Hoi allemaal,

Zou het graag eens hebben over mijn terugval.

Sinds een aantal dagen ervaar ik een terugval, vooral met mijn dwangstoornis.
Eerst schrok ik er nogal van want ik wist niet wat ik ermee aan moest en het overweldigde mij nogal, toen ik erover ging praten en lezen kwam ik tot de conclusie dat het een terugval is. Nog steeds weet ik eigenlijk niet wat ik ermee aan moet, maar het ondergaan is misschien het beste, tegenwerken helpt overigens niet en daar raak ik nog meer gefrustreerd van. In mijn vorige topic (Gedachte van donkere aard, heet het) heb ik al het een en ander hierover uitgelegd.

Waarom is de titel van dit topic bitterzoet?

Vooral omdat je enkel een terugval kunt hebben als je eerst iets overwonnen hebt. Ik ben dus iets de baas geweest, waardoor de depressie gaat protesteren na verloop van tijd. Het is dus ook een soort van erkenning dat ik wel op een bepaalde weg ben, en de terugval zegt mij dat ik op een punt sta dat ik verder ben dan ik gedacht had. Ik ben nog niet waar ik wil zijn, maar het voelt misschien wel iets dichterbij hierdoor. De terugval heeft mij ook laten inzien dat ik bepaalde kansen moet pakken als ze zich voordoen. Uit een betere dag kan ik best veel dingen halen die ik op een mindere dag niet aankan, zo is er toch nog enig zins een vorm van balans, althans die probeer ik zo goed mogelijk te creeeren. 

Dus, als er hier iemand ook een terugval ervaart, probeer het dan op een zo positief mogelijke manier te zien. Ik weet dat het alles behalve positief voelt, maar eigenlijk is een terugval dus een negatieve uiting van een positieve vordering, volgens mij!



Hoe gaat het met jullie?

Liefs van Shalin 

Wat een mooie manier om het te benaderen Shalin. En het klinkt mij ook heel logisch. Je kunt tenslotte niet terugvallen, als je niet eerst ergens op geklommen was.