Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Automutilatie


#1

Oke, ben ik weer, maar ik heb een probleem. 

In mijn jeugd heb ik mezelf gesneden, gebrand, gekrast, geslagen enz.
Een wanhopige poging om wat anders te voelen dan ik voelde.
Een poging om alleen maar die pijn te voelen en even nergens anders bij stil te staan.

De littekens zijn geheeld, je ziet nu bijna niets meer, maar nu...
Als ik kook en ik snij iets, maakt niet uit wat, krijg ik de behoefte/nijging om het mes ergens anders in te zetten. 
Zelfde geld voor de hete pan.
Ik kan mezelf er bijna niet van weerhouden om mijn pols of arm tegen de pan te duwen. 

Heeft iemand tips automutilatie te voorkomen?
Wat doen jullie in deze situatie?
Ik weet dat ik qua depressie een flinke terugval heb, maar ik wil mezelf hiervan proberen te weerhouden.

x Roux


x roux
Antwoord

#2

Hoi Roux,

Ik vond de volgende site met tips en voorbeelden ter afleiding.

http://www.proud2bme.nl/De_psychologie_v...omutilatie

Misschien heb je er iets aan.

Hou je taai,

Groet,  Bert
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Bert :   • Roux
Antwoord

#3

(25-06-2018, 20:45)Bert schreef: Hoi Roux,

Ik vond de volgende site met tips en voorbeelden ter afleiding.

http://www.proud2bme.nl/De_psychologie_v...omutilatie

Misschien heb je er iets aan.

Hou je taai,

Groet,  Bert
Hoi Bert,

Dankjewel.
Vooral dit stuk komt wel even binnen:

Je wilt niet ieder moment van een nieuwe positieve dag geconfronteerd worden met een negatief verleden. Je wilt niet als je naar de huisarts gaat je hoeven schamen omdat hij ook wel ziet hoe je aan al die littekens komt. Je wilt niet met een kleintje in je buik naar de gynaecoloog gaan en daar de blik van hem zien terwijl je met benen vol littekens naar de stoel loopt. Je wilt niet onzeker met je grote liefde naar bed gaan en je hoeven schamen voor alle littekens op je lichaam. Je wilt niet op het strand lopen en horen dat kinderen aan hun moeder vragen waar jij last van hebt. Je wilt niet met je moeder of vader naar een zwembad gaan en de pijn in hun ogen zien terwijl ze naar jouw littekens kijken. Je wilt niet op je trouwdag een jurk met lange mouwen hoeven dragen. Je wilt niet in de zomer dag in dag uit geconfronteerd worden met je verleden... je wilt dit niet. Echt niet.

Begin er niet aan of stop er nu mee.

x Roux 


x roux
Antwoord

#4

Hoi Roux,

Dat gevoel van je zelf snijden komt bij mij nu ook een tijdje in me hoofd op.
Heb het eigenlijk nog nooit gedaan, omdat ik bang ben dood te bloeden of zo iets. Toch heb ik het van de week een keer bijna willen proberen, en per ongeluk sneed ik in me duim alsnog
Bloed, kwam er toen goed uit en ben toen zeer geschrokken hoe snel het bloeden ging, en dat het ook echt niet op hield...

Zelf leef ik al ruim 10 jaar in het echte leven zonder vrienden dus geen sociaal leven buiten 1 internet vriendschap, en liefde voel ik niet meer echt omdat andere ja ik weet het niet ik kan het niet meer, de moeite die ik doe. Om van iemand te houden tja je word niet gerespecteerd en zo. maar goed.

Door die problemen ben ik in me depressie geraakt. Ik dacht regelmatig aan zelfmoord, deze week ook weer ernstig gisteren was het een hoge piek.
Ben al bijna 5 jaar werkloos, en lukt niet echt om iets te vinden door dat ik Flashback en PTSS heb, en met iemand praten kan ik niet. Familie heb ik maar wil liever een maatje hebben die je paar x in de week kan zien of zo, of het weekend en samen kan huilen of zo iets snap je?

Maar terug te komen op dit forum voor dat ik me levens verhaal weer vertel waar niemand iets aan hebt.

Ik heb me zelf eens een gedeeltelijke hersenschudden geslagen door telkens met me hoofd tegen me ijzer bed hoofdeinde te slaan. Dit heb ik toen 1x gedaan, en toen paar dagen later nog eens.
Dat was ergens volgens jaar, toen was de wanhoop na bij. Dat was echt het moment dat ik me zelf zo ernstig wou verwonden dat iemand misschien, me eindelijk zag staan.

De gedachten van snijden, je zelf pijn doen met iets etc. Is er bij mij vaak, hoe ik het stop? Dat is best moeilijk vind ik. Het is gewoon een klein Impje, die zegt van "Doe het!" "Zo krijg je je aandacht!"

Maar met snijden, is het bij mij dan nu 1x gebeurd met zo'n aardappel mesje. Ik bedoel je kan ook die grote keukenmes pakken, maar dat geeft zoveel troep he en dan moet je het weer op dweilen en zo. Smile

Bij mij is het grootse litteken "Geen liefde kunnen vinden, en vriendschap".. Ik denk als me lichaam onder zat met sneden of zo, dan had me dat niet eens uitgemaakt denk ik.

Hoop dat je zelf niet pijn gaat doen verder Sad, als ik het zo beetje las (andere forumberichten) heb jij nog mensen om op terug te vallen, en je hebt werk toch? 
Misschien moet je het toch eens aan je vrienden vertellen dit de gedachten, als het vrienden zijn willen ze je echt helpen. En er echt voor je zijn :Smile Daar zijn vrienden toch? Wink

Misschien kun je van de gedachten af te komen, door van kleine dingen te genieten zoals een film? Misschien helpt jou dat om de gedachten beetje weg te laten glijden?

Nou, ik hoop dat je in iedere geval beetje wat heb gehad aan mijn berichtje. En hoop dat je zelf niets aandoet, en je zelf ook niet gaat snijden.
Antwoord

#5

Een inzicht wat mij hielp is dat het een manier is om een (soms heftig) gevoel te doorbreken. Wat mij helpt is rustige ademhaling. Of te gaan zitten en voelen, accepteren dat ik me zo voel. En mezelf vertellen dat ik het niet wil en het niet helpt ;-) Het ligt gelukkig al heel ver achter me en de behoefte komt niet vaak terug. Maar dan dus wat hierboven staan.

Wat zou jou kunnen helpen om dat te doorbreken of voelen zodat het weg kan ebben?

Een boek wat mij echt enorm helpt bedenk ik me nu is het boek Vrij door Marnix Pauwels, ik raad je echt aan om die te lezen.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Fae :   • Roux
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
25-03-2019, 12:50
Laatste bericht: cyranno



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)