Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Afgeknapt


#1

Ik ben helemaal uitgekeken op de psychische hulpverlening .

Heel veel soorten behandelingen en heel weinig resultaat , dit bemoeilijkt mijn zoeken naar een nieuwe therapeut /hulpverlener .

Geen vertrouwen  meer . Hier laat ik het maar bij .
Antwoord

#2

Karel,

Ik kan me voorstellen dat het je erg ontmoedigt als er geen goed of voldoende resultaat is. Misschien flauw om te zeggen maar je weet natuurlijk niet hoe het zou zijn zonder die hulp.
Als je medicatie gebruikt raad ik je toch aan om in contact te blijven met minstens iemand die medicatie voor kan schrijven. Dan heb je nog een lijntje om gebruik van te maken als je veranderingen merkt in het leven of in jouw lijf zelf. 
Ook hier op het forum ben en blijf je van harte welkom om je berichten te delen en te wissellen met anderen.

hartelijke groet
Antwoord

#3

Vervelend voor je en te begrijpen hoor. Er wordt zoveel aangeboden en zoveel daarvan zal niet lekker met je matchen. Hopelijk kom je toch eens de juiste persoon voor jou tegen die je verder kan helpen. Succes in je zoektocht!
Antwoord

#4

Hoi Karel,

Herkenbaar  hoor. Je kan er echt helemaal flauw van worden. Ben zelf ook nogal therapiemoe.  Gewissel van hulpverleners, grotendeels hetzelfde aanbod waar je maar net in moet passen.  Het grote pappen en nathouden gehalte. De traagheid als je het wat anders wilt of als iets geregeld moet.
Ik denk dat dit bij de grotere ggz sneller wat erger is dan bij een kleinere aanbieder. 
En ondanks alle therapie die ik met behoorlijke inzet  gevolgd heb was het resultaat geen wezenlijke verandering. Kan ook aan mij liggen , misschien moeilijk te beinvloeden of zo.   
Heb ook alleen nog maar n psychiater,  die ik nogal passief vind. Als ik iets wil werkt ie meestal wel mee,  ook niet van harte, volgt graag de acceptatie lijn oid. 
Maar mischien bedoel jij iets anders?

Liefs Mabel
Antwoord

#5

(13-01-2020, 18:46)Mabel schreef: Hoi Karel,

Herkenbaar  hoor. Je kan er echt helemaal flauw van worden. Ben zelf ook nogal therapiemoe.  Gewissel van hulpverleners, grotendeels hetzelfde aanbod waar je maar net in moet passen.  Het grote pappen en nathouden gehalte. De traagheid als je het wat anders wilt of als iets geregeld moet.
Ik denk dat dit bij de grotere ggz sneller wat erger is dan bij een kleinere aanbieder. 
En ondanks alle therapie die ik met behoorlijke inzet  gevolgd heb was het resultaat geen wezenlijke verandering. Kan ook aan mij liggen , misschien moeilijk te beinvloeden of zo.   
Heb ook alleen nog maar n psychiater,  die ik nogal passief vind. Als ik iets wil werkt ie meestal wel mee,  ook niet van harte, volgt graag de acceptatie lijn oid. 
Maar mischien bedoel jij iets anders?

Liefs Mabel

Ik heb nou ongeveer al 2 jaar geen hulp meer en dus ook geen vertrouwens figuur , dat benauwd me wel eens .
Ik heb nog een zus die ik nu zo ongeveer een jaar of 15 niet meer zie ,en soms overvalt me de angst ''als ze een s overlijd , wat dan , ik denk er maar liever niet aan .

Alhoewel ik nog wel meer te vertellen heb vind ik het nu al weer meer dan genoeg .

Ja Mabel ik ben waarschijnlijk best wel eigenwijs , maar ja dat is allemaal een vorm van zelfbescherming denk ik  .

Over een tijdje schrijf ik mss weer iets . gr Karel 500
Antwoord

#6

(13-01-2020, 21:18)Karel 500 schreef: Ik heb nou ongeveer al 2 jaar geen hulp meer en dus ook geen vertrouwens figuur , dat benauwd me wel eens .
Ik heb nog een zus die ik nu zo ongeveer een jaar of 15 niet meer zie ,en soms overvalt me de angst ''als ze een s overlijd , wat dan , ik denk er maar liever niet aan .

Alhoewel ik nog wel meer te vertellen heb vind ik het nu al weer meer dan genoeg .

Ja Mabel ik ben waarschijnlijk best wel eigenwijs , maar ja dat is allemaal een vorm van zelfbescherming denk ik  .

