ik snap je lijden. en de hel. echt. maar doe het niet.
ik ken de donkere plek waar je bent. nu.
en het lijkt alsof het voorheen en in de toekomst ook zo donker zal zijn.
dat is de depressie die spreekt.
de gedachtes, de herinneringen, zijn een leugen.
stel het uit. de daad.
het kan altijd nog.
maar geef het nog een kans.
blijf er nog even, en nog even langer. ok?
het gaat over.. beloofd! en misschien komt het weer terug en ook dan gaat het weer over.. ik hoop dat je dit leest.

ik snap je lijden. en de hel. echt. maar doe het niet.
ik ken de donkere plek waar je bent. nu.
en het lijkt alsof het voorheen en in de toekomst ook zo donker zal zijn.
dat is de depressie die spreekt.
de gedachtes, de herinneringen, zijn een leugen.
stel het uit. de daad.
het kan altijd nog.
maar geef het nog een kans.
blijf er nog even, en nog even langer. ok?
het gaat over.. beloofd! en misschien komt het weer terug en ook dan gaat het weer over.. ik hoop dat je dit leest.

Goede Zerodix
Ja je gelieven zouden er ontzaglijk veel verdriet van hebben. Allemaal samen een veelvoud van jouw lijden. En dat lijden is al niet te dragen nu begrijp ik heel goed.
Spreek alsjeblieft met een hulpverlener ook al ben je voor jouw gevoel uitgewinkeld daarin misschien.
Je wilt dat jouw lijden stopt en dat is zo enorm goed voorstelbaar voor iedereen hier... toch smeek ik je een ander pad te kiezen.
Ik ben er als omstander twee keer dichtbij geweest wat het effect is van zelfmoord op de achterblijvenden. Het is een bominslag: Iedereen vraagt zich af: had ik iets kunnen doen. Geef ze die kans. Vraag aan hen wat je nodig hebt. Gezelschap, in stilte samenzijn misschien, samen iets simpels doen. Etc etc net wat jij nodig hebt, vraag het ze zo precies en concreet mogelijk. Alles dat afleidt, helpt. Ik hoop zo voor jou en de jouwen dat je een pad inslaat dat bij hulp uit komt. Er is veel hulp mogelijk ook al zie jij dat nu misschien niet zo. Je hoeft het niet alleen te doen.
Help jezelf en de anderen alsjeblieft om de betere kant op te sturen. Ik voel je wanhoop en dat is de depressie. Daar is mogelijk nog iets aan te sleutelen. Geef en neem die kans. Garanties zijn er niet, het begint allemaal met een sprankje hoop dat er misschien wat verlichting mogelijk is.
Kijk ook eens bij het derde item op deze site over dingen die goed gaan. Die kant is vaak onderbelicht door bezoekers omdat ze natuurlijk allemaal depri zijn. Maar ook dan gebeuren er goede dingen die een beter begin in kunnen luiden.je mag hier klagen en best ook zeuren en wanhopig zijn en het allemaal vertellen. Daarnaast kan je ook de sprankjes hoop zoeken en vinden. Tegen de stroom in. 
Bij het schrijven realiseer je je wellicht ook wat mensen voor waarde hebben voor jou en vaak weet je niet wat jij voor hen betekent ook al ben je depri. Mijn jeugdvriend zei: ook depri ben je goed gezelschap! Dat wist ik niet, goed dat we erover spraken!!jij bent voor anderen van grote waarde ook al weet je dat niet!!
Dat blijkt vaak achteraf pas. Zonde!

---

ik snap je lijden. en de hel. echt. maar doe het niet.
ik ken de donkere plek waar je bent. nu.
en het lijkt alsof het voorheen en in de toekomst ook zo donker zal zijn.
dat is de depressie die spreekt.
de gedachtes, de herinneringen, zijn een leugen.
stel het uit. de daad.
het kan altijd nog.
maar geef het nog een kans.
blijf er nog even, en nog even langer. ok?
het gaat over.. beloofd! en misschien komt het weer terug en ook dan gaat het weer over.. ik hoop dat je dit leest.

