Hoi, ik ben Paul.

Tunnels, vliegtuigen, alleen zijn, sociale contacten, het uitgaan van mijn partner, een buikje krijgen, financiële stabiliteit verliezen, gek worden, verslaafd raken, kleine ruimtes, ik ben er bang voor.
Gek genoeg ben ik niet bang voor de dood. Althans, nog niet. Het piekeren en de demonen in mijn hoofd zijn constant op zoek naar angst. Ik ben continu onrustig en ervaar veel paniekaanvallen. Het is slopend, ik wil er vanaf.
Ik slaap slecht en mijn relatie staat op het spel. Alles in mijn relatie lijkt soms een bedreiging te zijn. Exen, andere mannen, het feit dat ik niet altijd bij mijn liefste kan zijn.
Ik ben mijn angst niet. Ik wil graag kunnen vetrouwen en ontspannen. Ik wil niet achterdochtig en jaloers zijn.
Hoe kom ik hier in godsnaam vanaf?
Schematherapie lijkt niet te werken, medicatie slaat niet aan of maakt de klachten erger. EMDR helpt niet.
Ik heb hulp nodig en/of tips.

Ik lees graag jullie bevindingen en ervaringen.

Hoi, ik ben Paul.

Tunnels, vliegtuigen, alleen zijn, sociale contacten, het uitgaan van mijn partner, een buikje krijgen, financiële stabiliteit verliezen, gek worden, verslaafd raken, kleine ruimtes, ik ben er bang voor.
Gek genoeg ben ik niet bang voor de dood. Althans, nog niet. Het piekeren en de demonen in mijn hoofd zijn constant op zoek naar angst. Ik ben continu onrustig en ervaar veel paniekaanvallen. Het is slopend, ik wil er vanaf.
Ik slaap slecht en mijn relatie staat op het spel. Alles in mijn relatie lijkt soms een bedreiging te zijn. Exen, andere mannen, het feit dat ik niet altijd bij mijn liefste kan zijn.
Ik ben mijn angst niet. Ik wil graag kunnen vetrouwen en ontspannen. Ik wil niet achterdochtig en jaloers zijn.
Hoe kom ik hier in godsnaam vanaf?
Schematherapie lijkt niet te werken, medicatie slaat niet aan of maakt de klachten erger. EMDR helpt niet.
Ik heb hulp nodig en/of tips.

Ik lees graag jullie bevindingen en ervaringen.

Dag Paul, 

Allereerst welkom op het forum!
Ook ik ben bekend met angst. Angst is soms ook een nuttig gevoel en dan beschermt het ons tegen reëel onheil. Jij en ik en velen hier hebben last van angsten die ons belemmeren om prettig te leven. Vroeger had ik wel veel meer last van angsten en liet ik die angsten ook veel meer mijn leven bepalen. Deed ik veel dingen niet en zei ik afspraken vaak af met een smoes. Zie jij bij jezelf geen verbetering in de loop van de tijd, Paul? Door de angst heen gaan is volgens mij de beste remedie. Dan ontdek je dat de "apen en beren" er niet of in mindere mate zijn dan je had gedacht. Er helemaal vanaf komen? Bij sommigen lukt dat misschien, maar bij mij blijft de angst wel bestaan. Een volgende keer is ie weer aanwezig. Misschien iets minder heftig, maar hij is er nog steeds. Daar baal ik dan ook wel van, maar het is niet anders.
Sinds 2008 ga ik op vakantie. In 2008, om te kijken hoe het ging, 2 weekjes Appelscha. Ging aardig goed. Het jaar daarop naar Denemarken. Ik scheet 7 kleuren, maar uiteindelijk een fijne vakantie gehad en wat was ik trots op mezelf. Daarna volgden Zweden, Noorwegen, Ierland, Duitsland en dit jaar Frankrijk. Ook 2x met het vliegtuig, wat ik nooit durfde. Geweldig vond ik dat. Bij iedere vakantie heb ik last van angst. Ook dit jaar weer. "Wat heb ik mezelf nu weer aangedaan", denk ik dan. Bang dat er van alles mis zal gaan, autopech, tolwegen, de hele vakantie depressief, slecht bed en noem maar op. Ben ik éénmaal onderweg, dan wordt het beter. Je bent inderdaad je angst niet, je hebt angst. Mijn ouders waren ook "angsthazen" en kampten met depressie. Daar komt veel, van waar ik last van heb, vandaan. Hoe was jouw jeugd? Heb in mijn leven ook best veel psychotherapie gedaan. Heeft ook best geholpen, maar wondermiddelen heb ik niet ontdekt. Er mee leren leven, accepteren dat het er is en er steeds maar weer doorheen gaan. Lukt mij ook niet altijd, hoor. Het is inderdaad ook slopend, dat merk ik ook regelmatig.
Ik hoop dat je hier wat mee kunt Paul!