Over een tijdje schrijf ik mss weer iets . gr Karel 500
Karel,

Ja dat snap ik dat het je soms benauwt dat er geen contact of vertrouwenspersoon meer is voor je. Je staat er dan wel heel erg alleen voor......en hier schrijven is ook een opgave voor je he.
Vanuit een depressie gezien kijk je terug en zie je alleen maar mislukkingen en rampen. Als de depressie om wat voor reden weer eens wat opknapt (ik spreek uit lange ervaring) dan krijg je zoiets van, nou het valt toch wel wat mee met die mislukkingen, er waren ook goed momenten. 
Het is voor jou kennelijk lang geleden dat er lichtere perioden of momenten waren. Ook verdwijnen die uit je geheugen naar de achtergrond bij een depressie. Depressie is actieve geschiedsvervalsing. 
Ik zou je zo graag gunnen dat er zorg aan je besteed werd, dat je wel een contact of vertrouwenspersoon zou vinden. Niet dat dat een tovermiddel is waar je ineens helemaal van herstelt. Dat is misschien te veel gevraagd. Maar dat het wat lichter, draaglijker voor je mag worden. Misschien kunnen medicijnen je daarbij helpen in combinatie met morele steun en minder hooggespannen verwachtingen.... 
Ik begrijp heel goed dat je nu geen fut meer hebt om alweer een nieuwe therapie te starten. Maar ook al genezen therapieen en pillen je niet, je lijdt nu misschien zonder hulp meer dan nodig is.
Je kan ook via persoonlijke berichten met mensen hier contact houden als je wilt he, misschien is dat prettiger voor jou  

ik wens je alle goeds
Antwoord

#7

hoi Karel, 
Ik ben wel heel benieuwd naar je verhaal en hoop dat je het nog eens verteld.

groet,
Run
Antwoord

#8

(15-01-2020, 13:20)Run schreef: hoi Karel, 
Ik ben wel heel benieuwd naar je verhaal en hoop dat je het nog eens verteld.

groet,
Run

Hoi  Run   , wie weet gebeurt dat nog eens ,maar ik ben eigenlijk niet zo'n verteller want mijn ervaring is dat het me meestal niet heeft geholpen .

Ik heb het nu over iets wat voor mij problematisch is .

Over de randverschijnselen zal ik best nog wel eens iets vertellen ,gr Karel 500
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Karel 500 :   • Run
Antwoord

#9

(16-01-2020, 18:50)Karel 500 schreef: Hoi  Run   , wie weet gebeurt dat nog eens ,maar ik ben eigenlijk niet zo'n verteller want mijn ervaring is dat het me meestal niet heeft geholpen .

Ik heb het nu over iets wat voor mij problematisch is .

Over de randverschijnselen zal ik best nog wel eens iets vertellen ,gr Karel 500
Dag Karel,

Ja dat is heel persoonlijk wat helpt en wat niet, jij bent de enige die uit ervaring weet hoe dat werkt bij jou. Je bent geen "flapuit" en dat zal goede redenen hebben. Ik (en anderen hier mogelijk ook) reageer op je omdat mijn eigen ervaring is dat het vaak prettig is als er mensen reageren. Dat je er niet geheel alleen voor staat. Je post zelf dingen dus dan lijkt het toch of je ook reactie wilt. Vragen staat vrij zeggen ze, maar antwoord geven hoef je niet als je niet wilt natuurlijk. 

het goede gewenst
Antwoord

#10
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 17-01-2020, 20:49 door Ans.)

Ik zou toch naar een huisrts gaan om een verwijzing naar een psychiater.
Heb je die al gehad, kun je een andere vragen.
Ik weet niet waar je verzekerd bent ( ziektekosten ) maar je mag naar een ander ziekenhuis, waar je een andere psychiater je mag helpen.
Maar de ziektekostenverzekeraar moet wel een contract met dat ziekenhuis hebben.
Ga naar bijv. een academisch ziekenhuis of een universitair ziekenhuis.


http://www.zorgkaartnederland.nl hier kun je je psychiater zoeken.
Die krijgen van vele patienten een waardering, zo kun je zien of hij of zij goed is.


Ik had een ander probleem met kno artsen.
Keel-neus-oorartsen.
Had daar geen vertrouwen meer in.
Vroeg toen aan de kno arts, dat ik naar een ander ziekenhuis wilde ( een soort van second opnion ).
Uiteindelijk mocht het dan.
Ik wilde naar het Universitair ziekenhuis in Utrecht. 
Ook gekozen door zorgkaartnederland.nl
Ik kom zelf uit Hengelo.
In Utrecht werd ik beter geholpen.

Wens je veel succes.
Laat van je horen.
Groetjes,

Ans Shy
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)