Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Aspecten herstel psychische aandoeningen


#1

Uit de literatuur naar herstelprocessen van mensen met psychische aandoeningen, komt een aantal belangrijke aspecten van herstel naar voren:

1. Vrije ruimte: dit verwijst in de eerste plaats naar de ruimte die ieder mens in zich heeft om de eigen levenskracht te hervinden, eigen keuzes te maken en nieuwe mogelijkheden te zoeken en te vinden. Deze vrije ruimte is nodig om de unieke onderdelen van de eigen beleving te ontdekken en om het eigen verhaal op de voorgrond te zetten. Vrije ruimte betekent ook de vrijheid om binnen de bestaande verhoudingen de bakens te verzetten en ruimte te maken voor kracht en invloed van mensen met psychische aandoeningen waar die er nu nog niet is.

2. Betekenisgeving: hierbij gaat het om betekenis te geven aan de eigen psychische of verslavingsproblemen, aan gebeurtenissen in het eigen leven, aan de relaties daartussen en aan de manier waarop dit heeft geleid tot de huidige situatie. In herstelverhalen van mensen met psychische of verslavingsproblemen valt op dat de aandoening vaak in een nieuw licht is komen te staan en dat nieuwe betekenissen worden toegekend aan eerdere levensgebeurtenissen. De problematiek wordt niet meer zozeer beschouwd als een op zichzelf staande kenmerk van de persoon, maar raakt meer geïntegreerd in het levensverhaal. Daarbij worden de beperkingen die door de aandoening bestaan niet ontkend; wel krijgen zij een andere plaats in het levensverhaal en in het leven van betrokkenen. In persoonlijke verhalen van mensen met psychische of verslavingsproblemen wordt aangegeven hoe de bron van het eigen lijden soms zelfs tot een bron van kracht en eigenwaarde kan worden. Hierdoor kan het ontrafelen en interpreteren van het eigen levensverhaal een belangrijke stimulans zijn van het herstelproces. Boevink & Dröes (2005) verwoorden het aldus: ‘Verhalen maken en vertellen is een belangrijk onderdeel van het herstellen van een psychische aandoening. Een verhaal maken en vertellen stelt iemand in staat het hoofd te bieden aan iets overweldigends als bijvoorbeeld een depressie’.

3. Zelfbeeld en zingeving: hernieuwde betekenisgeving aan eigen klachten en kwetsbaarheden gaat vaak samen met een proces waarbij achter de identiteit en het zelfbeeld van de ‘de mens met depressie’ of ‘de verslaafde’ weer een unieke persoon tevoorschijn komt. Nog steeds met kwetsbaarheden maar ook met een uniek verhaal en persoonlijke wensen en ambities. Hierdoor ontstaat er ruimte voor een ander, genuanceerder en voor een belangrijk deel positiever zelfbeeld. Daarmee ontstaan ook weer nieuwe mogelijkheden tot het ontwikkelen van vaardigheden, het oppakken van betekenisvolle relaties, het uitproberen van vergeten rollen en het oriënteren op persoonlijke wensen en doelen. Hierbij geldt dat kwetsbaar zijn en opnieuw zin geven aan het eigen leven hand in hand kunnen gaan, zolang zowel kwetsbaarheden als mogelijkheden en talenten worden (v)erkend. Daarnaast staan begrippen als autonome zelfbepaling, het ontwikkelen van eigen waarden, vergroten van zelfrespect, zelfwaardering en zelfvertrouwen, en het ontwikkelen van nieuwe doelen en strategieën centraal in ieders herstelproces.

4. Verbondenheid met anderen: verbondenheid met anderen is een belangrijk aspect van herstelprocessen. Zoals met familieleden, buren, vrienden, collega’s enzovoort. Die verbondenheid ervaren sommigen vooral in contacten met mensen die vergelijkbare ervaringen hebben gehad. Het delen van die ervaringen plaatst het eigen levensverhaal in perspectief, maar geeft ook de ervaring dat het levensverhaal en de
eigen ervaringen waardevol zijn. Verbondenheid met anderen gaat echter niet alleen over contacten met lotgenoten en naasten, het gaat over meedoen in de samenleving, net als andere burgers, maar zonder de persoonlijke kwetsbaarheden te hoeven verstoppen. Het gaat om ‘volwaardig burgerschap’, waarbij mensen ervaren dat zij op
basis van hun eigen, unieke inbreng geaccepteerd en erkend worden als waardevol lid van de samenleving.