Goede Zerodix
Ja je gelieven zouden er ontzaglijk veel verdriet van hebben. Allemaal samen een veelvoud van jouw lijden. En dat lijden is al niet te dragen nu begrijp ik heel goed.
Spreek alsjeblieft met een hulpverlener ook al ben je voor jouw gevoel uitgewinkeld daarin misschien.
Je wilt dat jouw lijden stopt en dat is zo enorm goed voorstelbaar voor iedereen hier... toch smeek ik je een ander pad te kiezen.
Ik ben er als omstander twee keer dichtbij geweest wat het effect is van zelfmoord op de achterblijvenden. Het is een bominslag: Iedereen vraagt zich af: had ik iets kunnen doen. Geef ze die kans. Vraag aan hen wat je nodig hebt. Gezelschap, in stilte samenzijn misschien, samen iets simpels doen. Etc etc net wat jij nodig hebt, vraag het ze zo precies en concreet mogelijk. Alles dat afleidt, helpt. Ik hoop zo voor jou en de jouwen dat je een pad inslaat dat bij hulp uit komt. Er is veel hulp mogelijk ook al zie jij dat nu misschien niet zo. Je hoeft het niet alleen te doen.
Help jezelf en de anderen alsjeblieft om de betere kant op te sturen. Ik voel je wanhoop en dat is de depressie. Daar is mogelijk nog iets aan te sleutelen. Geef en neem die kans. Garanties zijn er niet, het begint allemaal met een sprankje hoop dat er misschien wat verlichting mogelijk is.
Kijk ook eens bij het derde item op deze site over dingen die goed gaan. Die kant is vaak onderbelicht door bezoekers omdat ze natuurlijk allemaal depri zijn. Maar ook dan gebeuren er goede dingen die een beter begin in kunnen luiden.je mag hier klagen en best ook zeuren en wanhopig zijn en het allemaal vertellen. Daarnaast kan je ook de sprankjes hoop zoeken en vinden. Tegen de stroom in. 
Bij het schrijven realiseer je je wellicht ook wat mensen voor waarde hebben voor jou en vaak weet je niet wat jij voor hen betekent ook al ben je depri. Mijn jeugdvriend zei: ook depri ben je goed gezelschap! Dat wist ik niet, goed dat we erover spraken!!jij bent voor anderen van grote waarde ook al weet je dat niet!!
Dat blijkt vaak achteraf pas. Zonde!

ik snap je lijden. en de hel. echt. maar doe het niet.
ik ken de donkere plek waar je bent. nu.
en het lijkt alsof het voorheen en in de toekomst ook zo donker zal zijn.
dat is de depressie die spreekt.
de gedachtes, de herinneringen, zijn een leugen.
stel het uit. de daad.
het kan altijd nog.
maar geef het nog een kans.
blijf er nog even, en nog even langer. ok?
het gaat over.. beloofd! en misschien komt het weer terug en ook dan gaat het weer over.. ik hoop dat je dit leest.

Beste Zarodix,

Ik zal helaas nog een tijdje moeten zijn, om geliefden voor te bereiden. Als ik nog iets langer op deze kut wereld moet zijn om anderen misschien een beetje leed te verdragen dan doe ik dat. Ook al wordt het met de dag moeilijker. Ik heb de daad zo al jaren lang uitgesteld. Ik heb altijd mijzelf de tijd tot 21 jaar gegeven, maar ik kan het niet meer. Elke keer als ik me zo voelde zei ik tegen mezelf dat het altijd nog kan, geef het nog even. Maar het wordt nooit beter. Na 10 jaar depressie ben ik er klaar mee. Ik wil graag alles doneren, dus weet nog niet hoe ik het beste kan doen. Ik heb nooit genoten van het leven en zou graag iemand anders helpen om het maximale uit zijn of haar leven te halen. Als donor zou ik dan als bouwsteen toch mooie momenten kunnen meemaken en iemand anders een betere kwaliteit van leven te geven.

