Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Aanpak van therapeute en samen met patiënt Facebookgroep


#1

Beste,

Ik ben hier al een hele tijd lid en vele leden kennen mijn verhaal. Voor wie het niet kent, schets ik het heel kort. Van 2000 tot 2016 samen geweest met mijn vriend. 2009 gaan samenwonen, 2011 een huis gekocht. Van december 2011 tot zomer 2015 verbouwd. 15 augustus 2015 eerste nacht in ons nieuwe huis. Vriend vond zijn draai niet. Voelde zich verschrikkelijk moe. Na die zware verbouwingen ook wel normaal. Maar er leek wel wat meer aan de hand. Ik maakte me zorgen. In december crashte hij voor de eerste keer. Hij wist niets meer, dacht aan alles, maar wist eigenlijk niet aan wat,... Vanaf februari 2016 aan de antidepressiva (Sipralexa en Trazolan). Twee maanden later geen sikkepit beter. Dan therapeut gebeld. Ik had een nummer van iemand, maar die nam niet onmiddellijk op en omdat ik ten einde raad was, belde ik een andere. Had het kaartje gekregen van de huisarts dus ik vertrouwde erop. In april 2016 ging mijn vriend voor het eerst naar haar, maar naar mijn aanvoelen hield ze er rare praktijken op na. Ik mocht niet bij de gesprekken (maar moest wel zelf op gesprek), ik hoorde dat ze ooit naar het buitenland had willen vluchten met een minderjarige (waar ze een relatie mee had), ik moest sms'en sturen over wat we samen hadden gedaan,...

Ik kende helemaal niets van de wereld van psychologen en therapeuten en ik stelde me wel vragen, maar ik wilde er ook niet te moeilijk over doen. Uiteindelijk crashte mijn vriend in juni 2016 en zij is dan op 'crisisgesprek' gekomen. Eerst wilde ze dat niet en moest ik mijn vriend maar laten platspuiten door de huisarts (maar ik wilde dat echt niet) en uiteindelijk kwam ze bij ons thuis en stelde ze twee keuzes voor: binnen in psychiatrie of terug naar zijn ouders (om even uit te rusten). Hij wilde zeker niet naar psychiatrie dus koos hij voor zijn ouders.
Ik weet niet hoe het exact allemaal gelopen is, maar ik leek van de dag dat hij naar haar praktijk ging geen vat meer op hem te hebben.
Ze haalde hem bij me weg, maar ik dacht dat het was om ons te helpen.
De eerste dagen kwam mijn vriend bij me langs ('s morgens en 's avonds). Zaten we even samen, knuffelden we, spraken we elkaar moed in en ging alles heel liefdevol. Dat deed hij zo vier dagen. De vijfde dag moest hij terug naar zijn therapeute, werd zijn medicatie opgehoogd en kreeg hij nog een derde soort AD (via een huisarts) en liet hij me via de telefoon weten dat het over was. Dat hij nooit meer terugkeerde.

Toen ik contact probeerde te leggen met zijn therapeute dan liet ze me in de kou staan. Ze zei dat ze me niets meer te zeggen had na de beslissing van mijn vriend. Sindsdien heb ik twee heel zware jaren achter de rug. Alleen, naast mijn job in het onderwijs nog een job in het weekend gezocht en in therapie om alles een plaats te kunnen geven. Want aan liefde tussen ons was er nooit geen gebrek. Ik was echt dolgelukkig met mijn vent en het leven lachte ons toe. We waren over kinderen bezig en we hadden eindelijk het droomhuis (op de grond van de grootouders van mijn vriend).

Intussen gaat het wel iets beter met mij (soms), maar een paar dagen terug zag ik een Facebookgroep bij mijn vriend verschijnen. Ik moest even slikken toen ik zag dat het over vrijgezellen ging, maar toen ik zag wie de pagina had gemaakt en wie lid was, toen gingen er een aantal alarmbellen af. Mijn vriend heeft een goeie maand terug die pagina zelf aangemaakt (hij is beheerder), maar dat lijkt me echt niets voor hem. Zit niet zo vaak op FB en pagina's aanmaken, dat is al helemaal niets voor hem. Zijn therapeute en haar twee zoons zijn ook lid. En al de rest is wellicht patiënt of ex-patiënt bij haar... Zijn dat normale praktijken? Moet ik me daar vragen bij stellen of kan dat een opdracht van haar zijn? Ik weet echt niet wat ik er moet van denken. Zij deelt allerlei dingen over events voor singles en intussen is ze samen met mijn vriend beheerder van de pagina... Sommige mensen hebben zichzelf alweer verwijderd uit de groep omdat zij helemaal niet willen dat mensen weten dat ze een verleden hebben in de psychiatrie. Wat ik natuurlijk kan begrijpen. Gaat zij haar boekje niet geweldig te buiten? Of is dat een normale stap in zijn herstel? Ik maak me eigenlijk heel veel zorgen... 

Hopelijk hebben jullie een mening, advies,...

Alvast bedankt!
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)