5 Perspectief en hoop: kenmerkend voor herstelprocessen is ook het doorbreken van stilstand. Wat tot stilstand was gekomen, komt weer in beweging en met die beweging ontstaat ook weer perspectief en hoop. De grenzen die door de eigen psychische kwetsbaarheden worden opgelegd, worden niet meer als vanzelfsprekend geaccepteerd. Dát die grenzen er zijn, wordt erkend en wordt vaak nog dagelijks ervaren. Maar men is minder bang om te verkennen waar die grenzen precies liggen en tot waar ze kunnen worden opgerekt. Volgens sommigen zijn perspectief en hoop om bovenstaande redenen wel de meest essentiële elementen van herstelprocessen:
‘Het verlangen genereert energie. Alleen als je verlangt, gaat er wat gebeuren’.
Antwoord

#2

HI Bert,

Het is een heel duidelijk en kloppend verhaal. Ik moet als feedback wel geven dat ik het ergens taai vind om te lezen, omdat het meer op officieel en kennis delend niveau is geschreven en niet met persoonlijke sociale bewoording zoals de rest van het forum zich uit. Het kan zijn dat het daardoor minder toegankelijk is voor sommigen. Ik heb er tegelijk totaal geen moeite mee het te begrijpen, maar de reactie was dubbel. Ook mijn depressie speelt hierin een rol, waarbij ongeduld en verminderde concentratie dan wat in de weg kunnen zitten. Ik ben benieuwd hoe anderen dit ervaren.

Ik vind verder de punten van herstel erg mooi en duidelijk en zeker herkenbaar. Het laat duidelijk zien welke aspecten in een persoon allemaal 'geïnfecteerd' raken door een psychische aandoening zoals een depressie, en hoe ze ook om herstel vragen en welke voorwaarden misschien nodig zijn waardoor er herstel mogelijk is. Tevens waar de behoeftes liggen en hoe de groei kan plaatsvinden.
Ik hoop dat mensen die op zoek zijn naar meer informatie en hoop op herstel, of begrip voor wat er nodig is of hoe het zal lopen, steun vinden aan wat je hebt geschreven.


Een vriendin van mij promoveert op onderzoek naar depressie-preventie, en daarbij onderzocht ze of het vermogen om te dromen over de toekomst en wensen en verlangens te hebben voor de toekomst een mogelijke preventie is voor het terugvallen in de toekomst.

Ik merk persoonlijk in mijzelf nu nog een bepaalde boosheid. Ik ben boos dat ik depressief ben geworden, voor de tweede keer ... en ben boos dat het mijn leven zo moet beïnvloeden en dat ik er iets positiefs uit moet halen. Ik weet dat het zo zal gaan, net als de eerste keer, en dat ik zal vechten voor die groei, voor het herstel, voor het mogelijk sterker worden dan ik hiervoor was, voor de betekenis geven aan de depressie.
Ik wil vloeken..... ik vind het moeilijk...

gr .Liz


 Geef niet op... het licht gaat weer aan!
 
Antwoord

#3

Register or login to view the content
Antwoord

#4

Hoi Bert,

Het lukt mij niet om me er op te concentreren. Misschien dat het over een tijdje wel lukt. Ik heb dat met meer verhalen hier op het forum. Ik vind het prima dat iemand zijn, soms lange, verhaal hier doet. Maar het lukt mij dan niet om het goed te lezen. Dus geen desinteresse naar lotgenoten toe, maar zelf nog te diep in de put...

Groetjes, Aline
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
25-12-2021, 13:14
Laatste bericht: Mabel
  Herstel Started by Bert
0 Replies - 844 Views
30-08-2019, 11:59
Laatste bericht: Bert
  Fasen van herstel Started by Bert
1 Replies - 2,429 Views
15-05-2017, 10:01
Laatste bericht: Positiva



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)