Beste Zarodix,

Ik zal helaas nog een tijdje moeten zijn, om geliefden voor te bereiden. Als ik nog iets langer op deze kut wereld moet zijn om anderen misschien een beetje leed te verdragen dan doe ik dat. Ook al wordt het met de dag moeilijker. Ik heb de daad zo al jaren lang uitgesteld. Ik heb altijd mijzelf de tijd tot 21 jaar gegeven, maar ik kan het niet meer. Elke keer als ik me zo voelde zei ik tegen mezelf dat het altijd nog kan, geef het nog even. Maar het wordt nooit beter. Na 10 jaar depressie ben ik er klaar mee. Ik wil graag alles doneren, dus weet nog niet hoe ik het beste kan doen. Ik heb nooit genoten van het leven en zou graag iemand anders helpen om het maximale uit zijn of haar leven te halen. Als donor zou ik dan als bouwsteen toch mooie momenten kunnen meemaken en iemand anders een betere kwaliteit van leven te geven.

Jullie gunnen anderen een beter leven. Zijn zorgvuldig bezig, dus je geeft om anderen. Dan moet dat haast ook wel andersom zijn toch? Als je met stervenden praat is dat meestal het thema he, de liefde daar gaat het om. Gun het jezelf ook alsjeblieft om van gehouden te worden. Ik hoor weinig tot niks over hulpverlening. Is dat geen optie (meer?) er is zo veel mogelijk.....al is het maar om alleen wat stoom af te blazen he. Ik stel me voor dat je erg teleurgesteld kan zijn in het effect, personen en organisaties, maar er zijn misschien nog opties, praat er over alsjeblieft. 
Hier of met wie dan ook

Goede Zerodix
Ja je gelieven zouden er ontzaglijk veel verdriet van hebben. Allemaal samen een veelvoud van jouw lijden. En dat lijden is al niet te dragen nu begrijp ik heel goed.
Spreek alsjeblieft met een hulpverlener ook al ben je voor jouw gevoel uitgewinkeld daarin misschien.
Je wilt dat jouw lijden stopt en dat is zo enorm goed voorstelbaar voor iedereen hier... toch smeek ik je een ander pad te kiezen.
Ik ben er als omstander twee keer dichtbij geweest wat het effect is van zelfmoord op de achterblijvenden. Het is een bominslag: Iedereen vraagt zich af: had ik iets kunnen doen. Geef ze die kans. Vraag aan hen wat je nodig hebt. Gezelschap, in stilte samenzijn misschien, samen iets simpels doen. Etc etc net wat jij nodig hebt, vraag het ze zo precies en concreet mogelijk. Alles dat afleidt, helpt. Ik hoop zo voor jou en de jouwen dat je een pad inslaat dat bij hulp uit komt. Er is veel hulp mogelijk ook al zie jij dat nu misschien niet zo. Je hoeft het niet alleen te doen.
Help jezelf en de anderen alsjeblieft om de betere kant op te sturen. Ik voel je wanhoop en dat is de depressie. Daar is mogelijk nog iets aan te sleutelen. Geef en neem die kans. Garanties zijn er niet, het begint allemaal met een sprankje hoop dat er misschien wat verlichting mogelijk is.
Kijk ook eens bij het derde item op deze site over dingen die goed gaan. Die kant is vaak onderbelicht door bezoekers omdat ze natuurlijk allemaal depri zijn. Maar ook dan gebeuren er goede dingen die een beter begin in kunnen luiden.je mag hier klagen en best ook zeuren en wanhopig zijn en het allemaal vertellen. Daarnaast kan je ook de sprankjes hoop zoeken en vinden. Tegen de stroom in. 
Bij het schrijven realiseer je je wellicht ook wat mensen voor waarde hebben voor jou en vaak weet je niet wat jij voor hen betekent ook al ben je depri. Mijn jeugdvriend zei: ook depri ben je goed gezelschap! Dat wist ik niet, goed dat we erover spraken!!jij bent voor anderen van grote waarde ook al weet je dat niet!!
Dat blijkt vaak achteraf pas. Zonde!