Succes en een lieve groet, Alex

Hoi, ik ben Paul.

Tunnels, vliegtuigen, alleen zijn, sociale contacten, het uitgaan van mijn partner, een buikje krijgen, financiële stabiliteit verliezen, gek worden, verslaafd raken, kleine ruimtes, ik ben er bang voor.
Gek genoeg ben ik niet bang voor de dood. Althans, nog niet. Het piekeren en de demonen in mijn hoofd zijn constant op zoek naar angst. Ik ben continu onrustig en ervaar veel paniekaanvallen. Het is slopend, ik wil er vanaf.
Ik slaap slecht en mijn relatie staat op het spel. Alles in mijn relatie lijkt soms een bedreiging te zijn. Exen, andere mannen, het feit dat ik niet altijd bij mijn liefste kan zijn.
Ik ben mijn angst niet. Ik wil graag kunnen vetrouwen en ontspannen. Ik wil niet achterdochtig en jaloers zijn.
Hoe kom ik hier in godsnaam vanaf?
Schematherapie lijkt niet te werken, medicatie slaat niet aan of maakt de klachten erger. EMDR helpt niet.
Ik heb hulp nodig en/of tips.

Ik lees graag jullie bevindingen en ervaringen.

Hoi Paul, ik herken de angst, ik heb er ook zoveel last van. Ook veel irreële angsten, angst voor van alle soorten dingen. Ik lees je bent continu onrustig en ervaart veel paniek, ik heb daarvoor wel medicijnen , ik neem escitalopram en als het nodig is een alprozolam. Dit zijn twee medicijnen die wel inwerken op de angst. Maar toch ervaar  ik nog vaak angst ondanks de medicijnen. Ik herken je angst in je relatie , in het begin van de relatie had ik er ook veel last van maar het vertrouwen groeide gelukkig met de jaren samen zijn. Achterdochtig en jaloers zijn vervelende emoties waar we ons dan ook nog eens schuldig om voelen. In de loop van de jaren heb ik wel hard gewerkt aan mijn stabiliteit en zijn de vervelende emoties toch wat beter geworden. Ik heb dialectische gedragstraining gevolgd en heb geleerd om juist de dingen te gaan doen waar je angstig voor bent, er door te gaan als het ware dan word je wat zelfzekerder en wordt de angst gekanaliseerd in vertrouwen. Voor jaloezie denk ik dat het belangrijk is om ons verder persoonlijk te ontwikkelen , dingen doen voor jezelf en alleen zonder partner zodat je zelfvertrouwen groeit en je ook nog een eigen leven hebt naast de relatie. Jammer dat je schematherapie en emdr niet heeft geholpen. Ikzelf heb deze therapieën nog niet kunnen volgen maar lijkt me nogthans wel nuttig. Ik hoop dat het jou steunt te horen dat er ook nog andere mensen worstelen met deze vervelende emoties. Schrijf gerust van je af we hoeven ons niet te schamen voor deze emoties groetjes cyranno.

Welkom op het forum Paul.

