Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Ben er wel klaar mee


#1

Daar zit ik dan op mijn werk. Slaapdienst gaat beginnen en zit nog in tuin. Als ik aan het werk ben gaat het prima, maar zodra het klaar is of ik heb tijd om na te denken dan vraag ik me af wat ik hier nog doe. Elke dag weer... ik voel me zo slecht! Wat doe ik hier nog als niks me meer echt gelukkig maakt. Ik heb geen medictatie, dat wil ik niet... de vraag is alleen hoelang ik dit nog volhou. Ik wil niet zo verder gaan.....
Antwoord

#2
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 26-05-2018, 23:22 door Sanna.)

Hoi Anne,

Naar dat je je zo vervelend voelt, maar ik herken het wel. Ik kreeg dit soort buien op een gegeven moment niet alleen maar na m'n werk maar ook tijdens, dat was voor mij een punt om te zeggen - tot hier en niet verder.

Wat ik uit jouw verhalen op maak is het gemis van acceptatie. Je hebt een ziekte, waarom zou je daar geen medicijnen voor nemen? Heb je wel therapie?
Zoiets gaat natuurlijk niet vanzelf over...

Probeer je te focussen op de dingen die wel goed gaan, hoe klein ook, en blijf bezig met dingen die je leuk vindt. Sporten is ook altijd goed.

Heel veel sterkte.

Groetjes,
Sanna
Antwoord

#3

Hoi,

Lief dat je weer reageert. 

Ik hoop al jaren dat het vanzelf weggaat. En soms denk ik even dat het weg is maar het komt altijd weer terugSad

Ik vind het wel lastig hoor om mezelf als iemand te zien die een ziekte heeft. Ergens vind ik het ook gewoon zwak van mezelf. Ben weleens eerder bij een psycholoog geweest maar dat hielp niet. Het is ook niet zo dat ik geen leuke dingen doe maar meer dat ik er niks meer bij voel. Wat kan een psycholoog dan nog doen? Die raad je toch ook alleen maar aan om in contact te blijven met mensen en leuke dingen te gaan doen? Ik voel elke dag weer dat het gewoon goed is zo. Maar ik ben laf en durf er geen einde aan te maken. Ik wil gewoon gelukkig zijn maar ik weet niet meer hoe. 

Hoe doe jij het dan? Weet deed jij dan op dat soort momenten? En wat voor therapie volg jij dan? Is er wel een therapie voor als je gewoon niks meer voelt en wat je doet je niet meer gelukkig maakt?
Antwoord

#4

Hoi Anne,

Zolang je zelf niet echt accepteert dat je iets mankeert, zal het herstelproces alleen maar langer in beslag nemen.
Men verwacht toch ook niet van iemand met een gebroken been, dat die twee weken later weer kan lopen? Helemaal als hij dat been niet in het gips laat zetten.
Het gevoel van zwakheid herken ik, en met mij vele denk ik, maar het is geen zwakte. Je bent jaren lang sterk geweest en daarbij jezelf even vergeten en voorbij gegaan. Nu is het dus tijd om voor jezelf te zorgen, en dat doe je door goed naar je geest en lijf te luisteren.

Elke therapie en/of medicatie is anders, werkt anders, maar over het algemeen is er ergens een kern van het probleem. Dat is waar aan gewerkt moet worden. Dat kan een laag gevoel van eigenwaarde zijn, gevoelens die je niet goed kan verwerken en dus op blijft kroppen... Van alles eigenlijk wel.
Een psycholoog/psychiater helpt je vooral door er over te praten en door oefeningen te doen waardoor het gemakkelijker wordt om met bepaalde symptomen om te gaan.

Het is voor iedereen anders, iedere strijd is anders, maar je moet het wel proberen vind ik.

Hoop dat je hier wat aan hebt.

Sterkte vannacht.

Groetjes,
Sanna
Antwoord

#5

nou Anne,wat Sanna al zegt Smile
een behandelaar is geen toverdokter met tovertherapieen.
vaak zit er in ons een kronkel....vaak aangeleerd.
vaak zien we niet hoe het anders kan.
vaak zijn het patronen die ingesleten zijn.
daar kan een behandelaar bij helpen,mits men open is.
is het een garantie? : nee.....
inzicht kan goed helpen,dat wel.
inzicht in jezelf,je gedrag,wat je gedrag kan doen bij anderen.
maar ik herken het zeker wel hoor....namelijk dat gewoon gelukkig,of goed genoeg,willen voelen.
na al mijn therapieen kan ik dat nog steeds niet.heb inzichten ZAT.weet hoe ik dingen anders kan doen en doe die ook.
toch blijf ik me leeg e.d. voelen.ik wijt dat maar aan mijn stoornis.ik moet het er maar mee doen,vrees ik.
hoe het bij jou allemaal zit,weet ik uiteraard niet.
pillen zijn geen genezende dingetjes,zijn ze ook niet voor.
wees niet bang voor medikatie.maar besef je dat ze ter ondersteuning dienen.
pillen tegen stemmingswisselingen,halen niet die stemmingswisselingen weg,maar maken het minder heftig.
natuurlijk blijft therapie het belangrijkste en wat je er evt mee kan/doet.
zelf kan/heb ik er helemaal niks aan.....ik ben dan ook te complex/ingewikkeld voor die standaardpeuten.
heb heus wel dingen geleerd,pas die ook toe,maar heb er niet echt veel aan.
MAAR: ik wil je daar zeker niet mee ontmoedigen!!!!!  want ieder mens is anders.ieder mens mankeert ook weer wat anders.
ik ben een lastige klant,dat past ook bij mijn persoonlijkheidsstoornis Smile
ik hoop gewoon dat jij wel iets kan met bestaande therapiien.jezelf leert kennen en ontdekken.
maar stel geen ijkpunt aan "gelukkig zijn/voelen".
Antwoord

#6

Hey anne wat rot dat je je zo voelt je zit dus nergens plezier in?Of iets waar jij je rust in vind.Een psychiater kan je proberen ik vind zelf dat ik er niks aan heb ze zeggen dingen wat ik zelf kan bedenken en ze kunnen je situatie niet oplossen maar voor iedereen is dat anders.Hoop dat je tog iets jan vinden wat jouw ziekte verlicht en hoop blijft houden dat het veranderd heel veel sterkte
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Het is klaar Started by Timotamo
1 Replies - 157 Views
15-12-2023, 22:24
Laatste bericht: Mabel



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)