---

Goede Zerodix
Ja je gelieven zouden er ontzaglijk veel verdriet van hebben. Allemaal samen een veelvoud van jouw lijden. En dat lijden is al niet te dragen nu begrijp ik heel goed.
Spreek alsjeblieft met een hulpverlener ook al ben je voor jouw gevoel uitgewinkeld daarin misschien.
Je wilt dat jouw lijden stopt en dat is zo enorm goed voorstelbaar voor iedereen hier... toch smeek ik je een ander pad te kiezen.
Ik ben er als omstander twee keer dichtbij geweest wat het effect is van zelfmoord op de achterblijvenden. Het is een bominslag: Iedereen vraagt zich af: had ik iets kunnen doen. Geef ze die kans. Vraag aan hen wat je nodig hebt. Gezelschap, in stilte samenzijn misschien, samen iets simpels doen. Etc etc net wat jij nodig hebt, vraag het ze zo precies en concreet mogelijk. Alles dat afleidt, helpt. Ik hoop zo voor jou en de jouwen dat je een pad inslaat dat bij hulp uit komt. Er is veel hulp mogelijk ook al zie jij dat nu misschien niet zo. Je hoeft het niet alleen te doen.
Help jezelf en de anderen alsjeblieft om de betere kant op te sturen. Ik voel je wanhoop en dat is de depressie. Daar is mogelijk nog iets aan te sleutelen. Geef en neem die kans. Garanties zijn er niet, het begint allemaal met een sprankje hoop dat er misschien wat verlichting mogelijk is.
Kijk ook eens bij het derde item op deze site over dingen die goed gaan. Die kant is vaak onderbelicht door bezoekers omdat ze natuurlijk allemaal depri zijn. Maar ook dan gebeuren er goede dingen die een beter begin in kunnen luiden.je mag hier klagen en best ook zeuren en wanhopig zijn en het allemaal vertellen. Daarnaast kan je ook de sprankjes hoop zoeken en vinden. Tegen de stroom in. 
Bij het schrijven realiseer je je wellicht ook wat mensen voor waarde hebben voor jou en vaak weet je niet wat jij voor hen betekent ook al ben je depri. Mijn jeugdvriend zei: ook depri ben je goed gezelschap! Dat wist ik niet, goed dat we erover spraken!!jij bent voor anderen van grote waarde ook al weet je dat niet!!
Dat blijkt vaak achteraf pas. 

Bedankt

Bedankt

Mij helpt het in wanhopige momenten om te ademen naar een prettige lege ruimte in mijn hoofd. En zo zijn er een hoop trucjes waar je tijdelijk verlichting uit kan halen. Meditatie, juist om te voelen wat er is, dat dat ok is en je er niet dood aan gat etc. Het is dagelijks wat werk, maar helpt telkens even.

Jullie gunnen anderen een beter leven. Zijn zorgvuldig bezig, dus je geeft om anderen. Dan moet dat haast ook wel andersom zijn toch? Als je met stervenden praat is dat meestal het thema he, de liefde daar gaat het om. Gun het jezelf ook alsjeblieft om van gehouden te worden. Ik hoor weinig tot niks over hulpverlening. Is dat geen optie (meer?) er is zo veel mogelijk.....al is het maar om alleen wat stoom af te blazen he. Ik stel me voor dat je erg teleurgesteld kan zijn in het effect, personen en organisaties, maar er zijn misschien nog opties, praat er over alsjeblieft. 
Hier of met wie dan ook

Hoi, 

Ik heb dat jaren geprobeerd. Veel gesprekken gehad, al vanaf het begin van de depressie en voordat het begon. Niets hielp. Ik geloof niet dat er iets is dat mij kan helpen. Vooral omdat ik mijzelf erg in de weg sta.

