Hallo Duton, 

Vaak kunnen bij medicatie de klachten ook eerst verergeren voordat het weer wat beter gaat. Lekker tegenstrijdig... Wel heel vervelend dat je dat ervaart!
Hopelijk kun je de situatie wel goed bespreken met huisarts of behandelaar en voel je je hierin gehoord.  Helpt het je wel om het wat van je af te schrijven/delen hier? 

Sterkte! 

Hoi joy,

Ja ik weet dat het eerst kan verslechteren en dat is ook wat er gebeurd. Ik vind die verslechtering zo extreem en heftig. Ik kan nu niet eens fatsoenlijk naar de supermarkt lopen zonder een paniekaanval of huilen. Vier weken geleden sportte ik gewoon bijna elke dag en nu ben ik gestopt met werken en lig ik alleen nog op de bank. Totaal geen levenslust. Het zou me dan ook verbazen als dat over 2 weken ineens allemaal verdwijnt en het beter gaat… maar ik ga door want nu wil ik het weten ook ;p

Bespreken met de huisarts vind ik lastig, die zegt vooral vervelend voor je maar probeer nog maar even vol te houden. Vorige week ook naar de praktijkondersteuner geweest om de tijd te overbruggen. Manmanman wat een eikel was dat. Als psycholoog zou je toch verwachten dat je empathie hebt, maar dat was bij deze man ver te zoeken. Ik gaf aan dat ik de klik niet voelde en of er andere mogelijkheden waren, hij gaf aan van niet. Later de huisarts gebeld bleken er wel meerdere praktijkondersteuners te zijn…

Het schrijven hier helpt me wel. Merk dat ik het lastig vind om dit allemaal aan m’n vrienden te vertellen. Gisteren had ik iemand uitgenodigd maar na een kwartier was het mij al te veel. Dus dan op deze manier berichten te versturen helpt dan wel!

Gr D.

Zeeeer frustrerend kan ik me voorstellen. Ik heb ook tijden gehad dat het me enorm veel moeite kostte om gewoon even de supermarkt in te gaan. En moeten huilen of in paniek raken als ik dan even iets niet kon vinden. Voorheen met schaamte maar nu denk ik, ik blijf wel mooi doen wat lukt!  Dat andere mensen dan maar denken wat ze willen, dat doen ze hoe dan ook toch al..
Klinkt eigenlijk ook wel een beetje als burn-out klachten, al zijn er vaak overeenkomsten met burn-out/ depressie en/of angst en paniek. 
 
Goed dat je aangeeft dat het niet klikt met POH, 
mijn ervaring is dat het dan extra zwaar is en veel energie kost om iets van therapie te doen. 
En super dat je er dan achteraan gaat, ook dat kan soms bakken met energie kosten.

Ik ga in dit topic even gewoon door met m’n verhaal als jullie het niet erg vinden

Vandaag weer stappen gezet in de goede richting. Ik heb vandaag mijn teammanager gesproken en besproken dat ik voorlopig in de ziektewet blijf. Voor mezelf gun ik me de tijd tot september om even niet te werken. Ik was eerder dit jaar natuurlijk al uitgevallen maar denk dat ik nu inderdaad burn-out klachten heb gekregen omdat ik te ongeduldig met mezelf was. Nu weer bij 0 beginnen dus en rustig opbouwen met af en toe een wandeling en afspreken met iemand, hopelijk over een tijdje weer sporten en de zin in het leven terug vinden.

Wat betreft de antidepressiva, daar heb ik van de week weer een afspraak over, maar ik heb nog steeds erg het gevoel dat ik daarvan af wil. Mij werd nog aangeraden om een second option te vragen bij een psychiater, iemand daar ervaring mee? Toch gek dat een huisarts dit mag uitschrijven, maar wat kan een psychiater hier beter over adviseren?

Ook ben ik vandaag gebeld door de verslavingszorg. Dit traject heb ik nu afgerond, maar ze vinden het erg vervelend om me te laten gaan terwijl het niet goed met me gaat. Zeker omdat ik voorlopig nog niet ergens anders terecht kan. Dat heb ik nog nooit meegemaakt en waardeer ik heel erg van deze kliniek. Dus daar heb ik nu weer een paar gesprekken ingepland.

Gr D.

Hoi D, 

Huisarts weten gewoon niet het erg veel van ad. Ik vind het advies niet gek.  De psychiater is wat meer gespecialiseerd.  Wellicht heeft de kliniek er 1 in huis? Dan kan je sneller terecht mogelijk.  Mogelijk kunnen ze je ook wat depressie begeleiding geven,  die kliniek .  Beter dan die poh  oplossing lijkt me..  
Of heeft de ha hier ideeen over? 

Pak gerust wat je aangeboden krijgt en  wat in je bereik ligt . Al is t maar om je het huis uit te krijgen , om  ergens steun te krijgen en van daaruit verder te kunnen. Het vervelende bij depressie is is dat t n hoop zoeken is vaak. 

Sterkte, Mabel

Ik ga in dit topic even gewoon door met m’n verhaal als jullie het niet erg vinden

Vandaag weer stappen gezet in de goede richting. Ik heb vandaag mijn teammanager gesproken en besproken dat ik voorlopig in de ziektewet blijf. Voor mezelf gun ik me de tijd tot september om even niet te werken. Ik was eerder dit jaar natuurlijk al uitgevallen maar denk dat ik nu inderdaad burn-out klachten heb gekregen omdat ik te ongeduldig met mezelf was. Nu weer bij 0 beginnen dus en rustig opbouwen met af en toe een wandeling en afspreken met iemand, hopelijk over een tijdje weer sporten en de zin in het leven terug vinden.

