Een leeg kasteel van auteur Laura Dijksman Hurt.

Het gaat over (over)leven met borderline.
Zelf heb ik het labeltje "trekken van borderline".
Een aantal dingen uit het boek herken ik maar verder niet echt aansluiting voor mij (onderdeel van borderline? haha)

Toch noem ik het boek, misschien dat anderen er totale herkenning in vinden of er iets aan hebben.

Eén pasage vind ik wel heel toepasselijk; " dit verklaard waarom borderliners het in therapie niet zo goed doen. Ze willen juist heel graag leren hoe ze het beter moeten doen, want het is ook voor henzelf zo duidelijk dat ze niet aan de verwachtingen (van omgeving) voldoen."

Misschien ligt dáár het probleem tussen GGZ en mij naar mijn mening.. ik ervaar dat die ook van mij vinden dat ik niet "goed" omga met dingen of niet "goed" reageer op bepaalde momenten. En ipv  proberen dat ik volgens "protocollen" en theorie-boekjes moet reageren, éérst eens een beetje begrip proberen creeëren waarom zo gereageerd word.

Helder inzicht ,

Als 'niet - goed' worden beoordeeld voelen , en niet voldoen aan verwachtingen . 

Voor mij gaat dit helaas nog wel verder dan de ggz .

 Dit zit helaas  zo in me dat ik het ook op in mezelf toepas . 
De hele tijd dat verklaren en reflecteren  helpt daar ook niet bij . Alsof ik me maar blijf verdedigen en verantwoorden voor mn zijn , omdat ik nou eenmaal 
 ' niet goed' of slecht ben omdat ik niet voldoe.

Erfenis uit de jeugd , die vormend was. 
En dan  later n borderline stempel erop die als het ware door het stigma wat er op rust dit nog eens bevestigd.

Niet bepaald helpend , en dat leidt tot verzet.  En dan ben je weer ' moeilijk ' en bevestig je de stempel. 
En zo blijf je ' fout' .  
En dan heb je hulp nodig om 'goed' te worden , maar krijg je in feite bevestiging dat je dat niet bent en niet voldoet.  En ga zo maar door. 

Liefs