---

Goede Zerodix
Ja je gelieven zouden er ontzaglijk veel verdriet van hebben. Allemaal samen een veelvoud van jouw lijden. En dat lijden is al niet te dragen nu begrijp ik heel goed.
Spreek alsjeblieft met een hulpverlener ook al ben je voor jouw gevoel uitgewinkeld daarin misschien.
Je wilt dat jouw lijden stopt en dat is zo enorm goed voorstelbaar voor iedereen hier... toch smeek ik je een ander pad te kiezen.
Ik ben er als omstander twee keer dichtbij geweest wat het effect is van zelfmoord op de achterblijvenden. Het is een bominslag: Iedereen vraagt zich af: had ik iets kunnen doen. Geef ze die kans. Vraag aan hen wat je nodig hebt. Gezelschap, in stilte samenzijn misschien, samen iets simpels doen. Etc etc net wat jij nodig hebt, vraag het ze zo precies en concreet mogelijk. Alles dat afleidt, helpt. Ik hoop zo voor jou en de jouwen dat je een pad inslaat dat bij hulp uit komt. Er is veel hulp mogelijk ook al zie jij dat nu misschien niet zo. Je hoeft het niet alleen te doen.
Help jezelf en de anderen alsjeblieft om de betere kant op te sturen. Ik voel je wanhoop en dat is de depressie. Daar is mogelijk nog iets aan te sleutelen. Geef en neem die kans. Garanties zijn er niet, het begint allemaal met een sprankje hoop dat er misschien wat verlichting mogelijk is.
Kijk ook eens bij het derde item op deze site over dingen die goed gaan. Die kant is vaak onderbelicht door bezoekers omdat ze natuurlijk allemaal depri zijn. Maar ook dan gebeuren er goede dingen die een beter begin in kunnen luiden.je mag hier klagen en best ook zeuren en wanhopig zijn en het allemaal vertellen. Daarnaast kan je ook de sprankjes hoop zoeken en vinden. Tegen de stroom in. 
Bij het schrijven realiseer je je wellicht ook wat mensen voor waarde hebben voor jou en vaak weet je niet wat jij voor hen betekent ook al ben je depri. Mijn jeugdvriend zei: ook depri ben je goed gezelschap! Dat wist ik niet, goed dat we erover spraken!!jij bent voor anderen van grote waarde ook al weet je dat niet!!
Dat blijkt vaak achteraf pas. Zonde!

---

Goede Zerodix
Ja je gelieven zouden er ontzaglijk veel verdriet van hebben. Allemaal samen een veelvoud van jouw lijden. En dat lijden is al niet te dragen nu begrijp ik heel goed.
Spreek alsjeblieft met een hulpverlener ook al ben je voor jouw gevoel uitgewinkeld daarin misschien.
Je wilt dat jouw lijden stopt en dat is zo enorm goed voorstelbaar voor iedereen hier... toch smeek ik je een ander pad te kiezen.
Ik ben er als omstander twee keer dichtbij geweest wat het effect is van zelfmoord op de achterblijvenden. Het is een bominslag: Iedereen vraagt zich af: had ik iets kunnen doen. Geef ze die kans. Vraag aan hen wat je nodig hebt. Gezelschap, in stilte samenzijn misschien, samen iets simpels doen. Etc etc net wat jij nodig hebt, vraag het ze zo precies en concreet mogelijk. Alles dat afleidt, helpt. Ik hoop zo voor jou en de jouwen dat je een pad inslaat dat bij hulp uit komt. Er is veel hulp mogelijk ook al zie jij dat nu misschien niet zo. Je hoeft het niet alleen te doen.
Help jezelf en de anderen alsjeblieft om de betere kant op te sturen. Ik voel je wanhoop en dat is de depressie. Daar is mogelijk nog iets aan te sleutelen. Geef en neem die kans. Garanties zijn er niet, het begint allemaal met een sprankje hoop dat er misschien wat verlichting mogelijk is.
Kijk ook eens bij het derde item op deze site over dingen die goed gaan. Die kant is vaak onderbelicht door bezoekers omdat ze natuurlijk allemaal depri zijn. Maar ook dan gebeuren er goede dingen die een beter begin in kunnen luiden.je mag hier klagen en best ook zeuren en wanhopig zijn en het allemaal vertellen. Daarnaast kan je ook de sprankjes hoop zoeken en vinden. Tegen de stroom in. 
Bij het schrijven realiseer je je wellicht ook wat mensen voor waarde hebben voor jou en vaak weet je niet wat jij voor hen betekent ook al ben je depri. Mijn jeugdvriend zei: ook depri ben je goed gezelschap! Dat wist ik niet, goed dat we erover spraken!!jij bent voor anderen van grote waarde ook al weet je dat niet!!
Dat blijkt vaak achteraf pas. 