Jeetje wat naar je verhaal. Wel herkenning hier, heb ook een periode paniekaanvallen gehad. 
Welke medicatie neem je?  Door aanhoudende paniekaanvallen ben ik ook aan de medicatie geraakt. Ben nu de dosis aan't verlagen en heb het idee dat ik wel weer iets scherper dingen ervaar.
Soms is er bij mij ook onrust en angst en weet ik niet eens waarom! Enorm frustrerend, maar ik probeer er nu maar doorheen te gaan.
Vervelend dat je therapie niet heeft geholpen. EMDR heb ikzelf nog niet gehad. 
Kun je een beetje praten met je partner? 

Hopelijk lucht het wat op om van je af te schrijven hier. Sterkte!

Hallo Paul,
 welkom op dit forum. 
Ik ben zelf ook   bekend met de beperkende gevolgen van  angst. Helemaal er vanaf komen is denk ik niet reëel.
 Maar het kan altijd beter. Ik weet qua medicatie dat voor dit euvel vaak clomipramine word ingezet. Er zijn mensen die hier  veel baat bij hebben. (Alleen mijn lichaam verdroeg gaat middel dus niet.)  
Je kan ook eens kijken op de Adf-site ,de angst dwang en fobie stichting . Dat is een lotgenoten gebeuren en daar kun je veel mensen ontmoeten met hetzelfde aan ervaringen. Ze organiseren ook best veel. 

Veel sterkte en groetjes.

Hoi Paul,

Allereerst dapper dat je je eigen gevoelens hier zo openlijk durft te delen. Ook zag ik dat je had gereageerd op mijn voorstelpost, waarin ik ook mijn ervaring heb gedeeld over mijn vroegere relatie.

Ik herken mij volledig in de achterdochtige gevoelens naar je partner. In mijn relatie voelde ik dit ook constant. Elke aantrekkelijke man in haar nabijheid was voor mij soms praktisch een soort vijand, daarop gedroeg ik mij dan ook enorm jaloers en wantrouwend. Zelfs vrienden waren dan soms een point of interest. Toen mijn expartner ook daadwerkelijk vreemd bleek te gaan, sloegen mijn gedachten op hol. We hebben het nog een half jaar vol gehouden maar ik heb het haar nooit meer kunnen vergeven, laatstaan vertrouwen.

Wel durf ik te stellen dat mijn partner destijds is vreemd gegaan omdat ik mij op voorhand al een soort obsessief jaloers gedroeg, en niet de steun, het vertrouwen, of de rustige basis was waar zij daadwerkelijk behoefde aan had.

En al deze jaloezie, kwam voort uit het gevoel dat ik mijzelf niet genoeg vond, voor haar. Ik was tot over mijn oren verliefd, al jaren voor de relatie. In je hoofd verheerlijk je iemand dan tot in den treure, en is niks of niemand genoeg.

Zorg dat je al je gevoelens uitspreekt tegen je partner, en handel niet alleen vanuit wat je voelt. Let er wel op dat jouw jaloezie en achterdocht geen reden kunnen zijn om haar van haar vrijheden te onthouden. Dit zou zelfs schadelijk kunnen zijn. Ze moet met haar vrienden uit kunnen gaan, ze moet vrijuit naar andere mannen kunnen kijken (doen we allemaal, ook in relaties), en ze moet zichzelf kunnen zijn bij je, op welke manier dan ook.

Praat er samen over, wees je bewust van je gedrag veroorzaakt door deze gevoelens, en beschouw dit niet als rechtvaardig.

Ik hoop dat je je weg in deze angsten gaat vinden Paul, uit je tekst kan je verstaan dat je een helder persoon bent, met een goed rationeel vermogen. Probeer soms met een rationeel verstand over je angsten na te denken, om het dan te kunnen analyseren. Voor mij werkt het rationeel analyseren van mijn gevoelens in nuchtere toestand erg goed.

Ik hoop dat je je gevoelens en ontwikkelingen met ons blijft delen. 

En we hebben ook nog eens dezelfde voornaam :-)!

Groet, VriendelijkeReus (Paul)