Na lang wikken en wegen eigenlijk de stap gezet en naar de huisarts gegaan. Nu al een aantal gesprekken met de praktijkondersteuner gehad, maar niét het gevoel dat er iets in mij veranderd. Ik sta ook al 8 weken op de wachtlijst van een psycholoog dus dat schiet ook niet echt op.. 

Ik zit al lange tijd niet goed in mijn vel. Voel me somber, moe, mijn geheugen is een zeef, ik kan mij slecht concentreren, nergens zin in. Sinds september ook geen werk meer, al heeft mij dit wel meer rust omdat ik het werk echt verschrikkelijk vond. Ik had hier ook heel veel stress van een na dit te hebben besproken hebben hun ervoor gekozen mijn contract niet te verlengen. Beter voor mijn rust. 

Ik merk dat steeds moeilijker uit bed kan komen omdat ik geen doel in mijn leven heb. Weet niet meer wat ik wil ondanks een mbo en hbo diploma voel ik mij nergens goed genoeg voor. Ik ben een emotioneel wrak. Ik vind het ook erg lastig om hierover met anderen te praten in mijn omgeving omdat iedereen zegt, ach dit is een periode en gaat wel weer over. Niemand luistert echt naar mijn idee. 

Ik hoop dat een psycholoog snel beschikbaar is zodat ik echt kan werken aan mezelf, want ik word gek van mezelf en heb op deze manier weinig zin in het leven. Daarnaast is een maand geleden ook mijn liefste oma plotseling overleden,  wat mij ook nog heel pijn doet, en om het nog erger te maken is mijn andere oma 6 dagen later ook overleden . Van 2 oma's naar geen oma meer binnen 1 week. Wat ook een hele rollercoaster is geweest. Ik moest dit gewoon even van mij afschrijven en dit voelt als een vertrouwde plek.

Je hebt het moeilijk. Dat is wel duidelijk. In korte tijd twee oma's verliezen is natuurlijk niet niks. En dat komt bovenop het mindere gevoel dat je al had. Het is geweldig dat er praktijkondersteuners zijn, om de wachttijd "op te vullen", maar die zijn natuurlijk niet gespecialiseerd op het gebied van depressie. Je moet dat meer zien als een plaats waar je je hart kunt luchten en dingen kunt bespreken. Het is wel zo dat hoe beter het beeld is dat een praktijkondersteuner van jou heeft, hoe beter de doorverwijzing kan zijn. Ik hoop me je mee dat er snel een psycholoog voor jou beschikbaar is. Gebruik intussen dit forum en de praktijkondersteuner om je hart te luchten!

Na lang wikken en wegen eigenlijk de stap gezet en naar de huisarts gegaan. Nu al een aantal gesprekken met de praktijkondersteuner gehad, maar niét het gevoel dat er iets in mij veranderd. Ik sta ook al 8 weken op de wachtlijst van een psycholoog dus dat schiet ook niet echt op.. 

Ik zit al lange tijd niet goed in mijn vel. Voel me somber, moe, mijn geheugen is een zeef, ik kan mij slecht concentreren, nergens zin in. Sinds september ook geen werk meer, al heeft mij dit wel meer rust omdat ik het werk echt verschrikkelijk vond. Ik had hier ook heel veel stress van een na dit te hebben besproken hebben hun ervoor gekozen mijn contract niet te verlengen. Beter voor mijn rust. 

Ik merk dat steeds moeilijker uit bed kan komen omdat ik geen doel in mijn leven heb. Weet niet meer wat ik wil ondanks een mbo en hbo diploma voel ik mij nergens goed genoeg voor. Ik ben een emotioneel wrak. Ik vind het ook erg lastig om hierover met anderen te praten in mijn omgeving omdat iedereen zegt, ach dit is een periode en gaat wel weer over. Niemand luistert echt naar mijn idee. 

Ik hoop dat een psycholoog snel beschikbaar is zodat ik echt kan werken aan mezelf, want ik word gek van mezelf en heb op deze manier weinig zin in het leven. Daarnaast is een maand geleden ook mijn liefste oma plotseling overleden,  wat mij ook nog heel pijn doet, en om het nog erger te maken is mijn andere oma 6 dagen later ook overleden . Van 2 oma's naar geen oma meer binnen 1 week. Wat ook een hele rollercoaster is geweest. Ik moest dit gewoon even van mij afschrijven en dit voelt als een vertrouwde plek.