Wat betreft de antidepressiva, daar heb ik van de week weer een afspraak over, maar ik heb nog steeds erg het gevoel dat ik daarvan af wil. Mij werd nog aangeraden om een second option te vragen bij een psychiater, iemand daar ervaring mee? Toch gek dat een huisarts dit mag uitschrijven, maar wat kan een psychiater hier beter over adviseren?

Ook ben ik vandaag gebeld door de verslavingszorg. Dit traject heb ik nu afgerond, maar ze vinden het erg vervelend om me te laten gaan terwijl het niet goed met me gaat. Zeker omdat ik voorlopig nog niet ergens anders terecht kan. Dat heb ik nog nooit meegemaakt en waardeer ik heel erg van deze kliniek. Dus daar heb ik nu weer een paar gesprekken ingepland.

Gr D.

Ja zeker, lees graag hoe het verder gaat
Wat fijn om te horen dat je het gevoel hebt de goede richting op te gaan. 
Rustig opbouwen kan idd soms frustrerend zijn, bij mezelf wil ik ook altijd een hoop zodra het ff gaat. Om dan vervolgens weer totaal overprikkeld te zijn/ te crashen, grrr.
Misschien lukt gewoon wandelen ipv echt sporten?  Al is dat met dit weer natuurlijk een beetje bagger...

Er zijn meer mensen die zich afvragen of huisartsen wel zoveel antidepressiva en gelijksoortig medicatie moet uitschrijven maar het is volgens mij meer regel dan uitzondering. Ik ben er ook aan door m'n huisarts ipv psych.

Lijkt me idd heel fijn dat zo'n kliniek zich nog om je bekommerd ondanks dat je al "klaar" bent daar.

Succes en maybe tot horens

Ja hoor. Gisteren zo’n opleving ik werd zelfs een beetje enthousiast. Ik dacht zou het dan toch die medicatie zijn die gaat werken. Maar toen kon ik ineens niet slapen, uiteindelijk om 5 uur in slaap gevallen en om 8 uur uit m’n bed gebeld door de arbo arts… En ja hoor daar komt de angst spanning piekeren somberheid en depressie weer. Ik kan en wil weer helemaal niks. Al m’n voornemens zijn ineens weer verloren gegaan. Ik ben vooral bang om naar buiten te gaan en mensen tegen te komen ofzo. Het werkt allemaal toch maar raar in dat hoofd. Maar goed dan maar weer een off day en uitrusten heb ik tegen mezelf gezegd, morgen weer een nieuwe dag met nieuwe kansen. 

Morgen heb ik het gesprek bij de huisarts en vrijdag bij de kliniek dus dan neem ik jullie tips.

Gr D.

Van de week weer bij de huisarts geweest. Ik was nu over de 4 weken met het gebruik van de antidepressiva maar heb samen met de huisarts besloten er weer mee te stoppen. Ik vind het geen doen leven onder invloed van dat spul. Ik denk wel dat ik gevoeld heeft wat het moet doen maar dat is helemaal niet wat ik wil. Ik voel me erdoor wel rustiger in m’n hoofd en kan ook beter met mezelf zijn maar vervolgens blijf ik maar liggen. Soms staar ik gewoon een uur lang ergens naar en keek ik op de klok en dacht ik “Huh hoe dan?” Of valt me tv uit omdat ie al te lang op dezelfde zender staat. En zo herken ik mezelf. Ik Ben iemand die actief is en eropuit wil, niet zoals dit. Ik heb het ook bij andere gezien die het gebruiken, altijd maar zo afgevlakt, nam en niet aanwezig.

Na goed nu dus cold turkey stoppen en dat merk je dan ook wel weer. Ik dacht gisteren dat m’n hart uit m’n borst kast ging klappen. Gelukkig gaat de komende dagen de zon lekker schijnen dus hoop dat die bijwerkingen snel weg zijn.

Wel heb ik een afspraak gemaakt bij een homeopaat om te kijken of die wat te bieden heeft. Ik ben daar wel nieuwsgierig naar. Iemand daar ervaring mee?
Ik ga in iedergeval nooit meer aan de antidepressiva…

Gr D.

Hoi D, 

Je kan st janskruid  5 htp e.d proberen maar daar zal een homeopaat iets over weten , weet alleen niet of dit onder honeopatie valt. Denk het niet.  Homeopathie is veelal werken met verdunningen. 

Mocht je nog een geheel ander werkend ad middel, ook tegen verslavingen, adhd achtige  berschijnselen overwegen te  proberen , vraag dan s je verslavingsarts info over wellbutrin/ bupropion .
Daarbij is in en uitwerken naar mijn ervaring geen drama,  dus wat eenvoudig te proberen. 
Dit is slechts persoonlijk gekleurde  info en geen advies!

Sterkte!

Hoi D, 

Je kan st janskruid  5 htp e.d proberen maar daar zal een homeopaat iets over weten , weet alleen niet of dit onder honeopatie valt. Denk het niet.  Homeopathie is veelal werken met verdunningen. 

Mocht je nog een geheel ander werkend ad middel, ook tegen verslavingen, adhd achtige  berschijnselen overwegen te  proberen , vraag dan s je verslavingsarts info over wellbutrin/ bupropion .
Daarbij is in en uitwerken naar mijn ervaring geen drama,  dus wat eenvoudig te proberen. 
Dit is slechts persoonlijk gekleurde  info en geen advies!

Sterkte!

Naar mijn weten worden st. Janskruid en 5htp  wel sterk afgeraden in combinatie met reguliere medicatie dus ik zou even informatie opzoeken en afwegen voor en hoe je iets gaat nemen. 

Wou dit ff melden...