geen verbetering, maar ook geen verslechtering.
Is er misschien nog iemand die van de ene dag op de andere is gestopt met medicatie en zijn/haar ervaringen wil delen? Voor de mensen waarbij medicatie wel helpt: hoe lang zijn jullie op zoek geweest naar de juiste mix/dosis?

Kat

Waarom ga je cold turkey en welke medicijnen ;-) 

De effecten zijn erg verschillend per persoon. Ik heb het geloof ik weleens in een keer gedaan en een paar weken last van ontwenningsverschijnselen gehad zoals duizeligheid.

Over het algemeen wordt rustig afbouwen aangeraden om de kans op terugval/verergering klachten te voorkomen. Ook kun je soms het ene middel rustig afbouwen en gelijktijdig een ander middel opbouwen als dat aan de orde is.

Beste Kat,

ben dan wel benieuwd hoe het nu met je gaat? Nog steeds geen ontwenning?
Ik ben geen arts, maar heb mezelf vorig jaar erg verdiept in afbouwen omdat ik dat zelf ook wilde, wilde niet meer mét pillen. Maar wellicht handig dat je benoemd wat je gebruikt (middel en hoeveelheid) en hoe lang al? 

Ik heb zelf vorig jaar medicatie afgebouwd (Paroxetine/Seroxat) na iets meer dan 4 jaar gebruik. Bij deze medicatie merk je na een dag al als je hem vergeet (lichte stroomschokjes door hoofd/lichaam). Andere medicatie wordt langzamer afgebroken in het bloed/door het lichaam en kan dus langer doorwerken. Het schijnt dat 50% van de mensen last heeft van afbouwen, de andere 50% niet. Ik was iemand die er heel veel last van had, dus heb het heel langzaam gedaan (3 maanden), wat uiteindelijk voor mij alsnog te snel was. 
Uiteindelijk heb ik het in 3 maanden afgebouwd, en 2 dagen na mijn laatste dosering begon voor mij de echte hel ineens. Maar wellicht is dit voor jou anders? 
Een soort regel die ik veel heb voorbij zien komen met afbouwen is: om de 3 tot 6 weken verlagen van dosis. En bij de laatste paar milligram (die vaak het moeilijkst is) in stapjes van 1mg afbouwen. Ik had zelf Paroxetine, en kon via vloeibare vorm de laatste 10mg per 1mg afbouwen. Eigenlijk had ik dat per 3 tot 6 weken willen doen (wat dus inhoud dat je er een jaar mee bezig bent), maar ik vond dat te lang duren en heb het in 10 weken gedaan. 
Maar er zijn veel soorten antidepressiva en iedereen reageert er weer anders op. Hopelijk heb je wat aan deze informatie.

Fran en Roel,

Ik zat op een mix van duolexitine (60mg), trazodone (200mg) en quietiapine (100mg). Ik wou graag weten of ik mezelf steeds slechter begon te voelen door de combinatie van verschillende pillen, of doordat mijn depressie zelf verergert. Ik kon het ook niet meer verdagen dat de pillen mij overdag moe maakten, maar toch niet lieten slapen. Zo kon ik niets meer doen, omdat ik te moe was, maar slapen deed ik ook niet (nog altijd niet, maar ik ben nu wel minder moe overdag). Behalve wat maagproblemen en af en toe wat ongecontroleerd trillen heb ik geen last van ontwenningsverschijnselen. Ik ben gestopt sinds vorige week donderdagavond en nam de pillen ongeveer een maand.

Groetjes,
Kat

Ik ken toevallig iemand die ook stopte met enkele medicijnen (weet niet welke) en die is ongelooflijk opgeknapt. Wel bleef die bepaalde medicatie wél slikken! 
Maar wat ik zeg, ik ben geen psychiater of huisarts en ik ken je geschiedenis niet. Ik vind het wel apart dat je in één keer op 3 middelen gezet wordt (maar wat ik zeg, ik ken je geschiedenis niet). Persoonlijk denk ik dat je wel een klein beetje last hebt van ontwenningsverschijnselen. Volgens de meeste bijsluiters duurt dat 3 weken. Mocht je het vol kunnen houden, kun je na 3 weken kijken wat er nog overblijft aan klachten. Toch zou ik wel zeggen om wel even ergens wat medisch advies in te winnen (bij huisarts of psychiater), het is waarschijnlijk niet voor niets voorgeschreven?

Nu is mijn persoonlijke ervaring dat mijn huisarts erg gesteld is op het pillen slikken, dit terwijl ik dit niet meer wilde. Het komt op mij over: 'dan ben ik weer even van het gezeik af'. Zo las ik tijdens mijn periode van afbouwen dat heel veel AD-slikkers er tegenaan lopen dat huisartsen/psychiaters soms niet heel goed weten wat ze aan moeten met het afbouwen van medicijnen. Maar wellicht heb jij wel iemand in de buurt die er wat van af weet. 

De medicatie heeft me in het begin echt geholpen, ik had mijn leven weer terug. Maar na 4,5 jaar geslikt te hebben en afbouwen, zat alles er nog gewoon (ook meerdere therapieën gehad). Ik probeer het nu zonder medicatie (met therapie weer), maar is al wel bijna 8 maanden erg lastig (angst, somberheid). Toch merk ik nog elke week/maand dat ik mini-stapjes maak. Gelukkig kan ik het mij permiteren om het rustig aan te doen, maar mocht mijn studie eronder lijden ben ik ook wel geneigd om weer terug te gaan naar medicatie, hoe erg ik het ook vind. 

Succes ermee,

groet Roel.