Wow wat lastig zeg! Hopelijk gaan de gesprekken snel helpen om je wat beter te laten voelen, en wat slecht dat de wachtlijst zo lang is.

Qua gevoelens heb ik precies hetzelfde als jij, echter heb ik het idee dat het bij mij wel meevalt tegen beter weten in. Ik zit zelf nog heel erg te twijfelen of ik een afspraak maak bij de arts, dan voelt het zo alsof ik me aanstel. 

Ik kan me ook goed voorstellen dat het lastig is als je geen doel hebt, er spoken waarschijnlijk allemaal vragen door je hoofd in de zin van wat je wilt met je leven! Ik hoop van harte dat je je snel wat beter gaat voelen

Je hebt het moeilijk. Dat is wel duidelijk. In korte tijd twee oma's verliezen is natuurlijk niet niks. En dat komt bovenop het mindere gevoel dat je al had. Het is geweldig dat er praktijkondersteuners zijn, om de wachttijd "op te vullen", maar die zijn natuurlijk niet gespecialiseerd op het gebied van depressie. Je moet dat meer zien als een plaats waar je je hart kunt luchten en dingen kunt bespreken. Het is wel zo dat hoe beter het beeld is dat een praktijkondersteuner van jou heeft, hoe beter de doorverwijzing kan zijn. Ik hoop me je mee dat er snel een psycholoog voor jou beschikbaar is. Gebruik intussen dit forum en de praktijkondersteuner om je hart te luchten!

Thnx, makkelijk is het inderdaad niet.. jaa ik zie de praktijkondersteuner nu ook echt als gewoon mijn ei kwijt kunnen omdat ik dit lastiger vind bij bekenden. Al weet ik natuurlijk ook dat een psycholoog geen wonderen kan verrichten. Maar het zou fijn zijn als ik in ieder geval aan mezelf kan werken.

---

Wow wat lastig zeg! Hopelijk gaan de gesprekken snel helpen om je wat beter te laten voelen, en wat slecht dat de wachtlijst zo lang is.

Qua gevoelens heb ik precies hetzelfde als jij, echter heb ik het idee dat het bij mij wel meevalt tegen beter weten in. Ik zit zelf nog heel erg te twijfelen of ik een afspraak maak bij de arts, dan voelt het zo alsof ik me aanstel. 

Ik kan me ook goed voorstellen dat het lastig is als je geen doel hebt, er spoken waarschijnlijk allemaal vragen door je hoofd in de zin van wat je wilt met je leven! Ik hoop van harte dat je je snel wat beter gaat voelen

Tsja de wachttijd zou eerst 3-4 weken zijn.. maar omdat het zo druk is al 8 weken aan het wachten.. Nu maar hopen op dit jaar nog wel beginnen. 

Ik vind eindelijk ook dat het bij mij wel mee valt en mij aanstel, maar hoe meer gesprekken ik bij praktijkondersteuner heb, hoe meer ik erachter kom wat ik allemaal al mee heb gemaakt en er toch veel is blijven knagen onbewust. 

Als jij je ook zo voelt, zou ik zeker een afspraak bij de huisarts maken dit kan nooit kwaad. Je moet er niet te lang zelf mee blijven zitten. En je stelt je nooit aan, je voelt je zoals jij je voelt. Ik hoop dat jij je ook snel beter gaat voelen!

Hoi loewiese
Zeer herkenbaar ik ben ook bij de praktijk ondersteuner Maar die van mij is echt psycholoog en ook zijn het ups en downs en snap ook tot jij het nu zwaar hebt ook vanwege het verlies van jou beiden geliefde  oma's ik zou zowiezo alles vertellen zo kan jou hulpverlener jou ook beter helpen ik weet tot ik zo goed mijn verhaal kwijt kan en als het moeilijk is of dar ik er doorheen  zit dan krijg ik af en toe een mindfullnes of ontspannend video om rustig te worden 
Veel sterkte en denk maar ooit komt het echt wel weer goed 

Groetjes Inge