Bedankt

Hoi, 

Ik heb dat jaren geprobeerd. Veel gesprekken gehad, al vanaf het begin van de depressie en voordat het begon. Niets hielp. Ik geloof niet dat er iets is dat mij kan helpen. Vooral omdat ik mijzelf erg in de weg sta.

---

Bedankt

Ja joh ach jemig wat een lange weg dan ja je leest telkens weer over ontdekkingen en nieuwe pillen vernieuwde technieken zoals emdr, schioken etc etc ik gebruikte AD de laatste 15 jaar af en aan. Had er wel naar bij maar De oude is uitgewerkt. Zoek nu nieuwe en dat duurt zeer Lang. Ook erg hopeloos maar draaglijk. Met ook wat goede 
 momenten tussendoor. Kan me dus iets voorstellen bij wat je zegt.

Ok, a3
Ik vind het allemaal heel begrijpelijk dat je zo denkt. Zelf ben ik ook wel geneigd zo te denken. Bij mij wil het ook maar niet veel beter gaan . Het is ook werkelijk strontvervelend, niet te harden  en zeer zeer ontmoedigend. 

Maar mag ik je vragen wat meer hier over te vertellen?  Klachten , voorgeschiedenis,  behandelingen etc.
Ik ben namelijk heel erg goed op de hoogte van het aanbod, ook expirimenteel, heb mezelf er nog niet goed genoeg mee kunnen helpen, ik heb nog t een en ander op mijn lijstje om te proberen , en al heel veel gedaan.
Ik neem aan dat jij er ook  alles aan geprobeerd wilt hebben,  op basis waarvan zou je anders overgaan tot een dergelijke dramatische en niet omkeerbare actie? Dan zijn er  wellicht toch acties die minder schadelijk zijn, ligt voor de hand toch om die dan eerst te proberen ? 
Het klinkt niet alsof je nog veel te verliezen hebt, dus vertel eens. 

Liefs, Mabel

Ok, a3
Ik vind het allemaal heel begrijpelijk dat je zo denkt. Zelf ben ik ook wel geneigd zo te denken. Bij mij wil het ook maar niet veel beter gaan . Het is ook werkelijk strontvervelend, niet te harden  en zeer zeer ontmoedigend. 

Maar mag ik je vragen wat meer hier over te vertellen?  Klachten , voorgeschiedenis,  behandelingen etc.
Ik ben namelijk heel erg goed op de hoogte van het aanbod, ook expirimenteel, heb mezelf er nog niet goed genoeg mee kunnen helpen, ik heb nog t een en ander op mijn lijstje om te proberen , en al heel veel gedaan.
Ik neem aan dat jij er ook  alles aan geprobeerd wilt hebben,  op basis waarvan zou je anders overgaan tot een dergelijke dramatische en niet omkeerbare actie? Dan zijn er  wellicht toch acties die minder schadelijk zijn, ligt voor de hand toch om die dan eerst te proberen ? 
Het klinkt niet alsof je nog veel te verliezen hebt, dus vertel eens. 

Liefs, Mabel

---

Wat een fijne reactie Mabel, daar hebben we allemaal ook iets aan en ik sluit me er geheel bij aan